Audi TT 650WHP
Firstblood.
Ήταν το μακρινό και ανέμελο 1998, όταν η ανέκαθεν συντηρητική Audi αποφάσισε να προσφέρει στο κοινό της μια από τις σπάνιες εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό. Ένα coupe 2+2 αυτοκίνητο, που - με την εμφάνιση και τις ικανότητές του - ήρθε να ταράξει τα νερά στη γκάμα της, αλλά και γενικότερα στις εκθέσεις αυτοκινήτου. Ένα αυτοκίνητο, που εκτός από πολύ όμορφο, ήταν και πρωτοποριακό μιας και δεν θύμιζε κανένα άλλο μοντέλο της εποχής και αν δεν είχε τους τέσσερεις κύκλους στη μάσκα, κανένας δεν θα καταλάβαινε τι μάρκα είναι. Προσωπικά θυμάμαι ότι μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση το ότι είχε ανάμεσα από τα panels του αμαξώματος πολύ μικρούς αρμούς. Έμοιαζε σαν να είναι καπάκι από τηλεκατευθυνόμενο, μονοκόμματο, κάτι, το οποίο είναι κατασκευαστικά πολύ δύσκολο, ειδικά για το 1998, που, αν έβλεπα ποντίκι να βγαίνει ανάμεσα από τον προφυλακτήρα και το φτερό του Sierra, δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση. Τα επόμενα χρόνια βγήκαν άλλες δύο γενιές TT, καλύτερες, ταχύτερες, ποιοτικότερες, αλλά όχι πια ριζοσπαστικές ή πρωτότυπες, γιατί είχαν από πάνω τους τη σκιά αυτού, του πρώτου, του γνήσιου.
Γιατί ΤΤ?
Τι γιατί, ρε μεγάλε? Αν είναι να φτιάξεις ένα Audi, αυτό είναι να φτιάξεις. Αυτό είναι το σπορ μοντέλο της εταιρείας, δεν είναι το Α3 με δυνατό μοτέρ. Έτσι το σκέφτηκε και ο φίλος μας ο Χρήστος και αγόρασε αυτό το ασημί της δοκιμής, πριν κάμποσα χρόνια, και από τότε το πήγαινε συνέχεια στην Hypersport του Στέφανου Ζηρίνη για λίγο περισσότερη δύναμη. Μόνο που το πήγε πολλές φορές και λίγο – λίγο, λίγο – λίγο, το τέντωσαν. Δεν θα ασχοληθούμε, φυσικά, εμείς με τα ενδιάμεσα στάδια βελτίωσης, εμάς μας νοιάζει αυτό, που είναι τώρα, το τελευταίο και δυνατότερο, με το οποίο μάλιστα το αυτοκίνητο κυκλοφορεί εδώ και 3 - 4 χρόνια και έχει διανύσει πάνω από 20.000km. Πολύ εντυπωσιακό νούμερο για τόσο δυνατό αυτοκίνητο με καθημερινή χρήση, μιας και συνήθως τόσο μεγάλη απόδοση ανά λίτρο δεν είναι για βόλτες, αλλά για πιο ειδικές περιπτώσεις. Αν αναλογιστείς μάλιστα ότι φοράει τη θηριώδη 67/66 της Precision, καταλαβαίνεις ότι ακόμα και υπερκυβισμένο, που είναι στα 2060cc με στρόφαλο από 1,9TDi, δεν σηκώνει πίεση στις χαμηλομεσαίες στροφές λειτουργίας. Αυτός είναι και ο λόγος, που δεν ασχοληθήκαμε καν να μετρήσουμε ρεπρίζ, γιατί, εκτός του ότι δεν κάνει καλό σε αυτά τα μοτέρ να τα «φουσκώνεις» με μεγάλη σχέση στο κιβώτιο, χωρίς να μπορούν να ξεσπάσουν σε σπινάρισμα, οι μετρήσεις θα ήταν τελείως έξω από την ωφέλιμη περιοχή λειτουργίας του κινητήρα και οι αριθμοί, που θα έδειχνε το V – Box, θα έμοιαζαν με ανέκδοτο. Όταν βέβαια οι στροφές ανέβουν, όλα είναι διαφορετικά και άκρως εντυπωσιακά.
Στο ψητό.
Όπως προαναφέραμε, λοιπόν, ο Χρήστος δεν χόρταινε άλογα και έτσι, αφού αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τόσο μεγάλη τουρμπίνα, έπρεπε να επιμεληθεί και τα υπόλοιπα για να μην έχει καμία από αυτές τις γνωστές γέννες, που ανοίγει το κάρτερ και φτύνει τις μπιέλες στην άσφαλτο. Και μιας και τα 20VT μετά τα 500Ps είναι ιδιαίτερα επίφοβα σε αυτόν τον τομέα, το πρώτο και καλύτερο, που έκανε ο Στέφανος από την Hypersport, ήταν να ενισχύσει το κάτω μέρος του κινητήρα με μια πλάκα ενίσχυσης στροφάλου της Eurospec, η οποία πιάνει στα καβαλέτα του στροφάλου και τα «δένει» μεταξύ τους, αλλά και με το υπόλοιπο μπλοκ, ώστε να έχουν πολύ μεγαλύτερη αντοχή. Ένα εξάρτημα, που καλό θα είναι να το βάζετε όλοι στα βελτιωμένα 20VT, γιατί μόνο καλό μπορεί να κάνει. Εκτός, βέβαια, από αυτό, στο μπλοκ του Χρήστου αλλαγμένα είναι και όλα τα υπόλοιπα. Τα έμβολα είναι σφυρήλατα της CP, με επίσης σφυρήλατες μπιέλες της Crower ,δεμένα όλα με βίδες Raceware, που χρησιμοποιούνται και στην Formula 1, ( δεν τόλμησα να ρωτήσω πόσο κάνουν, γιατί είμαι και μιας περασμένης ηλικίας…). Στο καπάκι, οι εκκεντροφόροι είναι τρίτου σταδίου της Schrick, που είναι το τελευταίο για χρήση με υδραυλικά ωστήρια και οι βαλβίδες, τα retainers και τα διπλά ελατήρια είναι της Ferrea. Έτοιμο το μοτεράκι, γερό και δυνατό. Πάμε να το ντύσουμε και με τα ανάλογα περιφερειακά για να γίνει Killer! Η θηριώδης Precision 67/66 είναι βιδωμένη πάνω σε ένα χειροποίητο χταπόδι της Turbo Welding, όπως και η συνέχεια της εξαγωγής μετά την τουρμπίνα με το downpipe και την υπόλοιπη εξάτμιση διαμέτρου 90mm χωρίς καταλύτη. Την πίεση, που θα λειτουργεί το σύνολο, τη ρυθμίζει ένα external wastegate επίσης της Precision και, για να μην κλαίει η Tial, ο Χρήστος πήρε από αυτήν μια σκάστρα. Η εισαγωγή είναι ολόκληρη χειροποίητη custom από τον Χρήστο Βαγιανό στην Turbo Welding και λέγοντας ολόκληρη, εννοούμε plenum, σωληνώσεις και intercooler. Πάνω στην custom πολλαπλή εισαγωγής έχει τοποθετηθεί μία ηλεκτρική πεταλούδα από VW Golf R32. Για το φαγοπότι όλων αυτών φροντίζουν δύο αντλίες βενζίνης της Walbro με εξωτερικό δοχείο ανακούφισης και πλήρωσης για να μην ζορίζονται, όταν δεν προλαβαίνει να τις τροφοδοτήσει η εμβαπτιζόμενη στο ρεζερβουάρ και τέσσερα μπεκ της Bosch, παροχής 1000cc/min. Τον προγραμματισμό του κινητήρα είχε αναλάβει ο Γιάννης Ανδριανάκης και η απόδοσή του εξαρτάται από το καύσιμο, που θα χρησιμοποιηθεί και την πίεση υπερπλήρωσης. Μπορεί να λειτουργήσει μέχρι τα 2 bar με βενζίνη πρατηρίου ή μέχρι τα 2,7 - 2,8 με αγωνιστική βενζίνη.
Καλό είναι και το 1,9.
Εμείς δεν είχαμε την ευκαιρία να το δούμε με αγωνιστικά καύσιμα και αρκεστήκαμε στη «χαμηλή» πίεση των 1,9bar. Που φτάσαμε, ε? Να λέμε χαμηλή πίεση το 1,9. Που πριν μερικά χρονάκια, αν σου έλεγε κάποιος ότι δουλεύει το αμάξι του με 1,9bar σταθερή πίεση, θα τον χτυπούσες συγκαταβατικά στην πλάτη και θα ξεκίναγες έρανο… Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα προϊόντα είναι διαφορετικά, οι λύσεις υπάρχουν, τα υλικά υπάρχουν και υπάρχει και η τεχνολογία, αλλά και η τεχνογνωσία, που επιτρέπει σε τέτοιου είδους κατασκευές να ζουν αρκετά χρόνια και όχι να μετράνε μέρες με το που βγαίνουν από το ρεκτιφιέ. Έτσι και αυτό εδώ το ΤΤ, που, αν εξαιρέσεις το δυνατό ήχο από την εξάτμιση, τη σφιχτή ρύθμιση από την PSS9 της Bilstein και το σκορτσάρισμα από το πολύ δυνατό δίδισκο σετ συμπλέκτη της Spec, τίποτα δεν προδίδει - σε κανονικές συνθήκες οδήγησης - το «ειδικό» της κατασκευής. Τα φρένα δεν χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσουμε στο έπακρο πουθενά, αλλά και μόνο το γεγονός ότι είναι δαγκάνες από το παλιό μας γνώριμο Mitsubishi EVO VIII, τοποθετημένα με πατέντα της Hypersort, αρκεί για να γνωρίζουμε ότι είναι εγγύηση. Μπορεί να μην έχουν την εμφάνιση ενός καλού aftermarket σετ, αλλά ποιός θα τα κοίταγε έτσι κι αλλιώς? Κανένας. Ποιός ασχολείται τι κρύβουν από πίσω οι BBS LM? Κανένας. Το φως σταματάει επάνω τους και δεν προχωράει πιο μέσα. Μια από τις καλύτερες, ιστορικότερες και ομορφότερες - στα μάτια του γνήσιου petrolhead - ζάντες όλων των εποχών. Να φανταστείτε ότι, όταν έφτασε ο Χρήστος με το αυτοκίνητο στο σημείο συνάντησης για τη φωτογράφιση, δεν του συστήθηκα. Πρώτα τον ρώτησα, αν οι ζάντες είναι όντως οι LM και μετά του είπα, γεια σου, είμαι ο Κώστας. Στις μετρήσεις το ΤΤ έγραψε τα αναμενόμενα για αυτοκίνητο με περίπου 600Ps, που αποδίδει με τη «μικρή» πίεση και έτσι, αφού έφυγε σφεντόνα ελέω τετρακίνησης, αλλά και πολύ δυνατού δίσκου, έγραψε κάτω όλη την πρώτη και μέρος της δευτέρας με τα τέσσερα και σταμάτησε το χρονόμετρο στα 3,79sec, για τα πρώτα 100km/h και στα 11,46sec, για τα 400m. Μέσα στην καμπίνα, η επιτάχυνση είναι βίαιη και σε κολλάει στο κάθισμα, από το οποίο αποκλείεται να ξεκολλήσεις, αν δεν αφήσει ο οδηγός το γκάζι πριν τα 140km/h. Ένα πάρα πολύ δυνατό και προσεγμένο σε όλα του αυτοκίνητο, από αυτά, που χαιρόμαστε να βλέπουμε στους δρόμους και στο περιοδικό μας.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
| Tunedby:
|
TUNINGSPECS
| ΑΝΑΡΤΗΣΗ
|
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
| |
ΑΜΑΞΩΜΑ
| |
ΦΡΕΝΑ
| ΤΡΟΧΟΙ
|
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗΣ Η δυναμομέτρηση πραγματοποιήθηκε στο
|
|
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ ΚΜ/Η SEC 0-60 1,89 0-80 2,97 0-100 3,79 0-120 5,44 0-140 6,59 0-180 9,77 0-200 11,48
| ΡΕΠΡΙΖ
|
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ 18 1,96 @ 62,08 60 3,85 @ 101,60 100 5,12 @ 122,38 200 7,32 @ 158,37
| ROLL ME 2A SEC 60-120 3,23 60-160 5,84 60-200 9,10 100-200 7,32
|
Αρθρογράφος
Δοκιμές Αυτοκινήτου CarTest.gr
H Renault γίνεται Premium Συνεργάτης του Roland-Garros, με βάση την ηλεκτρική κινητικότητα, προσφέροντας 100 νέα Megane E-Tech Electric.