Power Tests

Opel Astra Η OPC 401Ps

Παλιοσειρά!

Με παίρνει τηλέφωνο ο Πάνος ο Πετρόπουλος και μου λέει: «έχω ένα Astra δίλιτρο που δεν είναι πολύ δυνατό, αλλά γράφει πολύ καλούς χρόνους. Το έχει ένα γατόνι, που το πάει καλά και είναι και γνώστης, οπότε του λέω να σε πάρει τηλέφωνο να κανονίσετε δοκιμή. Δεν είναι κανένας άσχετος αυτός, να κάνεις ό,τι σου λέει». Καλά, ρε Πάνο, του λέω, πες του να με πάρει. Χτυπάει μετά από 10 λεπτά το τηλέφωνο και ακούω μια φωνή να λέει:

-Μου έδωσε ο Πετρόπουλος τον αριθμό σου, τον κάλεσα και μου έγραψε στην οθόνη Κώστας Τσουρουλής.

-Ποιος είσαι τον ρωτάω;

-Ο Μιχαλάκης από το TFRC!

-Εσύ είσαι το γατόνι, μωρή κολοβή οχιά;

-Τι φταίω εγώ, ρε φίλε, αυτός το είπε...

Τον Μιχάλη τον ξέρω από τα τέλη της δεκαετίας του '90 και από τότε κάθε φορά που τον συναντάω είναι και λίγο χειρότερος. Είναι παλιοσειρά όμως κι αυτός, χρόνια στους δρόμους, με άπειρα «πολεμικά» χιλιόμετρα και φυσικά, όπως όλοι εμείς που αγαπάμε τις ρόδες, καλό παιδί. Τότε είχε ένα 106 Rallye, μετά πήρε διάφορα άλλα, όλα βελτιωμένα και τελικά, τώρα που μεγάλωσε λίγο κι έκανε οικογένεια, προσπαθεί να σοβαρευτεί όσο γίνεται και κατέληξε με αυτό εδώ το Astra Η OPC, που έχει και λίγους χώρους. Τόσο πάει το οικογενειακό για τον Μιχαλάκη, μέχρι δίπορτο Astra. Αυτό εδώ το βρήκε μεταχειρισμένο σε πολύ καλή τιμή, το τσάκωσε και μιας και είναι Opel, δεν δυσκολεύτηκε να καταλήξει στην Petropoulos Tuning για να συνεχίσει από εκεί το ίδιο τροπάριο που ψέλνει εδώ και 25 χρόνια.

Δεύτερο στάδιο και κάτι

Δεν έχει πολλά, αλλά έχει ουσιώδη και στοχευμένα ανταλλακτικά, που φέρνουν αποτέλεσμα και δουλεύουν. Η εμπειρία και οι άπειρες δοκιμές σε ανταλλακτικά και λύσεις, αλλά και η γνώση στη συγκεκριμένη φίρμα, τις αδυναμίες της και τα σημεία που χρήζουν βελτίωσης, έχουν δώσει στην Petropoulos Tuning τις λύσεις για κάθε στάδιο και για κάθε τσέπη. Το έχω ξαναγράψει σε παλαιότερες δοκιμές ότι αυτές είναι -κατά την προσωπική μου γνώμη- οι καλύτερες βελτιώσεις. Αυτές που κάνουν το αυτοκίνητο καλύτερο, με «έξυπνο» τρόπο, στα σημεία εκείνα που υστερεί ή «πονάει» ή που, για τον οποιοδήποτε λόγο, είτε κόστους είτε προδιαγραφών ρύπων, δεν ήταν ιδανικά φτιαγμένα από το εργοστάσιο. Μου αρέσουν δηλαδή τα «κρυμμένα εργοστασιακά άλογα», πολύ περισσότερο από το να βάλω μία μεγάλη τουρμπίνα και τέσσερα μπεκ και να λέω ότι το έκανα 500Ps. Χαίρω πολύ, ρε μεγάλε και να μην ήθελες, με αυτήν την τουρμπίνα τόσα θα έβγαζε.

Εδώ όμως το turbo είναι το εργοστασιακό K04 της Borg Warner, με λίγο μεγαλύτερη φτερωτή συμπιεστή 46mm και after market χταπόδι της dbillas για να στροφάρει καλύτερα. Το wastegate είναι πλέον εξωτερικό της TiAl, με διάμετρο 38mm και η υπόλοιπη εξάτμιση είναι χειροποίητη, διαμέτρου 70mm από την NS Racing. Για καλύτερη εκμετάλλευση της αυξημένης ροής που δίνει πλέον η τουρμπίνα, το Astra έχει αλλαγμένη σχεδόν όλη την εισαγωγή με ένα plenum της EDS Motorsport, που αυξάνει την ιπποδύναμη κατά 20-30Ps ανάλογα με τις βελτιώσεις που έχει ο Z20LEH/LET/LER. Οι εκκεντροφόροι είναι και αυτοί αλλαγμένοι με τους Stage 2 της Petropoulos Werks και ο τελευταίος περιορισμός από το στενό MAF της Opel έφυγε και αυτός και αντικαταστάθηκε με έναν από ατμοσφαιρικό Audi RS4 που είναι τοποθετημένος σε σωλήνα 90mm. Το εργοστασιακό intercooler επίσης πήρε πόδι και στη θέση του βρίσκεται ένα intercooler kit της Pro Alloy. Έτσι έχουν αλλαχθεί σχεδόν τα πάντα στην εισαγωγή, αλλά και στην εξαγωγή του Z20, συν τους εκκεντροφόρους, οπότε έχουμε έναν κινητήρα που αναπνέει πολύ πιο εύκολα και γρήγορα απ’ ό,τι πριν. Αυτό που μας μένει είναι να του εμπλουτίσουμε τον extra αέρα με το ανάλογο μείγμα, κάτι που φροντίζουν τέσσερα μπεκ της Siemens Deka, με παροχή 630cc/min, τα οποία τροφοδοτεί μία αντλία βενζίνης της Walbro, με 330lt/h. Όταν χρειαστεί, υπάρχει και το kit ψεκασμού νερού/μεθανόλης της ΑΕΜ (πόσα έχει πουλήσει; Πρέπει να συναγωνίζεται τους πολλαπλασιαστές του R8!), για να συνδράμει και αυτό στο μείγμα και στην ψύξη του θαλάμου καύσης. Ο εγκέφαλος παραμένει ο εργοστασιακός, με πρόγραμμα φυσικά από την Petropoulos Werks και για τον έλεγχο της πίεσης φροντίζει ένα PBC Pro Boost controller της Plex Tuning. Για να περάσουν τα επιπλέον 160Ps που αποδίδει σε σχέση με πριν στο δρόμο, χρειάστηκε ένα set συμπλέκτη της Sachs Performance για να μην πατινάρει, αλλά και ένα Quaife μπλοκέ διαφορικό για να μην κάνει τη δύναμη σπινιάρισμα. Η ανάρτηση είναι και αυτή βελτιωμένη με το εξαιρετικό coilover kit KW Variant 3, ενώ αν δει πουθενά τα σκούρα..., υπάρχουν και οι τετραπίστονες AP Racing, με δίσκους 330mm για να το σώσουν. Τελικά τα έχει τα πραγματάκια του, τα οποία μάλιστα δεν τα λες και φτηνά. Την ανάρτηση, τα φρένα, το διαφορικό και κάποια μηχανικά, τα είχε από πριν το αγοράσει ο Μιχάλης και μάλιστα μου είπε ότι και μόνο αυτά τα πράγματα που είχε πάνω, άξιζαν το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που έδωσε για να το αγοράσει.

Στις πίστες

Ναι... δεν έχουμε. Έχουμε όμως ερημικούς δρόμους τις νύχτες, χωρίς κίνηση, χωρίς διασταυρώσεις και χωρίς πεζούς σε μερικά σημεία της Αττικής, όπου μπορούν ακόμα μερικοί να πάνε να πατήσουν λίγο τα αυτοκίνητά τους και να τα ευχαριστηθούν. Δεν είναι νόμιμο, δεν είναι «πολιτικά ορθό», αλλά δεν είναι και ανήθικο. Όταν βλέπεις ότι δεν κινδυνεύει κανένας, δεν ενοχλείς, δεν τρομοκρατείς και δεν ζημιώνεις κανέναν, εντάξει, δεν είναι και τίποτα τραγικό να κάνεις ένα πάτημα. Έτσι όπως το κάνουμε κι εμείς, χωρίς άλλα αυτοκίνητα γύρω μας και χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό ποτέ. Τρελό πιστόλι το OPC του Μιχάλη, με την εργοστασιακή τουρμπίνα ελαφρώς βελτιωμένη, κάνει το 0-100km/h σε 5,18sec και το 100-200km/h σε 8,76sec. Εκεί που πραγματικά εντυπωσιάζει βέβαια είναι στις ρεπρίζ, που σηκώνει πίεση ακαριαία και κάνει με τρίτη τα 80-110km/h σε μόλις 1,69sec (σκοτώνει με τρίτη!), αλλά και με τετάρτη τα 100-140km/h σε 3,25sec. Το τετρακοσάρι έρχεται από στάση σε 13,08sec, με ταχύτητα εξόδου τα 193,47km/h. Βέβαια να σημειωθεί ότι οι χρόνοι αυτοί έγιναν με ένα άτομο, τον Μιχάλη, που είναι και ελαφρύς, όχι όσο ήταν παλιά, γιατί έχει πάρει μερικά κιλάκια, αλλά, όπως και να το κάνουμε, άλλο ένα άτομο, άλλο δύο. Επίσης η μέτρηση έγινε στην περιφερειακή Αιγάλεω από την πλατεία προς τα κάτω, που είναι και ελαφρώς κατηφορικά στα πρώτα 30-40 μέτρα, αλλά ακόμα κι έτσι το Astra είναι πολύ γρήγορο. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα 400Ps του και οι αλλαγές του Mike, όπως είδα και μετά στο διάγραμμα του VBOX, ήταν δολοφονικές. Τελικά το κιβώτιο του Astra, που είναι το F40 της GM, ίσως είναι και η καλύτερη βελτίωση που μπορείς να κάνεις σε ένα Corsa OPC. Να βγάλεις το Μ32 που φοράει, να το βάλεις σε καμία σούβλα για να γυρνάει το αρνί σε διαφορετικές ταχύτητες να μην σου αρπάξει και να βάλεις στο αμάξι το F40, που και γερό είναι και γρήγορες αλλαγές μπορεί να πάρει. Δεν είναι εύκολη μετατροπή, καθώς είναι αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος και την θέλει την πατέντα του, έχει γίνει όμως σε ορισμένα αυτοκίνητα και για να μπει θέλει και τα ημιαξόνια του Astra και κάτι ψιλά ακόμα, αλλά θα έχεις άλλο αυτοκίνητο, ειδικά αν είναι βελτιωμένο.

Το Astra από την άλλη το έχει από το εργοστάσιο, μαζί φυσικά με τον δίλιτρο κινητήρα που έχει και μεγαλύτερη ροπή, με την οποία ανοίγει άνετα και δυνατά όλες τις μακριές του σχέσεις, χωρίς ίχνος δισταγμού. Τα φρέσκα Yokohama Advan Neova γαντζώνουν την καλή άσφαλτο της περιφερειακής δυνατά και το Astra φεύγει τουφέκι, με ελαφρύ σπινιάρισμα στις πρώτες δύο σχέσεις, αλλά με τα χιλιόμετρα να ανεβαίνουν γρήγορα. Πολύ καλό το setup του, μπορεί να μην έχει πολλά άλογα, αλλά είναι ισορροπημένο και απόλυτα εκμεταλλεύσιμο, όπως είναι τώρα. Κάτι μου λέει όμως ότι δεν θα μείνει έτσι για πολύ ακόμα, γιατί αυτό το μαμούνι αποκλείεται να το αφήσει σε ησυχία... Το βλέπω σε κανένα χρόνο να με ξαναπαίρνει τηλέφωνο για να πάμε να μετρήσουμε το σφυρήλατο, πλέον, Astra με καμία GTX γαϊδούρι...

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΤΥΠΟΣ:

Τετρακύλινδρος σε σειρά, μπλοκ από χυτοσίδηρο, κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο, με 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες/κύλινδρο

Κυβισμός (cc): 1.998

Διάμετρος x Διαδρομή (mm): 86 x 86

Σχέση συμπίεσης: 8,8:1

Εκκεντροφόροι Stage 2 PetropoulosWerks

Hybrid 46mm Turbo Κ04

Πρόγραμμα Petropoulos Werks

Χταπόδι dbillas

Εξάτμιση custom 70mm NS Racing

External wastegate Tial 38mm