Power Classic: Alfa Romeo Alfasud 1.5 Ti Trofeo 131wHp
Τη συγκεκριμένη Alfasud την απέκτησε το 2005 και από τότε ξεκίνησε να της κάνει restoration και να την προετοιμάσει για τους αγώνες αναβάσεων στην κατηγορία των ιστορικών αυτοκινήτων. Βλέπετε, το πάθος και η ιδιαίτερη αγάπη που έχει για τα ιστορικά αυτοκίνητα, τον έχουν κάνει να ασχολείται συνεχώς με τους αγώνες καθώς και με οτιδήποτε έχει σχέση με το ιστορικό αυτοκίνητο. Μάλιστα, έχει στην κατοχή του μερικά ιδιαίτερα και εντυπωσιακά αυτοκίνητα, αλλά αυτά θα τα δούμε άλλη στιγμή. Το αγαπημένο του μοντέλο είναι η Alfasud και για αυτό ακριβώς τον λόγο έχει περισσότερες από μια στην κατοχή του. Όταν την αγόρασε ήταν εντελώς νορμάλ και σε όχι και τόσο καλή εξωτερική κατάσταση. Από εκείνη τη στιγμή, όμως, έχουν μεσολαβήσει αρκετές ώρες ψαξίματος και δουλειάς και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά άψογο. Από ένα απλό νορμάλ αυτοκίνητο, έχει μεταμορφωθεί σε ένα άγριο αγωνιστικό με σπορ καταβολές από τη γειτονική μας χώρα.
Τα ρώσικα πλοία και οι σκουριές!
Η AlfaRomeoAlfasud ήταν το πρώτο προσθιοκίνητο αυτοκίνητο της εταιρείας που βγήκε στην παραγωγή και για πολλούς φανατικούς Alfisti θεωρήθηκε προδοσία ενάντια στο πισωκίνητο παρελθόν της ιταλικής φίρμας. Μάλιστα, κατασκευαζόταν σε διαφορετικό εργοστάσιο από τις υπόλοιπες Alfa Romeo, που βρισκόταν στη νότια Ιταλία και για αυτό τον λόγο το μοντέλο ονομάστηκε Alfasud, όπου sud είναι ο νότος. Τα πρώτα αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν μέταλλο που προερχόταν από ρώσικα ανακυκλωμένα πλοία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία είχαν την τάση να σκουριάζουν με αποτέλεσμα οι Alfasud να αποκτήσουν μια κακιά φήμη όσον αφορά την ποιότητα του αμαξώματος και την αντοχή του στην οξείδωση.
Timetravel
Καλύτερα να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή και να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο, πιο συγκεκριμένα στο 1952, όταν η Alfa Romeo εξέλιξε ένα πρωτότυπο με κωδικό Project 13-61. Ο στόχος ήταν να κατασκευαστεί ένα οικονομικό αυτοκίνητο των 750cc, μιας κατηγορίας που είχε ιδιαίτερη απήχηση στην Ιταλία. Το αυτοκίνητο αυτό θα είχε εγκάρσια τοποθετημένο δικύλινδρο κινητήρα, αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ μιας και το κόστος παραγωγής θεωρήθηκε αρκετά υψηλό. Στη συνέχεια ξεκίνησε η ανάπτυξη της Typo 103, η οποία θα ήταν μικρότερη από την Giulietta. Η Typo 103 ήταν ένα sedan με τέσσερις θύρες και το σχήμα της ενέπνευσε τους σχεδιαστές της Giulia, για χάρη της οποίας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η παραγωγή της. Υπήρχε μια συμφωνία κυρίων μεταξύ της Alfa Romeo και της Fiat, όπου η πρώτη δεν θα έβγαζε μικρότερα αυτοκίνητα από την Giulietta και η δεύτερη δεν θα έβγαζε σπορ αυτοκίνητα, ή μεγάλα σε μέγεθος sedan με σπορ χαρακτήρα.
Μερικά χρόνια αργότερα, τα στελέχη της Alfa Romeo κατάφεραν να πείσουν την ιταλική κυβέρνηση να δώσει επιχορήγηση για την κατασκευή μιας μικρής Alfa Romeo, με τον όρο, όμως, ότι το εργοστάσιο κατασκευής θα βρισκόταν στη νότια Ιταλία, η οποία έπασχε από πρόβλημα μετανάστευσης προς τον βορρά, αφού οι άνθρωποι δεν έβρισκαν εύκολα δουλειά. Και έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε η εξέλιξη και αργότερα η παραγωγή της Alfasud. Για την ιστορία, η συμφωνία κυρίων είχε πλέον σπάσει και η Fiat έβγαλε στην παραγωγή το Fiat Dino και το Fiat 130.
Alfa South, or Alfa Sud!
Το εργοστάσιο του Pomigliano d' Arco, που βρίσκεται κοντά στη Νάπολι, ήταν το μέρος στο οποίο παράχθηκε η Alfasud. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό στην έκθεση αυτοκινήτου που έγινε στο Τορίνο, το 1971. Χαρακτηριστικό της ήταν ο boxer τετρακύλινδρος κινητήρας των 1.186cc που βρισκόταν τοποθετημένος κατά τον διαμήκη άξονα και κινούσε τους μπροστά τροχούς, ενώ απέδιδε 63Ps και 8,5kgm ροπής. Ο κινητήρας, λόγω της θέσης του, δεν ήταν εύκολα προσβάσιμος και για αυτό τον λόγο ο μηχανικός είχε πρόσβαση στο να ρυθμίζει τα διάκενα των βαλβίδων μέσω ορισμένων οπών στην κυλινδροκεφαλή και μίας βίδας τύπου allen. Η Alfasud χρησιμοποιούσε γόνατα McPherson εμπρός και υστερούντες βραχίονες με ράβδο Panar στον πίσω άξονα, με αποτέλεσμα να έχει αρκετά καλή οδική συμπεριφορά και φυσικά, λόγω του βάρους της που έφτανε τα 830kg, να έχει και καλές επιδόσεις. Αυτό την έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή και το αποτέλεσμα ήταν πως η Alfa Romeo δεν προλάβαινε την τεράστια ζήτηση για το μοντέλο αυτό.
TourismoInternazionale
Έναν χρόνο αργότερα παρουσιάστηκε η δίθυρη έκδοση της Alfasud, η οποία είχε σπορ χαρακτήρα και την ονομασία Ti, που σήμαινε Tourismo Internazionale, μια ονομασία που είχαμε συναντήσει παλιότερα στην Giulia. Η ισχύς του κινητήρα αυξήθηκε χάρη σε ένα διπλό καρμπιρατέρ της Webber στα 68Ps και η ροπή του στα 9,8kgm. Πλέον υπήρχε και ως επιλογή το νέο 5άρι κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ εξωτερικά το αυτοκίνητο ξεχώριζε από τα μαύρα ματ διακοσμητικά που αντικατέστησαν τα χρωμιωμένα της απλής έκδοσης, καθώς επίσης και από το ποιοτικότερο εσωτερικό που είχε μοκέτες παντού.
Ο Senna, ο Prost και διάφοροι ακόμα…
…οδηγοί συμμετείχαν στο AlfasudTrofeo. Ήταν ένα πρωτάθλημα που διοργανωνόταν αποκλειστικά με Alfasud Trofeo και ξεκίνησε το 1975. Σε αυτό συμμετείχαν νέοι οδηγοί και πολλοί από τους νικητές του έκαναν καριέρα στη Formula 1. Δύο από αυτούς ήταν ο Alain Prost και ο μυθικός πλέον Ayrton Senna. Τα αυτοκίνητα αυτά, πέρα από τον εξοπλισμό ασφαλείας που περιελάμβανε roll-cage, κάθισμα bucket και πυρόσβεση, ήταν εξοπλισμένα με φαρδύτερους τροχούς, πίσω αεροτομή, σκληρότερα αμορτισέρ και ελατήρια, αλλά και φυσικά με ισχυρότερο κινητήρα που απέδιδε στις αρχικές εκδόσεις 115Ps και προς το τέλος του Trofeo, έφτασε τα 128Ps.
Backtothefuture!
Η πρωταγωνίστρια στις σελίδες αυτές είναι μια Alfasud Ti Trofeo, η οποία ξεκίνησε την καριέρα της ως μια απλή Ti και στη συνέχεια, όταν την ανέλαβε η Motori Italiani του Βασίλη Γεροβασίλη, έγινε πλέον μια πανέμορφη Trofeo. Το αυτοκίνητο αγοράστηκε το 2005 και οι εργασίες ξεκίνησαν από το αμάξωμα, το οποίο, αφού γδύθηκε από εσωτερικό και μηχανικά μέρη, καθαρίστηκε, ενισχύθηκε στις ραφές του και στη συνέχεια κατασκευάστηκαν τα εμπρός και τα πίσω φτερά από πολυεστέρα, καθώς και ο εμπρός προφυλακτήρας και η πίσω αεροτομή, και οδηγήθηκε στο βαφείο. Ιδιαίτερα θετικό ήταν το γεγονός πως το σασί ήταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, χωρίς πολλές σκουριές και χωρίς χτυπήματα. Στο εσωτερικό της τοποθετήθηκε ένα roll-cage κατασκευασμένο από την ιταλική SassaRoll-Bar, σύστημα πυρόσβεσης, ένα κάθισμα bucket της ΟΜΡ και ζώνες τεσσάρων σημείων της Sparco, όπως ορίζουν οι κανονισμοί ασφαλείας των κατηγοριών που συμμετέχει το αυτοκίνητο. Επιπρόσθετα, έχουν τοποθετηθεί δύο άγκιστρα ρυμούλκησης, ένα εμπρός και ένα πίσω, αφού έτσι ορίζουν οι κανονισμοί, καθώς και το σύστημα προστασίας HANS. Το δοχείο καυσίμου μπορεί να αλλαχθεί, αρκεί φυσικά να μη βρίσκεται μέσα στο χώρο των επιβατών, εκτός και αν είναι, φυσικά, ασφαλείας. Εδώ κατασκευάστηκε ένα custom, το οποίο τοποθετήθηκε μέσα σε μεταλλικό case καθώς βρίσκεται στο χώρο των επιβατών, το οποίο, φυσικά, είναι ομολογκαρισμένο. Στο ταμπλό συναντάμε το εργοστασιακό στροφόμετρο, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το τιμόνι, και αριστερά του υπάρχει ένα όργανο πίεσης λαδιού και δίπλα του ένα για τη θερμοκρασία του νερού. Στο κέντρο της κονσόλας υπάρχει ένα όργανο για τη θερμοκρασία λαδιού, ένα χρονόμετρο και ένα βολτόμετρο. Στις αναρτήσεις αλλάχθηκαν μόνο τα εργοστασιακά αμορτισέρ με τη σειρά Sport της Koni, ενώ τοποθετήθηκαν λίγο πιο σκληρά ελατήρια. Τα φρένα παρέμειναν τα εργοστασιακά, εκτός από τα τακάκια, τα οποία είναι της FerodoRacing.
Italianspirit
Η εξέλιξη ενός κινητήρα που προορίζεται για ιστορικό αγωνιστικό αυτοκίνητο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πρέπει να ακολουθείς πιστά τους κανονισμούς, οι οποίοι πολλές φορές σε περιορίζουν αρκετά. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να αλλάξεις τις μπιέλες, μπορείς όμως να τις ελαφρώσεις ή και να τις ενισχύσεις. Τα πιστόνια πάλι είναι ελεύθερα, αρκεί να μην υπερβούν σε διάμετρο τα εργοστασιακά και αυξηθεί ο κυβισμός του κινητήρα. Οι επεξεργασίες στο στρόφαλο είναι ελεύθερες, αρκεί να διατηρηθούν τα εργοστασιακά κουζινέτα. Ο Βασίλης Γεροβασίλης που επιμελήθηκε τη βελτίωση του κινητήρα, ελάφρωσε και ζύγισε το στρόφαλο, ελάφρωσε το βολάν, έκανε ροϊκή εξέλιξη στους αυλούς εισαγωγής και εξαγωγής και ελάφρωσε τις εργοστασιακές μπιέλες. Οι βαλβίδες ελαφρώθηκαν, γυαλίστηκαν και έγινε αλλαγή στη γωνία των εδρών τους και τοποθετήθηκαν ενισχυμένα ελατήρια. Οι εκκεντροφόροι είναι της DBillas και έχουν 308ο διάρκεια και 11,4mm βύθισμα.
Ο κινητήρας αναπνέει από δύο διπλά Weber 44άρια κάθετης ροής, τα οποία τροφοδοτούνται με καύσιμο από μια παλμική αντλία της Facet των 5psi. Το μείγμα εισέρχεται στο θάλαμο καυσίμου και αναφλέγεται από τα μπουζί της Champion, N7.
Η NS Racing κατασκεύασε δύο πολλαπλές εξαγωγής που καταλήγουν σε ένα τελικό καζανάκι τοποθετημένο στο πίσω μέρος του αμαξώματος -εδώ οι κανονισμοί επιτρέπουν και την τοποθέτηση πλαϊνής εξάτμισης, αρκεί να βρίσκεται πίσω από τη νοητή ευθεία που σχηματίζεται στο κέντρο του μεταξονίου του αυτοκινήτου.
Οι κανονισμοί ορίζουν πως πρέπει να υπάρχει και ένα δοχείο αναθυμιάσεων λαδιού, έτσι, λοιπόν, τοποθετήθηκε ένα custom στο χώρο του κινητήρα. Όλες οι καλωδιώσεις του αυτοκινήτου κατασκευάστηκαν από την αρχή, είτε αφορούσαν τα φώτα, τα όργανα και τους διακόπτες, είτε τον ίδιο τον κινητήρα. Το αποτέλεσμα των παραπάνω βελτιώσεων ήταν να αποδώσει ο κινητήρας 131wHP στις 6.760rpm και 15,8kgm στις 5.670rpm.
Buildtobealive!
Ο κινητήρας είναι ζωντανός. Επικοινωνεί μαζί σου, όταν πατάς το γκάζι τον νιώθεις να περιστρέφεται και, κυρίως, τον ακούς. Ο μοναδικός ιταλικός ήχος γεμίζει τα αυτιά σου και νιώθεις το ρούφηγμα αέρα των δύο διπλών Weber. Το αυτοκίνητο είναι γεμάτο ιστορία και γεμάτο διακρίσεις. Προσεγμένο σε κάθε του τομέα, με μεράκι, σωστό ψάξιμο και πάρα πολύ καλό φινίρισμα. Αξίζει να πάτε σε μια ανάβαση μόνο και μόνο για να δείτε αυτή την πανέμορφη Ιταλίδα να ανεβαίνει στο όριο το βουνό…
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Κυβισμός: 1.490cc Σχέση Συμπίεσης: 9,5:1 | Tuned by Motori Italiani Νίκαια Τηλ. 210 49 02 278 www.gerovasilis.gr |
TUNING SPECS
| ΑΝΑΡΤΗΣΗ
|
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
| |
ΑΜΑΞΩΜΑ
| |
ΦΡΕΝΑ Εμπρός και πίσω Ferodo Racing τακάκια | ΤΡΟΧΟΙ BBS ζάντες 7Jx13in Michelin 16/55R13 ελαστικά |
Αρθρογράφος
Δοκιμές Αυτοκινήτου CarTest.gr
Η παράδοση στο νέο ιδιοκτήτη της Enzo από ότι φαίνεται δεν έγινε ποτέ.