Power Classic:Lancia Delta HF Integrale Evoluzione 220Ps

Στην εποχή της, η Lancia Delta HF Integrale ήταν πολύ μπροστά. Τετρακίνητη, με δίλιτρο, δεκαεξαβάλβιδο κινητήρα turbo και ένα συμπαγές και άκαμπτο αμάξωμα αποτελούσε σοβαρό αντίπαλο για ό,τι στεκόταν δίπλα της, είτε στην ευθεία είτε -ακόμα καλύτερα- στις στροφές. Εκεί ήταν το στοιχείο της. Ξεχάστε για την ώρα τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα διαφορικά, τα «έξυπνα» ESP και τα πολύδισκα συστήματα μετάδοσης. Εδώ έχουμε ανόθευτη οδηγική αίσθηση με μηχανικά διαφορικά και κανένα ηλεκτρονικό βοήθημα. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για ένα αυτοκίνητο, του οποίου η αγωνιστική έκδοση είχε στην πλάτη της 46 νίκες στο WRC και το ρεκόρ -μέχρι και σήμερα- των έξι τίτλων στο πρωτάθλημα κατασκευαστών από το 1987 μέχρι και το 1992, καθώς και τέσσερις νίκες στο πρωτάθλημα οδηγών, με τους Juha Kankkunen  το 1987 και το 1991 και τον Miki Biasion το 1988 και το 1989.

Η αγάπη για ένα θρύλο

Αυτά τα κατορθώματα ήταν που εντυπωσίασαν -μεταξύ άλλων- και τον Δημήτρη Βουγιούκα, ο οποίος διατηρεί το συνεργείο αυτοκινήτων Joy Ride, στη Βάρη. Εδώ και αρκετό καιρό έψαχνε να βρει μία Delta HF Integrale Evoluzione και μετά από αρκετό ψάξιμο και μέσω ενός καλού του φίλου κατάφερε και βρήκε μία σε σχετικά καλή κατάσταση. Η αγάπη του για το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν τέτοια που έκατσε από την αρχή και ασχολήθηκε με επιμέλεια για την πλήρη ανακατασκευή της Integrale του. Πριν πιάσουμε όμως το restoration, καλό θα ήταν να ξεσκονίσουμε λίγο τα βιβλία μας και να μάθουμε την ενδιαφέρουσα ιστορία που οδήγησε στην έκδοση Evoluzione, που έχουμε εδώ.

Η γέννηση του θρύλου

Η πρώτη Lancia Delta ονομαζόταν αρχικά Tipo 831, σχεδιάστηκε από τον Giugiaro και παρουσιάστηκε στο κοινό για πρώτη φορά το 1979. Η παραγωγή της ξεκίνησε την επόμενη χρονιά και κράτησε μέχρι το 1982, ενώ παραγόταν μάλιστα και από την Saab, με την ονομασία Saab-Lancia 600. Την πρώτη κιόλας χρονιά, ψηφίστηκε ως αυτοκίνητο της χρονιάς για την Ευρώπη.

Η πρώτη έκδοση, που παρουσιάζει ενδιαφέρον για το δικό μας κοινό, είναι η Delta HF, που εμφανίστηκε το 1983 στο σαλόνι αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης. Τα γνωστά ακρωνύμια HF σημαίνουν High Fidelity και τα συναντήσαμε για πρώτη φορά σε μοντέλα της Lancia πίσω στο μακρινό 1966. Η έκδοση αυτή ήταν προσθιοκίνητη και χρησιμοποιούσε τον κινητήρα της Delta GT των 1,6lt, με τη διαφορά ότι ήταν εξοπλισμένος με ένα turbo της Garrett με κωδικό TBO-225. Η πρώτη τετρακίνητη έκδοση εμφανίστηκε στο σαλόνι αυτοκινήτου στο Τορίνο, τον Απρίλιο του 1986 και πλέον ήταν δίλιτρη και ονομαζόταν Delta HF 4WD. Στη συνέχεια ακολούθησε η 16v έκδοση στο σαλόνι αυτοκινήτου της Γενεύης του 1989 και η αγωνιστική της έκδοση κέρδισε τον πρώτο αγώνα στον οποίο συμμετείχε, το Ράλλυ του Σαν Ρέμο το 1989. Ήταν χαρακτηριστικό της το φουσκωτό καπό, προκειμένου να χωρέσει ο μεγαλύτερος -σε μέγεθος- κινητήρας. Η 16v έκδοση μοίραζε τη ροπή του κινητήρα κατά 47% στον μπροστά άξονα και κατά 53% στον πίσω, ενώ ο κινητήρας απέδιδε 200Ps, κάνοντας ικανό το αυτοκίνητο να επιταχύνει σε 5,7sec για τα πρώτα 100km/h και να έχει τελική ταχύτητα 220km/h. Το turbo πλέον ήταν ένα Τ3 της Garrett, το οποίο διέθετε -για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής- λειτουργία overboost. Παράλληλα, είχε μεγαλύτερα μπεκ καυσίμου, φαρδύτερα ελαστικά και μπορούσε να κάψει και αμόλυβδη βενζίνη χωρίς καμία μετατροπή. Η τελευταία έκδοση με homologation για το Lancia Rally Team ήταν η Evoluzione, η οποία παρουσιάστηκε το 1991. Η έκδοση αυτή είχε φαρδύτερο μετατρόχιο, με αποτέλεσμα να φέρει φουσκωτά φτερά, είχε μία μικρή αεροτομή και ο κινητήρας πλέον απέδιδε 210Ps. Χαρακτηριστικές ήταν και οι γρίλιες εξαερισμού στο φουσκωμένο καπό, αλλά και στο μπροστινό προφυλακτήρα, οι νέες ζάντες με τα πέντε μπουλόνια, ενώ το εσωτερικό ήταν όλο ντυμένο με alcantara και χρησιμοποιούσε καθίσματα bucket της Recaro. Παράλληλα, το τιμόνι της Momo ήταν ντυμένο με δέρμα, ενώ υπήρχε και η επιλογή να εξοπλιστεί με air condition.

Επιστροφή!

Επανερχόμαστε στην Integrale του κ. Δημήτρη, μιας και η δική της ιστορία έχει εξίσου ενδιαφέρον. Όπως έγραψα λοιπόν και στην αρχή, ο κ. Δημήτρης έκανε μία πλήρη ανακατασκευή στο αυτοκίνητο. Έλυσε όλα τα μηχανικά μέρη και μετά από έναν προσεκτικό έλεγχο στο αμάξωμα, εμπιστεύτηκε το φίλο του, Γιώργο Κουνάδη, για να φρεσκάρει την εμφάνιση, βάφοντας από την αρχή τα πάντα. Παράλληλα, τοποθετήθηκε το kit της Abarth, το οποίο αυξάνει κατακόρυφα την ακαμψία του πλαισίου. Το δυσκολότερο πάντως κομμάτι του εγχειρήματος, που κράτησε ενάμιση χρόνο, ήταν η εύρεση των αυθεντικών ανταλλακτικών. Ο κ. Δημήτρης, σεβόμενος απόλυτα την ιστορία του αυτοκινήτου, έδωσε πάνω σε αυτό όλη του την αγάπη και θέλησε να το διατηρήσει σε όσο το δυνατόν πιο άριστη και αυθεντική μορφή γίνεται.

Έτοιμο!

Το αγαπημένο στοιχείο του κ. Δημήτρη επάνω στην Lancia είναι η θέση οδήγησης. Όταν βρέθηκε εκεί, κατάλαβε πόσο πρωτοποριακό ήταν για την εποχή του το αυτοκίνητο που έχει στα χέρια του, αλλά και το πώς μπορεί να σταθεί δίπλα σε αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας. Στο μέλλον έχει σκοπό να ασχοληθεί με επιμέρους τομείς του αυτοκινήτου, όπως με τα φρένα, την ανάρτηση και φυσικά με τον κινητήρα. Για την ώρα, ο κινητήρας είναι πλήρως εργοστασιακός, με εξαίρεση ένα custom kit εισαγωγής με κολάρο σιλικόνης της Forge και φιλτροχοάνη της Green, τις αλουμινένιες σωληνώσεις, καθώς και τα ενισχυμένα μπουζοκαλώδια KV85 της Magnecor. Στο στήσιμο, η μόνη επέμβαση, που έχει γίνει, είναι η τοποθέτηση των ελατηρίων της Eibach, τα οποία χαμήλωσαν το αμάξωμα κατά 3cm, καθώς και τα ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Koni. Ο κ. Δημήτρης πάντως δεν κάθεται σε ησυχία, εκτός από την Lancia έχει διάφορα ενδιαφέροντα project στο συνεργείο του. Ένα από αυτά είναι ένα VW Beatle Kaefer του 1973, το οποίο θα μας εκπλήξει ευχάριστα όταν ολοκληρωθεί!