Audi S1 Quattro Pikes Peak 800Ps
Το θηρίο που έτρωγε τα θηρία
Αν υπάρχει ένα αυτοκίνητο που θα μπορούσα να ξεχωρίσω από την παιδική μου ηλικία, ακόμα μέχρι και σήμερα, ως το αγαπημένο μου αγωνιστικό, αυτό είναι το Audi Quattro. Ειδικά έτσι όπως είναι αυτό εδώ, στην κορυφαία του εκδοχή, αυτήν που το έτρεξε ο «θεός» στο Pikes Peak και έκανε τους Αμερικάνους τότε να παραμιλάνε. Δεν είναι το πιο γρήγορο αγωνιστικό, ούτε το καλύτερο, ούτε αυτό με τις περισσότερες νίκες ή πρωταθλήματα. Είναι όμως σίγουρα το πιο «τσαμπουκαλεμένο» απ’ όλα. Ένα αγρίμι σε τέσσερις τροχούς... Λόγω των τότε προδιαγραφών του Group B, τα αυτοκίνητα του παγκοσμίου πρωταθλήματος Rally εκείνης της εποχής ακόμα και σήμερα δεν έχουν ξεπεραστεί σε ιπποδύναμη. Έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ σε τεχνολογία, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα από τα σημερινά «ξυράφια» που δεν χάνουν χιλιοστό του δευτερολέπτου και περνάνε λες και είναι πάνω σε ράγες ακόμα και στο χιόνι, αλλά ο ήχος, το θέαμα και το συναίσθημα που προκαλούσαν στον κόσμο τα αυτοκίνητα του Group B μάλλον δεν θα ξεπεραστούν ποτέ. Ήταν τέρατα, με τρομερή δύναμη, λιγότερη απ’ όσο χρειαζόταν πρόσφυση και χωρίς τις εξελιγμένες σημερινές αναρτήσεις και τα «σκεπτόμενα» διαφορικά, με αποτέλεσμα να παλεύουν οι οδηγοί να τα κρατήσουν στο δρόμο κάτω από αντίξοες πολλές φορές συνθήκες, με τον κόσμο στη μέση του δρόμου να ανοίγει σαν κύμα για να περάσουν τα θηρία με τέρμα γκάζι και όποιον πάρει ο χάρος...
Πήρε αρκετούς βέβαια... και γι’ αυτό η κατηγορία αυτή καταργήθηκε, ειδικά μετά τον τραγικό θάνατο ενός οδηγού που θεωρούνταν το μεγαλύτερο ταλέντο, του Henri Toivonen και του συνοδηγού του, Sergio Cresto. Τα λίγα χρόνια όμως που έμειναν στο προσκήνιο ήταν αρκετά για να μείνουν χαραγμένα στη μνήμη του κόσμου ως η χρυσή εποχή των αγώνων Rally. Από αυτήν την εποχή μάς έχουν μείνει και αυτά τα 5-6 μοντέλα, που προκαλούν ακόμα δέος στους λάτρεις του αυτοκινήτου, μοντέλα σαν τις Lancia S4 και 037, το Ford RS200, το Peugeot 205 T16 και φυσικά τον βασιλιά όλων αυτών, το Audi Quattro S1. Ήταν το καλύτερο απ’ όλα, το πιο θεαματικό, το πιο εντυπωσιακό και με τον καλύτερο ήχο που έχει αντιλαλήσει ποτέ στα βουνά και στις χαράδρες. Υπάρχουν διάφοροι κινητήρες που ακούγονται ωραία, έχουν ψηλή συχνότητα, γυρίζουν πολλές στροφές και στριγκλίζουν με τους 8/10/12 κυλίνδρους τους, αλλά για εμένα κανένας δεν μπορεί να φτάσει αυτόν εδώ τον πεντακύλινδρο της Audi. Αυτός εδώ είναι η φωνή του Άρη, του θεού του πολέμου. Είναι αυτή η πνιχτή, βραχνή μελωδία που αντηχεί στα αυτιά μου ακόμα, από τότε που τα S1 του καλύτερου -κατά τη γνώμη μου- οδηγού όλων των εποχών, του Walter Rohrl και της καλύτερης γυναίκας οδηγού όλων των εποχών, της Michele Mouton, ακούγονταν να «κοφτάρουν» στα άλματα 3 χιλιόμετρα πριν τα δεις.
Αν το κάνεις, κάνε το σωστά
Πολλές φορές έχω πει σε γνωστούς και φίλους ότι δεν αξίζουν όλα τα αυτοκίνητα να βελτιωθούν. Όταν έχεις σκοπό να τα αλλάξεις όλα, πιστόνια, μπιέλες, τουρμπίνα, σασμάν, διαφορικά και χίλια δυο πράγματα ακόμα που χρειάζεται ένα αυτοκίνητο για να γίνει «τούμπανο», αφού θα τα πληρώσεις που θα τα πληρώσεις, βάλε τα τουλάχιστον κάπου που θα πάρεις ένα σωστό αποτέλεσμα. Το έλεγα σε αυτούς που έφτιαχναν Punto GT και Peugeot 106, πάνω στα οποία ξόδευαν σχεδόν τα ίδια χρήματα με τα οποία θα έφτιαχναν ένα Cosworth ή κάτι παρόμοιο. Έτσι είναι και αυτό εδώ το Audi του Keith Edwards, το οποίο όσα λεφτά και να του έχει πάει, όσο κόπο και χρόνο να έχει σπαταλήσει, στο τέλος έχει Audi S1, όχι Corsa OPC, δεν μου μπήκε η 3η. Περισσότερα από 20 χρόνια του έχει πάρει του Keith να το φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα, αλλά το S1 δεν είναι ένα απλό αυτοκίνητο. Ας ξεκινήσουμε από το ότι δεν υπάρχει, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τα «κοντά» Audi Quattro δεν ήταν αυτοκίνητα που βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής της Audi, όπως ήταν το κανονικό Quattro με το μακρύτερο μεταξόνιο. Ήταν όλα μετατροπή από το αγωνιστικό τμήμα της Audi, όπου έπαιρναν το μακρύ Quattro, το έκοβαν και του αφαιρούσαν 320mm ανάμεσα από τη μεσαία και πίσω κολώνα. Έτσι είναι όλα τα αγωνιστικά, αλλά και τα 200 γνήσια «κοντά» δρόμου που έπρεπε τότε να παραχθούν για να πάρουν την Homologation. Με λίγα λόγια, αυτά που έφτιαξε η Audi είναι «γνήσιες μαϊμούδες» και αυτά που φτιάχνουν όσοι ασχολούνται ακόμα είναι λιγότερο γνήσιες μαϊμούδες.
Πάνω από 20 από αυτές έχει φτιάξει και η εταιρεία που κρύβεται πίσω από αυτό εδώ το κόκκινο του Keith, η εγγλέζικη Dialynx Performance του Keith Murray και του Aelred Smith, που δημιουργήθηκε το 1988, αρχικά για να κατασκευάζει «κοντά» Audi Quattro και εν συνεχεία για οποιαδήποτε βελτίωση σε Audi. Η Dialynx το κάνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκανε και η Audi, κόβοντας και αφαιρώντας το ίδιο τμήμα πίσω από τα καθίσματα, κολλώντας το εμπρός τροπέτο από Audi 80, προσθέτοντας τις ανάλογες ενισχύσεις και δύο τμήματα από συνθετικό υλικό εμπρός και πίσω. Επίσης κατασκευάζει από carbon/kevlar όλο το bodykit, το καπό, τους προφυλακτήρες, τη μάσκα και τις αεροτομές, ενώ τα μικρά τετράγωνα φανάρια του γνήσιου, που φυσικά δεν υπάρχουν πουθενά, έχουν αντικατασταθεί με αυτά του τότε VW Passat, που είναι... τα ίδια. Ο Keith Edwards ήταν ένας από «εμάς» τους άρρωστους τότε με τον ήχο και την εμφάνιση των Quattro, που όνειρό του ήταν να αποκτήσει και αυτός ένα δικό του, με τη διαφορά ότι αυτός κάποια στιγμή το κατάφερε.
A Dream come true
Αυτό το κόκκινο είναι μοντέλο του 1984 και ο Keith το είχε αγοράσει σαν απλό μακρύ Quattro δρόμου και σιγά-σιγά το μετέτρεψε σε αυτό που είναι σήμερα. Αρχικά το χρησιμοποιούσε σαν το καθημερινό του αυτοκίνητο για αρκετά χρόνια, ύστερα είχε αγοράσει άλλα αυτοκίνητα και το είχε αφήσει κάπου μέσα στο συνεργείο του, όπου μια μέρα είπε ή θα το πουλήσω ή θα το φτιάξω όπως πρέπει! Έτσι ξεκίνησε να το κάνει αγωνιστικό και να το τρέχει σε διάφορους αγώνες και events στην Αγγλία, όπου το είδαν οι διοργανωτές από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και άρχισαν να τον καλούν για να συμμετέχει και στις δικές τους αναβάσεις και τελικά η φήμη του πέρασε και από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, καλώντας το Audi S1 Pikes Peak να συναντήσει το πεπρωμένο του, τον αγώνα μέχρι τα σύννεφα. Δύο φορές έχει ταξιδέψει μέχρι εκεί, αλλά σε αυτές τις συνθήκες, όπως είπε ο Keith, είναι ένα άλλο αυτοκίνητο και ακόμα δεν έχει καταφέρει να τερματίσει τον αγώνα, κάτι που θα γίνει όμως σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον, γιατί, όπως δηλώνει και η πολύ γλυκιά γυναίκα του, ο Keith όχι μόνο δεν θα σταματήσει -όπως της λέει- τους αγώνες όταν θα τερματίσει στο Pikes Peak, αλλά δεν θα σταματούσε ακόμα κι αν έκανε νέο ρεκόρ. Θα πήγαινε και του χρόνου για να σπάσει το ρεκόρ του... και φυσικά την πιστεύω, γιατί τόσο είναι το πείσμα και τόση η υπομονή που χρειάζεται για να φτιάχνεις 30 χρόνια ένα αυτοκίνητο. Εγώ ένα Sierra RS 500 το παράτησα στα 5 και το πούλησα μισοτελειωμένο...
Specs
Το ξέρω ότι διαβάζετε τόση ώρα και ακόμα δεν έχετε δει γραμμένο ούτε ένα ανταλλακτικό, αλλά σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο, έχει τόση σημασία; Έχει σημασία τι μάρκα είναι τα πιστόνια και η σκάστρα; Για όση έχει λοιπόν, ας τα δούμε και αυτά, να πάρουμε μια ιδέα από το τι χρειάστηκε για να ξεπεράσει τα 800Ps και τις 9.000rpm αυτό το διαμάντι της αυτοκίνησης. Αρχικά, ο Keith το είχε αγοράσει με το δεκαβάλβιδο μοτέρ, το οποίο και άλλαξε με το εικοσαβάλβιδο όταν ξεκίνησε να το κάνει S1. Μάλιστα τότε, πριν 22 χρόνια, είχε βάλει και εκκεντροφόρους της Piper οι οποίοι ήταν για ατμοσφαιρικό πεντακύλινδρο τους οποίους έκαναν reprofile. Οι βαλβίδες του είναι της Supertech, μεγαλύτερες κατά 1,0mm και τη ροϊκή την έκανε τότε ένας παππούλης που έκανε μόνο αυτή τη δουλειά, δηλαδή έφτιαχνε κεφαλές για τον πεντακύλινδρο της Audi. Τα ωστήρια τα έχουν αλλάξει με μηχανικά και το καπάκι είναι έτοιμο και για να «αναπνέει» και για να σηκώνει στροφές στο θεό. Ο κορμός του Quattro δεν ήθελε και πολλά, γιατί είναι γνωστό «μπετό» που δεν παθαίνει τίποτα, οπότε με έναν στρόφαλο της Farndon, μία πεντάδα έμβολα της Wossner και άλλες τόσες custom σφυρήλατες μπιέλες είναι κομπλέ. Φυσικά θα συνοδεύονται όλα αυτά από τις αντίστοιχες βίδες, φλάντζες, μέταλλα κτλ, τα οποία μπορούμε να παραλείπουμε πλέον ως δεδομένα. Η πολλαπλή εισαγωγής προέρχεται από Audi S4 V6... μην αρχίσετε τα «ρε άσχετε», «τι είναι αυτά που λες»; και τα λοιπά σχόλια των μηχανικών της καφετέριας, το ξέρω ότι περισσεύει ένα πλοκάμι και ότι δεν είναι σε σειρά, προφανώς την έχουν πετσοκόψει και την έχουν ξανά κολλήσει για να ταιριάζει, με πεταλούδα 76mm από κάποιο Porsche την οποία επίσης έχουν τροποποιήσει για να είναι ηλεκτρική.
Η τουρμπίνα του είναι η θηριώδης Garrett GTX3582R Gen 2, με custom φτερωτές της PTM Turbos, η οποία δουλεύει στα 2,2bar και είναι φυσικά ο κύριος υπεύθυνος για τη σημαντικά μεγαλύτερη ιπποδύναμη που έχει το συγκεκριμένο S1 σε σχέση με τα αγωνιστικά του τότε. Το intercooler είναι της Webster engineering και φυσικά τι S1 θα ήταν αυτό αν δεν είχε το ψυγείο νερού πίσω, μαζί με δύο τεράστια βεντιλατέρ να δουλεύουν συνέχεια τέρμα. Η τροφοδοσία από το αγωνιστικό ρεζερβουάρ της ATL γίνεται με δύο αντλίες 044 της Bosch Motorsport, με ένα custom surge tank να εξασφαλίζει τη μόνιμη και σταθερή παροχή καυσίμου. Το Surge tank, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ένα μικρό δοχείο που το τροφοδοτεί η μία αντλία από το ρεζερβουάρ και είναι συνέχεια γεμάτο και υπό πίεση, ώστε η δεύτερη αντλία που στέλνει τη βενζίνη στο μοτέρ να τραβάει από αυτό και να μην μένει ποτέ από καύσιμο σε περιπτώσεις χαμηλής στάθμης ή απότομων μετακινήσεων. Τα μπεκ του είναι της Rochester Injectors, με παροχή 1600cc/min, πάνω σε μία custom μπεκιέρα αλουμινίου και αν δείτε κάποιο βίντεο με το αυτοκίνητο να επιταχύνει, θα καταλάβετε τι καίει από τα ντουμάνια που βγάζει η πλαϊνή εξάτμιση της Webster engineering. Όλα αυτά τα διαχειρίζεται ένας εγκέφαλος Motec M150, με καλωδιώσεις και προγραμματισμό της EPS Performance και πολλαπλασιαστές TFSI που ΔΕΝ είναι από R8!!!
More specs
Το θέμα κινητήρας και ιπποδύναμη σε αυτά τα αυτοκίνητα είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Όταν όμως έχεις να κάνεις με αγωνιστικό που πρέπει να ανέβει το ιερό βουνό του Colorado και όχι απλά να πατήσει από τρίτη στο ολυμπιακό χωριό, υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να φροντίσεις. Καταρχάς χρειάζεσαι ένα σασμάν που θα αντέχει να περάσει 800Ps σε τέσσερα slick, χωρίς να γίνει ρύζι και αυτό είναι ένα εξατάχυτο, σειριακό dog box της Drag Power Bulgaria, το οποίο φοράνε όλα τα δυνατά Audi Quattro είτε τρέχουν σε αγώνες είτε σε dragster. Ο συμπλέκτης είναι ένα δίδισκο σετ της Tilton, με custom αλουμινένιο βολάν, ενώ ο κεντρικός άξονας είναι της Bailey Morris. Τα διαφορικά είναι και αυτά ενισχυμένα custom, με LSD γκρουπάκια της EPS. Τα ψαλίδια του τα έχει φτιάξει η Dialynx Performance, που φτιάχνει και την καρότσα και είναι αντιγραφή των γνήσιων του S1, με coilover αμορτισέρ και ελατήρια της Bilstein. Τα φρένα του είναι ένα custom κύκλωμα της Edwards Motors, με AP Racing εξαπίστονες δαγκάνες, με δίσκους 360mm εμπρός και τετραπίστονες με 350mm πίσω, οριακά στριμωγμένα μέσα στις 16in Speedline Motorsport μαγνησίου. Οι ζάντες αυτές είναι custom, με πλάτος 11,5in, που ήταν αρχικά 9in και τις έχουν φαρδύνει, γιατί, όπως μας είπε ο Keith, τις χρειάζεται το Audi τόσο φαρδιές.
Στο εσωτερικό του, είναι ένα κλασσικό αγωνιστικό, με το Roll Cage της Webster engineering να είναι από CrMo για αυξημένη αντοχή και λιγότερο βάρος, τον πυργολεβιέ του σειριακού, τους άπειρους διακόπτες που μόνο αυτός που τους έβαλε ξέρει τι κάνουν και την οθόνη-πολυόργανο της Motec που έχει όλες τις απαραίτητες λειτουργίες και ενδείξεις που χρειάζεται να γνωρίζει ο οδηγός. Όλα αυτά έγιναν σε βάθος πολλών χρόνων από τον ίδιο τον Keith και τους συνεργάτες που έχουμε αναφέρει, με πολύ κόπο, πολλά έξοδα, τα οποία καλύπτει σχεδόν μόνος του και με μοναδικό κίνητρο την αγάπη του γι’ αυτό το αυτοκίνητο. Μια αγάπη που απ’ ό,τι είδα σε μια συνέντευξη δική του και της γυναίκας του μεγαλώνει αντί να σβήνει με τα χρόνια. Πολλές φορές η κυρία Edwards είπε την έκφραση “its just a car”, όχι όμως με ζήλια και απαξίωση, αλλά με χιούμορ και με μια κατανόηση που πιστεύω χωρίς αυτήν ο Keith αποκλείεται να τα είχε καταφέρει. Μάλλον θα το είχε πουλήσει και αυτός μισοτελειωμένο στα 5 χρόνια.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Πεντακύλινδρος σε σειρά με μπλοκ από χυτοσίδηρο και κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο, με 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες/κύλινδρο
Κυβισμός (cc): 2.226
Διάμετρος x Διαδρομή (mm): 81x86.4
Συμπίεση: -
Στρόφαλος της Farndon
Custom μπιέλες
Σφυρήλατα custom έμβολα Wossner
Βαλβίδες Supertech +1mm oversize
Μηχανικά ωστήρια
Custom ported κεφαλή
Piper cams custom προφίλεκκεντροφόροι
Porsche πεταλούδα γκαζιού 75mm (μετατροπή σε ηλεκτρική από EPS)
Custom intercooler της Webster engineering
Πολλαπλή εισαγωγής από Audi S4/S6 V6
Rochester Injectors 1600cc/min
2 x Bosch Motorsport 044 αντλίες βενζίνης
Custom μπεκιέρα αλουμινίου
Garrett GTX3582R Gen 2 turbo με custom φτερωτές της PTM Turbos
External wastegate της Turbosmart 50mm
Πολλαπλασιαστές από TFSI
Custom Webster engineering εξάτμιση 76mm
Ξηρό κάρτερ της VRS
Custom ψυγείο νερού πίσω με 2 βεντιλατέρ
Custom surge tank
Εγκέφαλος Motec M150
Καλωδιώσεις και προγραμματισμός EPS
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Εξατάχυτο σειριακό κιβώτιο της DragPowerBulgaria
Tilton δίδισκο σετ συμπλέκτη 7,5in
Custom αλουμινένιο βολάν
Bailey Morris κεντρικός άξονας
Διαφορικό Custom LSD της EPS
ΑΜΑΞΩΜΑ-ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ
Custom carbon kevlar group B bodykit της Dialynx Performance
Καθίσματα της Sparco
Roll Cage Webster engineering CrMo Drag Spec
Πολυόργανο Motec
ATL αγωνιστικό ρεζερβουάρ
Custom fuel surge tank
ΑΝΑΡΤΗΣΗ-ΦΡΕΝΑ
Bilstein custom coilovers
Audi S1 ψαλίδια αντιγραφή custom Dialynx Performance
AP Racing εξαπίστονες δαγκάνες με δίσκους 369mm εμπρός, τετραπίστονες με 350mm πίσω
Custom κύκλωμα φρένων της Edwards Motors
ΤΡΟΧΟΙ
Ζάντες Speedline Motorsport Μαγνησίου 11,5j x 16in
Λάστιχα Avon Slicks
TUNED BY:
Keith Edwards Motors
Unit 5c North Lonsdale Road Industrial Estate Ulverston
Cumbria LA12 9DL
Tel: 0044 1229 588082
http://www.keithedwardsmotors.com/
Αρθρογράφος
Δοκιμές Αυτοκινήτου CarTest.gr
Τι ελπίδες μπορεί να έχει ένα βελτιωμένο Nissan Siliva S15 έναντι σε μια BMW M3 Competition;