Power Tests

BMW E36 Driftcar 328 Turbo 610Ps

Και εξηγούμαι.

Πριν βγάλετε τα katana οι φίλοι των ιαπωνικών driftcars, αφήστε με να εξηγήσω, γιατί πιστεύω ότι το BMW E36 είναι η καλύτερη επιλογή, τουλάχιστον για να αρχίσει κάποιος το άθλημα του καμένου λάστιχου. Προσέξτε, δεν λέω ότι είναι το καλύτερο αυτοκίνητο ή το ιδανικό γι’ αυτήν τη δουλειά, αλλά το καλύτερο για να ξεκινήσει κάποιος το drifting στην Ελλάδα. Πρώτον, υπάρχουν πάρα πολλά Ε36 Coupe διαθέσιμα αυτήν τη στιγμή στην αγορά και σε πολύ χαμηλές τιμές, σε αντίθεση, ας πούμε, με ένα Nissan 200SX ή ένα Mazda RX-7. Δεν είναι τόσο παλιό, ώστε να έχει σαπίσει, αλλά είναι αρκετά παλιό, για να το βρεις πολύ φτηνά. Έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μία τεράστια γκάμα κινητήρων, λόγω του ότι τα BMW είναι συμβατά σαν τα playmobile και αυτοί οι κινητήρες, μάλιστα, είναι μεγάλοι, σχετικά φτηνοί και βγάζουν εύκολα τη δύναμη, που χρειάζεται ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Απ’ όλους τους Μ, μέχρι διάφορους εξακύλινδρους σε σειρά, V8, ακόμα και V10 ή V12 έχει το ζεμπίλι του παλιατζή. Όλοι μπαίνουν σε όλα. Άντε τώρα, να πάρεις S13 ή S14 και να σπάσει το μοτέρ. Αν επιλέξεις κάτι σε JDM θα ψάχνεις για SR20, 1JZ/2JZ ή RB25/26 κτλ, που δεν εισήχθησαν ποτέ επίσημα στην Ελλάδα. Όχι ότι δεν υπάρχουν, αλλά καταλαβαίνετε τη διαφορά, έτσι? Ενώ με ένα Ε36 μπορείς να έχεις ακόμα και 2-3 μοτέρ στο γκαράζ και να παίζεις μπάλα. Επίσης, επειδή κανένας δεν γεννήθηκε με την ικανότητα να πηγαίνει με σκασμένη τρίτη και να κοιτάζει από το παράθυρο, το πιο πιθανό είναι να το σακατέψεις δύο-τρείς φορές μέχρι να βρεις το κόλπο και εδώ πάλι μια επίσκεψη στον κύριο σαβουρατζή και φεύγεις με τρία καπό, έξι φτερά και τέσσερεις προφυλακτήρες από τετράπορτο, που είναι ίδια και έχει μέσα καμιά δεκαριά πεταμένα, έτσι, να έχεις να σπας.

Έτσι δεν είναι, ρε Billy?

Έτσι, έτσι. Έτσι το σκέφτηκε και ο φίλος μας, ο Βασίλης Στεφανάτος, και επέλεξε το 36άρι και μάλιστα με το ιδανικό μοτέρ. Ένα εξακύλινδρο 2,8lt Μ52 με αλουμινένιο μπλοκ, που έβγαινε από το ’95 μέχρι το ’98 και το φόραγαν τα 328 και 528 της εποχής. Είχε εργοστασιακά 193 ατμοσφαιρικά Ps, Vanos στην εισαγωγή, αλλά είναι γνωστό γομάρι και αυτό αποδεικνύεται και από το πόσα από αυτά τα μοτέρ έχουν βελτιωθεί σε τρομερό επίπεδο και πολύ σπάνια βγάζουν ζημιές. Φυσικά, ο Bill δεν θα μπορούσε να το αφήσει με τα 193Ps και να πάει για drift, γιατί θα ήταν η ντροπή της ερήμου και έτσι το έβαλε στο χειρουργείο με την καθοδήγηση του μηχανικού Κυριάκου Μάζη, που σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη αγωνιστική ομάδα στην Αυστραλία! Ξεκινώντας από τον κορμό, τα έμβολα αλλάχτηκαν με σφυρήλατα Wossner και η συμπίεση κατέβηκε από το 10,5 στο πιο τουρμπάτο 9,5:1, ενώ χρησιμοποιήθηκαν μπιέλες από BMW Ε23 745 turbo του 1979!!!, η οποία ήταν εξακύλινδρη 3,2lt με κωδικό κινητήρα Μ102 (ο οποίος είναι σχεδόν ίδιος με τον αειθαλή M30) και δεν ήξερα ότι υπήρχε. Το μπλοκ του Μ102 είναι τέρας αξιοπιστίας οπότε οι μπιέλες από το συγκεκριμένο μοντέλο είναι σοφή επιλογή! Η τρόμπα λαδιού αλλάχτηκε με μία υψηλής πίεσης της VAC Motorsport και, με αυτά τα ολίγα, το μπλοκ δέθηκε με βίδες της ARP. Για να κλείσει, όμως, το μοτέρ χρειάζεται και το καπάκι, και εδώ η δουλειά είναι λίγο περισσότερη. Ευτυχώς, όμως, όπως είπα και πριν, τα BMW είναι playmobil και οι λύσεις από τα ανταλλακτικά της ίδιας της εταιρείας, αλλά και του aftermarket, είναι άπειρες. Ξεκινήστε να σημειώνεται πατέντες. Οι εκκεντροφόροι είναι από BMW 325 E36 με κωδικό κινητήρα Μ50, τα retainers και τα ελατήρια βαλβίδων από BMW M5 E34 και από aftermarket έχουμε ένα killer VANOS kit, γιατί -στην περίπτωσή μας- ο μεταβλητός χρονισμός περισσεύει και μία μεταλλική φλάντζα με διαιρούμενα δαχτυλίδια της Athena. Την συνολική επιμέλεια του μοτέρ και όλες τις μηχανουργικές εργασίες ανέλαβε το ρεκτιφιέ Engine Tech by Dakis. Έτοιμο, πλέον, το μοτέρ να δεχτεί τα καινούρια του περιφερειακά. Το ατμοσφαιρικό εργοστασιακό χταπόδι έδωσε τη θέση του σε μια μαντεμένια εξακύλινδρη πολλαπλή της Turbonetics, στην άκρη της οποίας βιδώθηκε μια Precision 6262 Gen2, αρκετή για πάνω από 700Ps. Η υπόλοιπη εξάτμιση είναι διαμέτρου 80mm με ένα τελικό καζανάκι της J’sRacing. Από την άλλη μεριά, συναντάμε μία πολλαπλή εισαγωγής, που έχει φτιάξει ο Ηρακλής στην HerculesParts, με έξι στόμια των 57mm, εσωτερικά χωνιά και διαχωριστή στη μέση, ώστε να έχουν όλοι οι κύλινδροι περίπου την ίδια παροχή αέρα και ένα intercooler της NRGparts με σωληνώσεις 70mm. Την τροφοδοσία καυσίμου έχει αναλάβει μία εμβαπτιζόμενη Walbro αντλία με παροχή 400lt/h, που τροφοδοτεί έξι μπεκ της SiemensDeka των 630cc/min. Η διαχείριση όλων αυτών είναι πλέον αρμοδιότητα του ΜΡ25 εγκεφάλου της KMS, που χρησιμοποιεί για την ανάφλεξη πολλαπλασιαστές από BMW M5 E34 3,8lt και antilagsystem με ξεχωριστή δική του ηλεκτρική πεταλούδα, τον οποίο προγραμμάτισε ο Άγγελος Παπαηλίας στην AP+Power μαζί με διάφορες ακόμα σημαντικές τεχνικές λεπτομέρειες. Το αυτοκίνητο διαθέτει και extra ηλεκτρική τρόμπα νερού, για να κυκλοφορεί το ψυκτικό υγρό όσο δουλεύουν τα βεντιλατέρ, ακόμα και μετά το σβήσιμο, μιας και τα αυτοκίνητα αυτά, έχουν τεράστιες απαιτήσεις ψύξης, γιατί δουλεύουν τέρμα με χαμηλές ταχύτητες και δεν μπορούν απλώς να στηριχτούν στη φυσική ροή του αέρα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Άσε, που για λόγους βάρους και χωροταξίας, σε αυτά τα αυτοκίνητα έχουν καταργηθεί όλοι εκείνοι οι αεραγωγοί και η μελέτη, που έχει κάνει ο κατασκευαστής για να περνάει ο αέρας μέσα από τα ψυγεία, αλλά και να υπήρχαν, θα ήταν σχεδιασμένοι για να πηγαίνει το αυτοκίνητο ευθεία, κάτι που σπάνια συμβαίνει με τα drift-cars. Για τη μετάδοση όλης αυτής της ροπής χρησιμοποιεί κιβώτιο ταχυτήτων από BMW M3 E36, με διαφορικό και ημιαξόνια από Μ5 Ε34. Το διαφορικό έχει άλλο βήμα από το original της Μ5, με σχέση μετάδοσης 3,62:1 και το έχει φτιάξει η PloumistosPerformance.

Και η καρότσα.

Δίπορτο Ε36. Κλασική διαχρονική αξία. Ελαφρύ, όμορφο και πισωκίνητο, ενισχυμένο για την περίσταση με roll cage έξι σημείων και μπάρες θόλων και πατώματος εμπρός πίσω. Στο εσωτερικό, έχει κάθισμα και ζώνες 6 σημείων της OMP με ομολογκασιόν και υδραυλικό χειρόφρενο της Willwood. Τα φρένα είναι από Μ3 Ε36 και αυτά, όπως και τα πίσω ψαλίδια με τα άκρα. Τα εμπρός ψαλίδια, όμως, είναι ιδιοκατασκευή της StefanatosAutoParts, όπως και οι ρυθμιζόμενες κόντρες της πίσω ανάρτησης. Τα αμορτισέρ είναι φουλ ρυθμιζόμενα coilovers της BC. Οι τροχοί σε αυτά τα αυτοκίνητα είναι συνήθως ό,τι βιδώνει στο καρέ, αλλά ιδανικά είναι τα 17αρια με μικρό offset. Το στήσιμο του αυτοκινήτου επιμελείται ο Μάνος Kοντίζας στη Service Park Tyres και το αποτέλεσμα είναι ένα αυτοκίνητο άκρως καλοστημένο και εύκολα οδηγίσιμο. Τέλος, για το look του Ε36 έχει γίνει ολικό ντύσιμο με αυτοκόλλητο από την εταιρεία TshirtHouse.gr, που επιμελείται και το ντύσιμο, αλλά και την υποστήριξη της ομάδας.

Στην αλάνα

Στη γνωστή, λοιπόν, αλάνα με τη χάραξη πίστας από παλιά λάστιχα, που είναι στην έξοδο «Θριάσιο» της Αττικής Οδού, μία Κυριακή πρωί, κανονίσαμε με το Βασίλη να κάνουμε τη φωτογράφιση. Ελάτε ό,τι ώρα θέλετε, μου είπε, εγώ θα είμαι εκεί να κάνω προπόνηση. Πήγα και εγώ κατά τις 10, αλλά δεν πολυθυμόμουν, που ακριβώς είναι. Ακολούθησα, όμως, σαν το κογιότ τη μυρωδιά του καμένου λάστιχου και το βρήκα. Μα καλά, από τώρα έχει αρχίσει, αναρωτήθηκα. Λύθηκε, όμως, η απορία μου, όταν έφτασα. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία BMW Ε30 έφερναν γύρω-γύρω στην αλάνα. Τι γίνεται εδώ, ρε φίλε? Αργότερα, μάλιστα, ήρθαν κι άλλοι, με αποκορύφωμα δύο drift trikes ποδηλατάκια με κινητήρα από μηχανή του γκαζόν. Αφού, λοιπόν, τους ζητήσαμε ευγενικά, αν μπορούν, να κάνουν ένα διάλειμμα για να φωτογραφίσουμε, ξεκίνησε το πανηγύρι. Το BMW του Βασίλη δεν κόβει πουθενά. Ό,τι ταχύτητα και να έχει στο σασμάν, ό,τι χιλιόμετρα και να έχει στο κοντέρ, μόλις του πάταγε το γκάζι, το πράμα λύσσαγε. Ένας γύρος, δύο, στον τρίτο δεν φαινόταν. Είχε γίνει το μέρος τοπίο στην ομίχλη και τα λάστιχα είχαν αρχίσει να βγάζουν σπίθες και να πατάνε τα κορδόνια τους, που είχαν σκιστεί και κοπανάγανε στους θόλους. Το έχουμε το πλάνο, ρώτησε ο Βασίλης, το έχουμε του λέμε, αλλά τι θα κάνεις, θα σταματήσεις. Όχι ρε, έχω φέρει μια καρότσα λάστιχα μαζί!!! Α ωραία, κάτσε να βρω μια καλή θέση, εδώ έχει ψωμί! Και έτσι πέρασα την Κυριακή μου, χαζεύοντας το Beemer να λυσάει στις 8.000rpm και να ξεφτιλίζει τα λάστιχά του το ένα σετ μετά το άλλο, με την άνεση, που του δίνουν τα άπειρα κιλά ροπής (63kgm για την ακρίβεια) και τα χέρια του Βασίλη. Πραγματικά, εντυπωσιακό θέαμα!