Ford Escort MkII 250WHP

Έρωτας
Πιστεύω πως όποιος διαβάζει POWER το έχει πάθει. Μιλάω για τον έρωτα που μπορεί να αναπτύξει κανείς με ένα αυτοκίνητο. Και δεν αναφέρομαι σε αυτοκίνητα «άπιαστα όνειρα», αλλά σε αυτοκίνητα που μπορεί ο καθένας να αποκτήσει. Συνήθως κολλάμε με το πρώτο μας αυτοκίνητο, το οποίο σημαδεύει την πορεία μας αργότερα. Είχε Honda ο μπαμπάς και μάθαμε με αυτό? Χοντάκηδες λοιπόν. Είχε BMW? Μπεμδεδάκηδες... Κάπως έτσι. Ο Σωκράτης λοιπόν, γούσταρε τα Escort και κατάφερε να αποκτήσει το πρώτο του όταν ήταν μόλις 18 χρονών. Ήταν ένα Mk2 RS2000 με το οποίο πέρασε δύο χρόνια. Ζητούσε πολλά το αυτοκίνητο και ο Σωκράτης δεν είχε την εμπειρία να αξιολογήσει τις καταστάσεις και να δώσει στο Escort όσα χρειαζόταν. Έχοντας συνεχώς στο μυαλό του εικόνες με τον Τζιοβάννι Ραγκούζα και τον Ιαβέρη να οδηγούν τα Escort τους, ήξερε ότι τα γουστάρει πολύ και ήξερε πως αυτό το αυτοκίνητο έχει κερδίσει ένα κομμάτι της καρδιάς του. Όμως εκείνο το RS2000 δεν κατάφερε να το μαζέψει και αναγκάστηκε να το δώσει. Αγόρασε λοιπόν ένα Fiat Uno Turbo 1.3. Δεν άργησε να καταλάβει ότι δεν του αρέσει. Έτσι, μετά από περίπου έναν χρόνο, το πούλησε και πήρε στα χέρια του ένα τρομερό γαλλικό αυτοκίνητο, ένα Peugeot 205 Rallye 1.3. Πέρασε καλά μαζί του, όμως τα Escort περιτριγύριζαν το μυαλό του. Και το 205 λοιπόν, τον συντρόφεψε για έναν χρόνο περίπου. Αγόρασε και πάλι Escort, Mk1 αυτή τη φορά. Αυτό το έλυσε όλο με σκοπό να το ανακατασκευάσει, όμως, όπως μας είπε, δεν έβρισκε άκρη με τους φανοποιούς που απευθύνθηκε, ξενέρωσε και το πούλησε και αυτό, έτσι λυμμένο όπως ήταν. Βαρέθηκε να ασχολείται και αγόρασε αυτοκίνητα απλά για να μετακινείται. Όμως δεν άντεχε. Ήθελε να πατάει γκάζι, να διορθώνει με ανάποδο και να γουστάρει. Μία BMW M3 E36 ήταν η επόμενη επιλογή του και λίγο αργότερα την άλλαξε για Μ3 Ε46.

Δεν πάμε καλά
Κι όμως, μετά τις Μ3 έκανε τρομερή στροφή στην αυτοκινητιστική καριέρα του. Πήρε Ford Sierra Cosworth, το οποίο μάλιστα με τον καιρό έφτασε στα 500 άλογα, αφού το είχε κάνει από τετρακίνητο, πισωκίνητο. Λόγω δουλειάς, γράφει πολλά χιλιόμετρα καθημερινά. Δεν άργησε να πέσει το μάτι του στην πιλοτή μιας πολυκατοικίας, εκεί όπου φυλασσόταν ένα κόκκινο Ford Escort Mk2. Αυτό συνέβη πριν εφτά χρόνια λοιπόν. Έψαξε και βρήκε τον 65χρονο ιδιοκτήτη του και κατάφερε να το πάρει στα χέρια του. Η καρότσα βρισκόταν σε εκπληκτική κατάσταση και δεν είχε αλλαχτεί ούτε καν ένα φτερό. Αυτή τη φορά είχε πάρει απόφαση να τα καταφέρει.

Ν/Α Monster
Θα επέμενε ατμοσφαιρικά. Πέρασε από διάφορα στάδια, όμως εμείς θα σταθούμε στο τελευταίο setup. Είχαν μείνει βέβαια πολλά περιφερειακά από τα παλαιότερα setup τα οποία είχε ψωνίσει από το ταξίδι του στην Αγγλία ο Σωκράτης. Ένα από τα πιο σημαντικά, το σύστημα ξηρού κάρτερ της αγγλικής Titan. Σαν βάση είχε έναν από τους καλύτερους κινητήρες που έχουν κατασκευαστεί ποτέ, έναν YB Series Cosworth με το κόκκινο καπάκι, αυτόν που κάποτε έβρισκε την θέση του στα Sierra Cosworth. Το καλό με αυτόν τον κινητήρα είναι ότι μπορείς να βρεις τα πάντα στην αγορά. Όταν όμως θες να φτιάξεις κάτι ειδικό, χρειάζεσαι custom πράγματα. Εκεί εμπλέκεται η DP Engine Parts. Μία ελληνική εταιρεία ικανή να κατασκευάσει υψηλής ποιότητας πιστόνια, μπιέλες, στροφάλους, retainers, βολάν, βίδες κλπ. O billet στρόφαλος της DP δίνει πλέον διαδρομή  84mm. Σε συνδυασμό με τις μακρύτερες DP superlight μπιέλες, βάρους 460gr, μήκους 136mm και με 22mm πείρο, και τα πιστόνια της DP, τα οποία έχουν διάμετρο 93,5mm, φτάνουμε στα 2.307cc. Δυνατά ξεκινάμε. Μια custom φλάντζα της Cometic πήρε την θέση της ανάμεσα σε μπλοκ και κυλινδροκεφαλή. Την τελευταία ανέλαβε να εξελίξει ο Γιώργος Σεβνταλής της Sevdalis Superflow. Οι εκκεντροφόροι της Boubis Cams, μιας ακόμα ελληνικής εταιρείας, έχουν παλαβά χαρακτηριστικά. Δεν μάθαμε ακριβώς τα στοιχεία τους, αλλά το ότι έχουν διάρκεια πάνω από 320 μοίρες και ανύψωση βαλβίδας περισσότερη από 12mm μας αρκεί. Ειδικά κατασκευασμένα ωστήρια και νέα retainers, όλα της DP, συνεργάζονται με τα σκληρότερα ελατήρια της Cat Cams. Βλέπετε, το μοτέρ γυρίζει περίπου στις 8.500rpm! Στην εισαγωγή η DP έχει βάλει και πάλι το χεράκι της. Τα σώματα της Jenvey έπεφταν λιγάκι μικρά και έτσι η DP τα μεταποίησε, έφτιαξε και μία σωστή βάση και πλέον έχουν διάμετρο 50mm, αν και σύντομα θα μεγαλώσουν κι άλλο. Ακριβώς απέναντι, βρίσκεται ένα 4-1 χταπόδι της αγγλικής Tony Law Exhaust, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στην κατασκευή χταποδιών και εξατμίσεων για περισσότερα από 30 χρόνια. Η TLE εξάτμιση από εκεί και πέρα πέφτει μικρή στο Escort μας, αλλά και αυτή σύντομα θα αντικατασταθεί. Υπάρχουν πολλά κρυμμένα άλογα εκεί πέρα. Η DTA S60 ECU αναλαμβάνει να κάνει τα πάντα να δουλέψουν, υπό τις εντολές που τις έχει δώσει η Dyno Drome. Στο δυναμόμετρό της απέδωσε το Escort 250 άλογα στις πλύμνες και ροπή που θυμίζει τουρμπάτο κινητήρα. Το Escort δεν λέει να κάτσει κάτω στον δρόμο και ο ήχος ώρες-ώρες θυμίζει μοτοσικλέτα.

Quaife
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν προϊόντα της Quaife από αυτό το αυτοκίνητο. Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι της Quaife, διαθέτει συγχρονιζέ και έχει διάταξη «Η». Η αίσθηση που σου δίνει στον επιλογέα είναι για σεμινάριο και ελάχιστα αυτοκίνητα που έχω οδηγήσει ήταν τόσο καλά όσο αυτό. Το μπλoκέ διαφορικό είναι επίσης της Quaife, αλλά είναι αρκετά κουρασμένο μιας και έχει φάει πολλά χρόνια πίεσης. Ο Σωκράτης σύντομα θα το αλλάξει και θα τοποθετήσει παράλληλα νέα και πιο ανθεκτικά ημιαξόνια, καθώς και ένα νέο κορωνοπήνιο. Οι γνώστες των Escort θα αναρωτιέστε γιατί αυτό το Escort δεν διαθέτει four link πίσω άξονα, πύργους για τα αμορτισέρ κλπ. Ήταν και η δική μου απορία, αλλά πήρα μία πολύ σωστή απάντηση. Τα πάντα σε αυτό το Escort ήταν γνήσια. Όλα τα φτερά βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση και το να βάλεις πύργους και four link αξονα, σημαίνει ότι πρέπει να κόψεις λαμαρίνα. Όταν η λαμαρίνα αυτή λοιπόν είναι σε τέλεια κατάσταση, δεν σου πάει η καρδιά να επέμβεις. Λογικό. Και πριν αφήσουμε την Quaife στην ησυχία της, να σας πούμε πως και η κοντή κρεμαγιέρα είναι από αυτήν.  

Στα φρένα
Εμπρός και πίσω έχουν γίνει δραστικές αλλαγές. Οι τετραπίστονες δαγκάνες τις Wilwood και στους δύο άξονες, παρέα με αεριζόμενους δίσκους και καλά τακάκια είναι υπέρ αρκετά για να φρενάρουν ικανοποιητικά την ελαφριά καρότσα του Mk2. Το πίσω σύστημα ανάρτησης, με τα μονά φύλλα σούστας, δείχνει «λίγο» για αυτό το αυτοκίνητο και σίγουρα θέλει χρόνο για να καταλάβεις πως συμπεριφέρεται. Τα Gold αμορτισέρ της Gaz Shocks κάνουν ότι μπορούν, αλλά η δύναμη του κινητήρα είναι τόση που θέλει χέρια για να κάτσει κάτω το κόκκινο Ford.

Kumho αγόρι μου
Εμπρός και πίσω φορούσε τα Kumho Ecsta V700, semislick ελαστικά, τα οποία όταν ζεστάθηκαν είχαν τρομερή πρόσφυση και το Escort δυσκολευόταν να κουνήσει ακόμα και την ουρά του. Το φως είχε αρχίσει να πέφτει κι εμείς βγάζαμε ακόμα φωτογραφίες. Ο δρόμος ήταν ερημικός. Δεν περνούσε ψυχή. Και δώστου το «εσκούρι» πάνω κάτω. Ακούγαμε το τετραπετάλουδο να ρουφάει τον αέρα και να τον μετατρέπει σε άλογα. Τι μοτέρ έφτιαξε τότε αυτή η Ford! Χρήστο, έχουμε τελειώσει νομίζω με τις φωτογραφίες, σωστά? Να του πω να κόψει? «Πας καλά ρε Γάκη, άσε να το ακούσουμε λίγο ακόμα», μου απάντησε. Βέβαια κι ο Σωκράτης δεν έλεγε να σταματήσει. Η μακριά πρώτη κούμπωνε λίγο πρίν την στροφή και στην έξοδο το Escort δίπλωνε άτσαλα για την επόμενη. Πάλευε με το μικρό και βαρύ τιμόνι και τον επιλογέα. Μετά, χανόταν στο βουνό για να πάει να κάνει επι τόπου και πάλι από την αρχή. Ύστερα από λίγο, το φως έπεσε. Δεν είχαμε άλλη δικαιολογία. Ο Σωκράτης σταμάτησε. Το Escort γουργούριζε στο ρελαντί σαν να παραπονιέται που δεν το βάζεις κι άλλο να τρέχει. Καλά τα σύγχρονα, τουρμπάτα και μη, τέρατα. Όμως δεν θα καταφέρουν ποτέ να αφήσουν την ιστορία αυτών των αυτοκινήτων και δεν θα καταφέρουν ποτέ να κάνουν τόσους χιλιάδες ανθρώπους να ανατριχιάσουν ακούγοντάς τα στους αγώνες. Τυχεροί όσοι τα έζησαν. Τυχεροί κι εμείς που νιώσαμε πως ήταν «τότε», με το κόκκινο Escort του φίλου Σωκράτη!