Power Tests

Ford Escort RS Cosworth 280Ps

Μαγεία

To Escort RS Cosworth είναι ένα από τα πολύ λίγα αυτοκίνητα που ονειρευόμουν από πιτσιρικάς. Από αυτά που είχαμε την φωτογραφία τους στον τοίχο μπροστά στο γραφείο που τάχα διαβάζαμε, τότε που δεν είχαμε μπροστά μας οθόνη για να το έχουμε dasktop background. Αυτό, το RX-7 FD και την 911 Turbo, θυμάμαι να τα χαζεύω ώρες, ατελείωτες ώρες. Τρεις φωτογραφίες, κομμένες από τους 4Τροχούς αρχές της 10ετίας του '90. Ούτε internet, ούτε YouTube, ούτε τίποτα. Μια φωτογραφία είχες, μέσα σε κορνίζα για να μην φάει κανένα αδέσποτο φραπέ από το μικρό αδερφό που έπαιζε μπάλα μέσα στο σπίτι και την χάσεις και αυτήν. Τα χρόνια πέρασαν, και στην Αγγλία πήγα το 1995, και στο μαγαζί του Graham Goode στο Λέστερ πήγα το 1998 που είχε από έξω τα δικά του, το κόκκινο και το μπλε με τις χρυσές BBS και πάλι η τρέλα γι' αυτό το αυτοκίνητο δεν μου πέρασε. Σπάνιο αμάξι, δεν το συναντάς συχνά. Σπάνιο γιατί δεν γινόταν μετατροπή όπως τα Sierra, για τον απλούστατο λόγο πως ήταν και αυτό Sierra. Ναι, το Escort RS Cosworth, κυρίες και κύριοι, δεν είναι Escort! Τα κανονικά Escort είχαν τον κινητήρα εγκάρσια. Αυτό τον έχει στον διαμήκη άξονα, γιατί είναι τρίπορτο Sierra με μικρότερους προβόλους και τα φανάρια, το ταμπλό και τις πόρτες του Escort. Τα μηχανικά του μέρη είναι από το τετράπορτο Sierra Cosworth που ήταν τετρακίνητο και η συνταγή άγγιζε το τέλειο, δημιουργώντας το -κατά την γνώμη μου- απόλυτο hot hatch. Τα φουσκωμένα φτερά, η τεράστια αεροτομή και ο θηριώδης δίλιτρος YB Cosworth, που μπορούσε να φτάσει εύκολα τα 500Ps ακόμα και στα μέσα της 10ετίας του '90, το καθιστούν μαζί με τα δυο Sierra τον «μπαμπά» των βελτιωμένων αυτοκινήτων. Δεν υπάρχει άλλο μοντέλο που να έφτανε σε αυτές τις ιπποδυνάμεις εκείνα τα χρόνια, τουλάχιστον στην Ελλάδα, που δεν υπήρχαν τα Nissan Skyline R32 και R33 GTR ή τα πεντακύλινδρα Audi Quattro. Υπήρχαν Lancia Delta Integrale, Nissan Sunny GTi-R και άλλα πολύ δυνατά αυτοκίνητα, αλλά κανένα δεν έβλεπε τέτοια νούμερα ιπποδύναμης εκείνη την εποχή.

Μπορεί λοιπόν το Escort Cosworth να μην πήρε ποτέ το πρωτάθλημα στους αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος Rally, αλλά έπαιρνε τις κόντρες στους δρόμους με χαρακτηριστική άνεση, σε βαθμό που όποιος είχε τότε δυνατό Cossie «τα έβαζε» με μηχανάκια, για να έχει και λίγο ενδιαφέρον. Στους ελληνικούς αγώνες από την άλλη, κέρδιζε τα circuit και τις αναβάσεις για πάνω από 20 χρόνια και αυτό είναι που το έχει κάνει τόσο αγαπητό από τον κόσμο, που κατά τη διάρκεια της δοκιμής, μια Κυριακή στην Πάρνηθα, έγινε ό,τι δεν έχει ξαναγίνει από φωνές και επιφωνήματα θαυμασμού. Κάθε φορά που συναντάω πλέον ένα από αυτά τα αυτοκίνητα σκέφτομαι πως το μεγαλύτερο «έγκλημα» στην ιστορία της αυτοκίνησης

είναι η κατάργηση της homologation. Ας έτρεχαν στους αγώνες οι μισοί κατασκευαστές από ό,τι τώρα. Ας έτρεχε μόνο ένας, μόνος του, αρκεί να ήταν υποχρεωτικό να υπάρχει και έκδοση δρόμου. Ευτυχώς που (ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί) έπιασε την Toyota ένα παράξενο γιαπωνέζικο «φιλότιμο» και έβγαλε το φανταστικό GR Yaris, έτσι χωρίς λόγο και υπάρχει έστω και ένα. Θα μου πείτε ναι, αλλά είναι πολύ ακριβό. Στην πραγματικότητα δεν είναι, 50.000 ευρώ έχει, τόσο είχε και το Escort Cosworth καινούργιο, 17 εκατομμύρια από τα σωστά λεφτά, αυτά με τον πράσινο ήλιο και τα ζωγραφισμένα μουστάκια στην Μπουμπουλίνα.

Ένα από τα λίγα

Στην χώρα μας δεν υπάρχουν πολλά Escort Cosworth και όλα με τον έναν τρόπο ή τον άλλο γνωρίζονται μεταξύ τους. Αυτό εδώ είναι του φίλου μας του Νίκου που έχει και το EVO VI TME που βλέπετε στις σελίδες αυτού του τεύχους, το οποίο το διατηρεί πραγματικά σαν καινούργιο. Είναι εντός κι εκτός, όπως βγήκε από το εργοστάσιο, με ένα απλό πρώτο στάδιο που δεν αλλοιώνει τον εργοστασιακό χαρακτήρα του και μερικές βελτιώσεις που το κάνουν ακόμα καλύτερο και διασκεδαστικό στην οδήγηση. Μάλιστα είναι το δεύτερο που έχουν στην οικογένεια, αφού άλλο ένα έχει ο κύριος Σπύρος, ο πεθερός του Νίκου. Δηλαδή έλεος... ο δικός μου είχε Daewoo Nubira... ποιος σας έβαλε να με ξεκάνετε;;!! Είχε έρθει και μαζί μας στην δοκιμή ο κύριος Σπύρος και πιάσαμε την κουβέντα, όπου ανακαλύψαμε πως οι φανατικοί Fordάκηδες γνωριζόμαστε σχεδόν όλοι με όλους. Ήταν φίλος και με τον συγχωρεμένο τον άλλο Σπύρο τον Μπουλέκο (ποιος είχε Cosworth και δεν ήξερε τον κυρ Σπύρο, που έπαιρνε τηλέφωνο τον Herr Wolf και σου έβρισκε ό,τι ήθελες). Πολλές ιστορίες γνωρίζαμε και οι δυο από την εποχή εκείνη, οι περισσότερες ξεκαρδιστικές και κάποια στιγμή θα σας τις πω. Του κύριου Σπύρου μάλιστα είναι και δυνατότερο από αυτό εδώ και μου υποσχέθηκε πως θα το φέρει κι εκείνο για δοκιμή.

Τα Escort λοιπόν, όπως και τα τετρακίνητα Sierra, έχουν το καλό το μπλοκ, με τον κωδικό 200, που είναι αρκετά πιο ενισχυμένα σε σχέση με τον πρώτο ΥΒ των πισωκίνητων που είχαν κωδικό 205. Μπορούσαν άνετα με τα εργοστασιακά «εντόσθια» να φτάσουν τα 400Ps, οπότε πόσο μάλλον, χαλαρό είναι αυτό εδώ το λευκό, που έχει τα πάντα εργοστασιακά, εκτός από ένα πρόγραμμα, φίλτρο της K&N στο φιλτροκούτι και μια εξάτμιση της Mongoose από τον καταλύτη και πίσω. Η μοναδική παρέμβαση στο εσωτερικό του κινητήρα είναι μια ροϊκή εξέλιξη στο καπάκι από το ρεκτιφιέ Ωμέγα. Έχει και αλλαγμένα μπεκ, με τα 403 της Bosch που είναι τα θανατηφόρα γκρι με παροχή 503cc/min (στα 3bar), τα οποία, όπως είπα και του Νίκου, καλύτερα να τα ξεφορτωθεί και να βάλει τα μικρότερα με κωδικό 803 (πράσινα με παροχή 382cc/min), με αναπρογραμματισμό φυσικά, γιατί τα γκρι είναι ποτιστήρια και «ξεπλένουν» τον κύλινδρο από το λάδι, ενώ όταν το πηγαίνεις νορμάλ, βραχυκυκλώνουν τα μπουζί από την υπερβολική βενζίνη που δεν καίγεται. Είναι παλιάς τεχνολογία και δεν ξέρουν τι σημαίνει «ψεκάζω λίγο». Ακόμα καλύτερα θα ήταν φυσικά να έβαζε έναν stand alone μοντέρνο εγκέφαλο, με καινούργιας τεχνολογίας μπεκ και coil on plug πολλαπλασιαστές. Εκεί, το αυτοκίνητο θα δουλεύει τέλεια, χωρίς άκαφτες, με περισσότερη δύναμη και χαμηλότερη κατανάλωση. Ακόμα και να μην θέλει να το δυναμώσει, με την ίδια Garrett Τ35 τουρμπίνα και πίεση, θα βγάλει περισσότερα από τα 280Ps που βγάζουν τα Cosworth με αυτό το στάδιο και τα εργοστασιακά -Αρχαία- ηλεκτρικά.

Ο συμπλέκτης του είναι ενισχυμένος, με ένα σετ με εξάφτερο δίσκο της AP Racing, ενώ η ανάρτησή του είναι η καλή σειρά Gold της Αγγλικής GAZ που είναι πλήρως ρυθμιζόμενη, εξαιρετικά άνετη στον δρόμο και όσο πρέπει σφιχτή για σταθερό πάτημα. Σε αυτό βοηθούν και τα silent blocks της powerflex, που κρατούν σταθερά τα σημεία στήριξης της ψαλιδιών και της ανάρτησης. Τα φρένα του έχουν κι αυτά αλλαχτεί με τετραπίστονες δαγκάνες της Brembo και δίσκους 330mm, ενώ οι ζάντες του είναι οι καταπληκτικές λευκές Compomotive Motorsport TH1882 που είναι ίδιες με τις αγωνιστικές OZ Racing μαγνησίου, που είχαν τα Group A Escort στους αγώνες.

Proper Drivers car

Όπως τα περισσότερα αυτοκίνητα σε αυτό το επετειακό τεύχος, έτσι κι αυτό εδώ, είναι ένα μοντέλο που θα μείνει στην ιστορία. Ευτυχώς ακόμα υπάρχουν μερικά σαν αυτό σε άριστη κατάσταση, που μπορείς να τα οδηγήσεις και να πάρεις μια γεύση από το πώς ήταν και το πώς θα έπρεπε να είναι ένα αυτοκίνητο φτιαγμένο για τον οδηγό. Άμεσο, επικοινωνιακό, ακριβές, γρήγορο και απολαυστικό από την ώρα που το βγάζεις από το γκαράζ μέχρι την ώρα που θα το ξαναβάλεις, ανεξάρτητα από το είδος της διαδρομής που έκανες. Ακόμα και στο supermarket να πας, αυτά τα αυτοκίνητα προλαβαίνουν να σε κάνουν να χαμογελάσεις. Στο συγκεκριμένο μάλιστα δεν είναι η δύναμη του κινητήρα που σε κάνει να νιώθεις τόση χαρά και αυτός είναι και ένας λόγος που ήθελα να το κάνω μια βόλτα. Μάλιστα, ο Νίκος μου έκανε την τιμή να μου το δώσει και μία βόλτα όταν πήγαμε να το μετρήσουμε. Η δύναμη πλέον δεν μας λείπει, δεν είμαστε στο 1995 που ήθελες να πάρεις Cosworth για να τους «περνάς όλους από πάνω». Τώρα οι λόγοι είναι άλλοι, βαθύτεροι, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το συναισθηματικό κομμάτι ή με την νοσταλγία, αλλά με το ότι αυτά ήταν πραγματικά αυτοκίνητα. Το συγκεκριμένο βέβαια είναι σε τόσο καλή κατάσταση, που μέσα δεν κάνει κιχ. Δεν τρίζει τίποτα, δεν βουίζει, δεν χτυπάει στις λακκούβες, είναι σαν καινούργιο. Πραγματικά απίστευτο, δεν έχω ξαναμπεί σε τόσο καλό Escort ούτε τότε που ήταν όντως καινούργια. Χωρίς να το πιέσουμε ιδιαίτερα, φυσικά και το μετρήσαμε, αν και με 280Ps και την τετρακίνηση θέλει πολύ περισσότερη δύναμη για να ανταγωνιστεί τα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα σε χρόνους. Το 5,68sec που έκανε από στάση για τα πρώτα 100km/h και τα 14,01sec με 159,82km/h για έξοδο από το 400άρι μπορεί να θυμίζουν σύγχρονο hot-hatch, αλλά πιστέψτε με... δεν έχει καμία σχέση με αυτά. Το Escort είναι ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΡΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Απλά παρκαρισμένο να το έχεις και να το κοιτάς, αρκεί, πόσο μάλλον να κυκλοφορείς με αυτό το πράγμα και να σου φωνάζουν οι πιτσιρικάδες που οδηγούν i20N «εργαλείοοοο!!» (αληθινό σκηνικό από την Πάρνηθα..). Επίσης μην ξεχνάμε πως όποια στιγμή το αποφασίσεις, η συνταγή για 500Ps και βάλε είναι πλέον πιο απλή και από αυτή για τα μακαρόνια με κέτσαπ. Αυτό το αυτοκίνητο πραγματικά αγγίζει το τέλειο.