Ford Focus RS mk2 387Ps

Από την Ικαρία
Είναι σίγουρο ότι για να φτάσεις στο σημείο να βελτιώσεις τόσο πολύ ένα Ford Focus RS MKII, έχεις την τρέλα (με την καλή έννοια…) στο κεφάλι. Το RS σε εργοστασιακή μορφή είναι ένα πολύ ικανό αυτοκίνητο, το οποίο μάλιστα δύσκολα βρίσκει αντίπαλο σε στριφτερές διαδρομές. Τρομερό πάτημα, ακριβέστατο τιμόνι, φρένα που αντέχουν. Η δύναμη δεν του λείπει, αντιθέτως, τα 300 και κάτι άλογα φτάνουν και παραφτάνουν. Ο φίλος μας από την Ικαρία, όμως, ήθελε να ανεβάσει κι άλλο τα όρια και να δημιουργήσει ένα σύνολο άπιαστο σε οποιαδήποτε διαδρομή. Δεν γνωρίζω αν στην Ικαρία, την οποία δεν έχω καταφέρει να επισκεφθώ, υπάρχουν πολλές διαδρομές στις οποίες αυτό το RS μπορεί να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, για αυτό και μόλις έπεσε στα χέρια μου, το πήγα εκεί που ήξερα καλά και εκεί που είχα γράψει πολλά χιλιόμετρα πήγαινε-έλα με το εργοστασιακό Ford Focus RS MKII όταν είχε πρωτοβγεί. Είναι η διαδρομή στον Άγιο Μερκούρη στην Αθήνα. Εκεί κοντά, στη Βαρυμπόμπη, ήταν τα παλιά γραφεία του POWER και όποτε είχαμε καλό αυτοκίνητο για δοκιμή, έπρεπε να περάσουμε από αυτή τη διαδρομή. Διαδρομή στην οποία είναι απαγορευτική η γρήγορη οδήγηση για αυτοκίνητο με κακή ανάρτηση και στήσιμο. Μόνο με ψαγμένα πας εκεί. Σφιχτές στροφές, στεναδούρι και με 3^η στο κιβώτιο κυρίως, απαιτεί τιμόνι και πλαίσιο που να τα νιώθεις ένα με εσένα. Και γκάζι άμεσο καθώς το πάτα-άσε δεν σταματάει ποτέ. Τα φρένα πάλι δεν κουράζονται αλλά πρέπει να έχουν καλό bite γιατί τα πατάς πολύ δυνατά και στιγμιαία. Οφείλουν να είναι «εκεί» ανά πάσα στιγμή. Το Focus RS από την Ικαρία ήταν ό,τι έπρεπε και παρά τα πολλά άλογά του και την τρομακτική ροπή του από τις χαμηλές στροφές, κατάφερε να με ενθουσιάσει σε υπερβολικό βαθμό.

Έκαστος στο είδος του
Για να βάζεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο στο καράβι και να το στέλνεις στην Αθήνα ώστε να το παραλάβει ο βελτιωτής, σημαίνει ότι υπάρχει εμπιστοσύνη. Έτσι έπραξε ο ιδιοκτήτης του πράσινου RS, λοιπόν. Παραλήπτης ήταν η Ford Kaklamanos, ένα συνεργείο που ασχολείται με τα Ford από το 1974. Φωλιά των RS το αποκαλούν, οπότε κάτι θα ξέρουν. Εμείς έχουμε γνωρίσει δουλειές τους πολλές φορές. Μας έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν την ολοκληρωμένη και ποιοτική βελτίωση, οπότε ας προχωρήσουμε στο διά ταύτα. Τι έχουμε εδώ, λοιπόν? Έχουμε ένα Ford Focus RS στο οποίο έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στον τομέα της ανάρτησης. Συγκεκριμένα, τα εργοστασιακά αμορτισέρ και ελατήρια έχουν δώσει τη θέση τους στην τρομερή coilover ανάρτηση KW Clubsport που ίσως είναι too much επιλογή για το δρόμο, καθώς είναι σχεδιασμένη για χρήση πίστας. Όμως στο δρόμο δεν με προβλημάτισε καθόλου και θα έλεγα ότι συμπεριφερόταν -όσον αφορά την άνεση- όπως μια KW Variant 3, για παράδειγμα. Τρομερή δουλειά, όμως, κάνουν οι αντιστρεπτικές της Whiteline. Το αμάξωμα του RS όταν ζορίζεται σε στροφές, δείχνει το βάρος του. Η Whiteline βγάζει αντιστρεπτικές πάχους 26mm για εμπρός και 24mm για πίσω. Η πίσω, μάλιστα, είναι ρυθμιζόμενη καθώς έχει τρεις διαφορετικές θέσεις τοποθέτησης, αναλόγως με το πόσο σκληρή τη θέλετε. Το kit σινεμπλόκ της Powerflex αποτελείται από 14 silent blocks, τα οποία σε συνδυασμό με τα δεσίματα πλαισίου της Summit, δημιουργούν ένα πολύ στιβαρό σύνολο. Το τιμόνι έχει αποκτήσει έναν διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν του εργοστασιακού, αφού έχει γίνει απίστευτα άμεσο και σε βοηθάει να σημαδέψεις ακόμα καλύτερα. Αρκετές ώρες έχουν καταναλωθεί στο στήσιμο και την ευθυγράμμιση, καθώς με τα νέα ρυθμιζόμενα μπαράκια σύγκλισης/απόκλισης της Hard Race, αλλά και το camber kit της ίδιας εταιρείας, οι πίσω τροχοί αποκτούν νέες γωνίες και πλέον μπορείς να ρυθμίσεις την ουρά να συμπεριφέρεται ουδέτερα ή όχι, αναλόγως τα γούστα του οδηγού. Το συγκεκριμένο είχε ουδέτερη συμπεριφορά και η αλήθεια είναι πως ένα βαρύ μπροστοκίνητο δεν θες να διώχνει την ουρά του για να το τοποθετήσεις πριν από την στροφή, αλλά θες να ακολουθεί το ακριβέστατο τιμόνι σου.

BigBrakes
Βαρύ αμάξωμα, μεγάλα φρένα. Είναι κανόνας αυτό. Το τερατώδες κιτ της AP Racing για εμπρός έχει πάρει τη θέση του. Με εξαπίστονες δαγκάνες και διαιρούμενους χαρακτούς δίσκους διαμέτρου 365mm, δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω. Πιστεύω πως τα πίσω θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει νορμάλ, ή ίσως με ένα aftermarket τακάκι, αλλά εφόσον υπάρχει η επιλογή να τοποθετηθούν μεγαλύτεροι δίσκοι (της TarOx) αφήνοντας τις εργοστασιακές δαγκάνες ως έχουν, why not? Μεγαλύτεροι δίσκοι ίσον χαμηλότερη θερμοκρασία, άρα αποδοτικότερο φρένο. Σε απότομο πάτημα που χρειάστηκε να κάνουμε πολλές φορές, μας ζόρισαν οι ζώνες της Takata. Τα φρένα του είναι πολύ δυνατά και μοιάζουν ακούραστα.

Anembo
Όχι, δεν είναι κάποιος μπασκετμπολίστας αλλά το billet plenum της εισαγωγής. Σχεδιασμένο σε CAD και κατασκευασμένο από αλουμίνιο, το plenum αυτό είναι bestseller στα βελτιωμένα Focus RS. Βέβαια η Ford Kaklamanos δεν το βιδώνει απλά πάνω στους αυλούς εισαγωγής, αλλά περιποιείται το σημείο σύνδεσης ώστε να μην υπάρχει «σκαλοπάτι» και ο αέρας να μη βρίσκει κανένα εμπόδιο. Λίγο παρακάτω αναλαμβάνουν δουλειά τα μπεκ των 650cc/min, αρκετά για τις απαιτήσεις του κινητήρα εφόσον το turbo έχει παραμείνει το εργοστασιακό. Σοφή επιλογή για ένα αυτοκίνητο που έχει στόχο την οδηγική ευχαρίστηση σε δρόμους με στροφές. Βέβαια, αν ρίξετε μια ματιά στον πίνακα μετρήσεων, θα δείτε ότι ακόμα και από στάση, το βαρύ RS είναι παλαβά γρήγορο και αυτό που θα κάνει τα μάτια σας να γουρλώσουν είναι οι ρεπρίζ. Μεγάλο front mount intercooler της Pro Alloy μαζί με τις σωληνώσεις του έχουν αναλάβει την ψύξη του εισερχόμενου αέρα, όλα τα κολάρα νερού είναι αλλαγμένα με σιλικονούχα της Roose, μεταλλικά δοχεία νερού, συστήματα αναθυμιάσεων και ένα κάρο ακόμα περιφερειακά, όχι απαραίτητα για την αύξηση της ιπποδύναμης αλλά για τη σωστή λειτουργία του κινητήρα. Η ψύξη σε ένα αυτοκίνητο που κυνηγάει τις στροφοδιαδρομές είναι το Α και το Ω. Η internal wastegate της Forge Motorsport φροντίζει το turbo να κρατάει σχετικά ψηλά την πίεση ακόμα και κοντά στον κόφτη. Για την ιστορία, είδαμε 1,8bar overboost και 1,6bar σταθερή πίεση. Ανθεκτικό το πεντακύλινδρο μοτέρ! Έως και τέσσερις φορές πιο δυνατό ρεύμα στέλνουν οι Ignition Projects πολλαπλασιαστές στα μπουζί της NGK και έτσι η σωστή καύση ακόμα και στις υψηλές στροφές είναι εξασφαλισμένη.

Αδιάφορες μετρήσεις
Αν πάρεις τη διαδρομή από Βαρυμπόμπη, Άγιο Μερκούρη και καταλήξεις στη Μαλακάσα, βγαίνεις ακριβώς πάνω στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας. Μέχρι εκεί τα είδα όλα με αυτό το αυτοκίνητο. Είχα καιρό να νιώσω τόσο έντονα την αδρεναλίνη καθώς τις «ανωριμότητες» τις έχω ελαττώσει πολύ. Όμως, ακούγοντας τα σκασίματα από τη Milltek και τον πεντακύλινδρο να βρυχάται, δεν μπορείς να κρατηθείς, ειδικά όταν το τιμόνι σου είναι τόσο υπάκουο. Αφού κατάφερα να φτάσω ολόκληρος στην Εθνική Οδό, προχώρησα προς τα πίσω ώστε να πάω στην ευθεία μετρήσεων. Να σας πω κάτι? Βαριόμουν, ή τέλος πάντων, μου φαινόταν αδιάφορη η διαδικασία καθώς ναι, ΟΚ, το RS ήταν γρήγορο, όμως δεν είχαν καμία σημασία οι αριθμοί. Τι κι αν τελικά έγραψε 5,3sec για το 0-100km/h, τι και αν έπιασε τα 200km/h σε 17,54sec… Ναι, είναι γρήγορο και η επιλογή της διατήρησης του εργοστασιακού turbo φάνηκε πόσο σοφή επιλογή ήταν όταν έκανα τις ρεπρίζ. Κάθεστε? Με 3^η για να πάει από τα 50km/h στα 80 θέλει μόλις 1,93sec και 1,87 για το 80-110! Τα καλά του νορμάλ turbo. Εύχομαι στην Ικαρία να υπάρχουν διαδρομές με στροφές, αναβάσεις, φουρκέτες, καμπές, κατηφορικές… όλων των ειδών. Αν έχει πάντως εγώ μια βόλτα φέτος το καλοκαίρι θα την κάνω προς τα εκεί για να βρω την ευκαιρία να το ξανακάνω μια βόλτα παρέα με τον ιδιοκτήτη του. Αυτό το RS είναι από εκείνα τα αυτοκίνητα που θα θυμάμαι για πάντα. Τέτοιο στρίψιμο… σπάνια θα ξαναβρώ!