Frank Lockhart: A Tragedy Of Speed

Όταν κάποιος οδηγός αγώνων σκοτώνεται, πριν καταφέρει να φτάσει στο απόγειο της καριέρας του, πλάθεται αυτόματα μία ιστορία που αξίζει να μάθεις. Μία τέτοια είναι και του Frank Lockhart, ενός Αμερικάνου οδηγού αγώνων.

Ο Lockhart ήταν πραγματικά ένα λαμπρό αστέρι. Γεννημένος το 1903 στο Dayton του Ohio,  γρήγορα έδειξε τις τρομακτικές του ικανότητες, όταν ξεκίνησε να κατασκευάζει δικά του αγωνιστικά αυτοκίνητα, με σκοπό την απόλυτη ταχύτητα. Στις 25 Απριλίου του 1928 ο Lockhart ήταν μόλις 25 χρονών, όταν σκοτώθηκε με το αυτοκίνητο που ο ίδιος είχε κατασκευάσει (ένα V16, με δύο στροφαλοφόρους συνδεδεμένους μεταξύ τους), στις αλυκές της Daytona Beach. Έχοντας πιάσει αμέτρητα χιλιόμετρα, ένα λάστιχο έσκασε με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να φέρει τούμπες και στο τέλος να έχει γίνει χιλιάδες κομμάτια. Πριν φτάσουμε εκεί όμως, πρέπει να δούμε την μέχρι τότε πορεία του, η οποία έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Lockhart ξεκίνησε ως μηχανικός. Ήταν πολύ καλός σε αυτό και μάλιστα είχε φτάσει σε επίπεδο να κατασκευάζει δικά του custom αυτοκίνητα. Δεν άργησε να περάσει στον χώρο των αγώνων όμως, ως οδηγός. Συγκεκριμένα, ανέλαβε ως δεύτερος οδηγός στην ομάδα που έτρεχε ο Peter Kreis. Το αρχικό πλάνο ήταν ότι ο Lockhart απλά θα τον ξεκούραζε, κάνοντας μερικούς γύρους προθέρμανσης, τελικά όμως αποδείχθηκε πως ήταν πιο γρήγορος από τον Kreis, πιάνοντας 120,919mph, δηλαδή 196,69km/h με το οκτακύλινδρο αγωνιστικό της ομάδας, στον αγώνα του Indianapolis 500 το 1926. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγήσει αυτός το αγωνιστικό της ομάδας και μάλιστα έκανε ανεπίσημο ρεκόρ πίστας, στον πρώτο γύρο του qualifying. Θεωρήθηκε ανεπίσημο γιατί έπρεπε να γίνει τρεις φορές προκειμένου να γίνει επίσημο. Ο λόγος που δεν κατάφερε να κάνει επίσημο το ρεκόρ ήταν γιατί αντιμετώπισε μια σειρά από προβλήματα. Στην πρώτη προσπάθεια ένα λάστιχο έσκασε, με αποτέλεσμα να χτυπήσει στον προστατευτικό τοίχο της πίστας. Στη δεύτερη, αντιμετώπισε διάφορα μηχανικά προβλήματα και τελικά με την τρίτη προσπάθεια κατατάχτηκε στην 20^η θέση της κατάταξης εκκίνησης. 
Την ημέρα του αγώνα οδήγησε εκπληκτικά γρήγορα και από την 20^η θέση, ανέβηκε στην 5^η στους πέντε πρώτους γύρους, προσπερνώντας 14 αντιπάλους του, ενώ στον 16^ογύρο είχε βρεθεί πλέον στη δεύτερη θέση. Στον 72^ο γύρο είχε περάσει στην πρώτη θέση, μπροστά από τον Dave Lewis και για τους επόμενους 20 γύρους έγινε μία πραγματική μάχη για το ποιος  θα επικρατούσε στην 1^η θέση και μάλιστα με βροχή, η οποία είχε ξεκινήσει από τον 72^ο γύρο. Τελικά ο Lockhart πήρε την πρώτη θέση με δύο γύρους διαφορά από τον δεύτερο και ήταν ο τέταρτος νεοεισερχόμενος οδηγός ο οποίος νίκησε στο Indianapolis 500.

Ο Lockhart αγόρασε το αγωνιστικό από τον Kreis και σύντομα απέκτησε και ένα δεύτερο Miller, με αποτέλεσμα σχεδόν σε κάθε αγώνα που συμμετείχε να σπάει τα ρεκόρ της κάθε πίστας. Μέχρι το άδοξο τέλος της καριέρας του είχε τρέξει σε 22 αγώνες, έχοντας τερματίσει οκτώ φορές στην πρώτη θέση και δεκατέσσερις στις πέντε πρώτες θέσεις, ενώ παραμένει 25^ος στην ολική κατάταξη ως lap leader στον αγώνα του Indianapolis 500.