Mazda MX-5 NBFL 1.6 Turbo 305PS

Θα είμαι ειλικρινής...

...μαζί σας. Δηλώνω απροκάλυπτα θετικά προκατειλημμένος στο αρκτικόλεξο “MX-5” ή αλλιώς απέναντι στο μικρό Ιαπωνικό roadster-θρύλο, τόσο που δεν έχω καταφέρει-τολμήσει να έχω άδεια κυκλοφορίας στο όνομα μου που να μην αναφέρεται αρχικά σε ένα Miata NA και στην συνέχεια και επί του παρόντος σε ένα NBFL. Κολλημένος? Μπορείς να το πείς και έτσι, σας ρωτώ όμως ποιός, ακόμη και ορθολογικά σκεπτόμενος, μπορεί να μην του αναγνωρίσει τo τρίπτυχο αξιοπιστία, value for money και fun to drive? Συνυπολογίστε στα παραπάνω την προκλητικά εύκολη –σε επίπεδο προσφοράς εναλλακτικών- δυνατότητα να μετατρέψεις το βολτάδικο Miata σου σε track day weapon, drift car, drag και...έρχεστε στα λόγια μου.

Ένας από “εμάς”...

...είναι και ο Ζαχαρίας. Έξι χρόνια πριν, την στιγμή που το «όνειρο» RX-7 FD παρέμενε ακόμα οικονομικά απλησίαστο, αγόρασε ένα stock 1.6 NBFL High από μια κοπέλα στην Κηφισιά με 56.000km. «Έψαχνα μια αξιόπιστη, πισωκίνητη βάση με γνώμονα το στρίψιμο. Ηθελα ενα αυτοκίνητο με χαρακτήρα το οποίο να το οδηγείς και όχι να σε οδηγεί» ήταν τα κριτήρια του Ζαχαρία για την επιλογή του πρώτου του αυτοκινήτου. Ώς δια μαγείας, το Μiata κατάφερε να διατηρήσει τον εργοστασιακό του χαρακτήρα για τρία ολόκληρα χρόνια και άλλα 34.000km, πριν την ολιστική του μεταμόρφωση.Η αλήθεια είναι, πως για να φτάσεις στο σημερινό -αξιοζήλευτα ολοκληρωμένο και αξιόπιστο στο σύνολο του- αποτέλεσμα, χρειάζεται χρόνος και χρήμα, κατάλληλη προετοιμασία των περιφερειακών, πολύ ψάξιμο και διάβασμα. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Ζαχαρίας δεν ακολούθησε την πεπατημένη, ήτοι κάποιο light turbo set-up, τσίτωμα, σπάσιμο και μετά βλέπουμε, αλλά κατευθείαν έθεσε τις βάσεις για νούμερα της τάξης των 300+Ps!

Πεντέλη-Σχοινιάς-Κορωπί...

...ή αλλιώς φωτογράφιση, μετρήσεις, dyno, με αυτήν ακριβώς την σειρά. Όσο ο Καραγιωργάκης ασχολείται με τα καρέ του, εγώ χαζεύω το απογευματινό φώς να λούζει τις καμπύλες του Miata. Όσο γνώριμο και αν μου είναι το σχήμα του, δεν παύω να το χαζεύω, ενώ οι διακριτικές αισθητικές παρεμβάσεις και οι ταιριαστοί χρωματικοί συνδυασμοί του Ζαχαρία είναι απολυτα συμβατοί με τα γούστα μου. Τα Toyo R888 με διαστάσεις 195/50/15 μπροστά και 205/50/15 πίσω, ντύνουν τις μπρονζέ 15x7 Rota Grid-V που μέσα τους φιλοξενούν τα “μεγάλα” OEM φρένα με αεριζόμενους δίσκους 278mm μπροστά και απλούς πίσω. Με track day προσανατολισμούς ο Ζαχαρίας, έχει τοποθετήσει τα HP Plus (Autocross & Track) τακάκια της HAWK με υλικό τριβής για ανάλογη χρήση, σε συνδυασμό με σωληνάκια υψηλής πίεσης της Wilwood και Motul RBF 600 υγρά φρένων. Όλα αυτά βέβαια, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων δεδομένης της δύναμης του κινητήρα, γι’αυτό και ένα κιτ τετραπίστονων της Brembo είναι καθοδόν. Το Miata “κάθεται” πάνω στην πλήρως ρυθμιζόμενη coilover PSS9 ανάρτηση της Bilstein με ελατήρια 6,5kg/mm, σε ένα ύψος ιδανικό τόσο εμφανισιακά, όσο κυρίως λειτουργικά. Αλλαγμένοι με πολυουρεθάνης είναι όλοι οι σύνδεσμοι της ανάρτησης, αλλά και τα differential mounts. Το μοτέρ δεν θα μπορούσε να μείνει παραπονεμένο, έτσι και αυτό εδράζεται πλέον σε σκληρότερες βάσεις της 949 Racing, ενώ επιπλέον τις ταλαντώσεις φροντίζει να περιορίζει στο ελάχιστο και ένα engine dumper.

Το πλαίσιο της δεύτερης γενιάς Miata (NB-NBFL), είχε έναντι του αντίστοιχου της πρώτης (NA) αυξημένη ακαμψία κάμψης κατά 16% και αντίστοιχα αυξημένη ακαμψία στρέψης κατά 22%. Παρόλα αυτά, σίγουρα επωφελείται από την τοποθέτηση ενισχύσεων, όπως άλλωστε έκανε και η ίδια η Mazda στις εκδόσεις Sporty και 10^th Anniversary. Έτσι, στην περίπτωση μας έχουμε μια μπάρα θόλων της Carbing μπροστά, custom δεσίματα κάτω από το κιβώτιο κατά μήκος και πλάτος του πατώματος, πίσω μπάρα θόλων, custom δεσίματα της πίσω γέφυρας και του διαφορικού και τέλος, το πιο εμφανές οπτικά, ένα roll bar με μονή «χιαστί».

Αλεξίσφαιρος Β6ΖΕ...

...χάρη στα top of the shelf parts που προσεκτικά επέλεξε ο Ζαχαρίας. Στρόφαλος και μπλοκ δέχθηκαν τις βασιλικές περιποιήσεις του μηχανουργείου Drakos Engineering, προετοιμάζοντας το έδαφος για τον Δημήτρη Λευκαδίτη της Lefkaditis Motorsport για την τοποθέτηση τριμεταλλικών κουζινέτων στροφάλου και μπιελών της ACL, μπιελών της Eagle και σφυρήλατων πιστονιών της Wiseco. Η ελαφρώς πλανισμένη κυλινδροκεφαλή πάτησε σε μια φλάντζα της Cometic και όλα έδεσαν με βίδες και μπουζώνια της κορυφαίας ARP. Βαλβίδες, ελατήρια, retainers, οι εκκεντροφόροι και τα γρανάζια αυτών, παρέμειναν τα εργοστασιακά, αφού το ζητούμενο εξαρχής δεν ήταν το απύθμενο στροφάρισμα. Τις νέες αυξημένες ανάγκες τροφοδοσίας έχουν αναλάβει μια αντλία βενζίνης Walbro 255, μια τετράδα μπεκ της Bosch παροχής 650cc/min, τα «ρεύματα» έχουν ενισχυθεί από πολλαπλασιαστές της Toyota ενώ ενορχηστρωτής όλων των παραπάνω είναι μια standalone ECU MegaSquirt II.

Την θέση της εργοστασιακής πολλαπλής εξαγωγής έχει πάρει ένα χταπόδι με ισομήκεις αυλούς, διαμέτρου 44mm, πάνω στο οποίο βρήκε την θέση της η «αιτία του κακού», μια Garrett GT2560R που καθημερινά σηκώνει 1bar και σε ειδικές περιστάσεις δίνει τα ρέστα της στο 1,5bar! Κάπου εκεί, κρυμμένη στο, στριμωγμένο πλέον, engine bay του Miata, βρίσκεται και η υδρόψυκτη external των 38mm της Tial, η απόληξη της οποίας καταλήγει δίπλα στον εμπρός αριστερό τροχό. Μπορεί να μην φαίνεται, αλλά σίγουρα ακούγεται. To downpipe και η εξάτμιση των 70mm, η απουσία καταλύτη και το τελικό των 76mm βοηθούν το μοτέρ να «καθαρίζει» προβάλλοντας αμελητέα αντίσταση στην ροή των καυσαερίων. Το intercooler της Αγγλικής Rally Design, γεμίζει ασφυκτικά το «χαμόγελο» του Miata και φροντίζει να ψύχει τον εισερχόμενο αέρα που καταλήγει μέσω μεταλλικών σωληνώσεων διαμέτρου 63,5mm στην εισαγωγή.

Στον δεξί θόλο βρίσκεται τοποθετημένο το ψυγείο λαδιού της GReddy, ενώ της ίδιας εταιρίας είναι και το δοχείο αναθυμιάσεων. Χρήση σε πίστα χωρίς σοβαρή ενασχόληση με την ψύξη του μοτέρ, αργά ή γρήγορα δεν θα σου βγει σε καλό, έτσι ο Ζαχαρίας αντικατέστησε και το ψυγείο νερού με το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα που είχε ο I.L Motorsport, παίρνοντας μέσα του πλέον 7lt αντιψυκτικού. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω?

Ο Ζαχαρίας χρησημοποιεί καθημερινά το Miata του, «γυρνάει» συχνά-πυκνά στο αυτοκινητοδρόμιο των Μεγάρων, «πατάει» αλύπητα με όποιον υποτιμήσει τον μικρό Ιάπωνα  και όλα αυτά, τα κάνει τα τελευταία 3 χρόνια ή αλλιώς αν προτιμάτε τα  τελευταία 61.000km! Η αξιοπιστία που λέγαμε... 

Big Brother…

...ή αλλιώς το RX-7 FD, είναι το αυτοκίνητο που κάποια στιγμή ο Ζαχαρίας ονειρεύεται να αναλάβει την σκυτάλη από το Miata, με τον ίδιο φυσικά προσανατολισμό - τα trackdays. Έως τότε, μέρος του DNA ενός RX-7 FD3S Spec 99 -βλέπε κιβώτιο- φωλιάζει στο τούνελ μετάδοσης του Miata. Και ναί, αυτό είναι το highlight αυτής της κατασκευής, το μόνο αποδεδειγμένα ικανό να ανταπεξέλθει σε ιπποδυνάμεις άνω των 250-260Ps. Η Lefkaditis Motorsport ανέλαβε και αυτό -το διόλου εύκολο- εγχείρημα, παντρεύοντας ένα βολάν από MX-5 1.8, custom πλατώ και custom εξάφτερο δίσκο κατασκευής Μαρκογιαννάκη, με κεντρικό άξονα κατασκευής της Αξονοτεχνικής, για να καταλήξουμε σε ένα OEM διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης Torsen T2. Την απόλυτη επιτυχία του εγχειρήματος, αποδεικνύει το γεγονός ότι όλα έχουν κάτσει “κουτί”, δεν έχει κοπεί πουθενά τίποτα, ο λεβιές είναι ακριβώς στην ίδια με την εργοστασική θέση, με σφικτή αλλά θετική αίσθηση, χάρη στο short shift της Precision. Και φυσικά αυτό το κιβώτιο δεν μασάει μια από ξεκινήματα και αλλαγές...  

Show time…

…το Miata «ξεφυσούσε» και «έσκαγε» βαριεστημένα στην διάρκεια της φωτογράφισης. Σε παρόμοιο mood ήμουν και εγώ είναι η αλήθεια, περιμένοντας την ώρα που θα στηνόμασταν στην ευθεία αγκαλιά με το VBOX. Τα πρώτα roll πατήματα 3^ης και 4^ης αποκάλυψαν την λύσσα του μοτέρ. Στις 3.600rpm έχει full πίεση, ενώ 4-7.400rpm φορτώνει αδιάκοπα και πολύ δυνατά, όπως φαίνεται και από το 2,04sec για το 80-110km/h με 3^η και το 3,98sec για το 100-140km/h με 4^η. Από στάση, τα ταλαιπωρημένα από τα Μέγαρα R888 αλλά και οι σχετικά φυλαγμένες αλλαγές έφεραν ένα 0-100km/h σε 6,24sec, με 400άρι σε 14,14sec και ταχύτητα εξόδου 170,09km. Κρίνοντας από την δύναμη του μοτέρ, αν δεν το λυπηθείς, το 0-100km/h πέφτει κάτω από τα 6sec και το 400άρι κάτω από τα 14sec, αλλά είπαμε, ο Ζαχαρίας προτιμάει να κυνηγάει τον χρόνο στο γυρολόγιο της πίστας. Τελευταία αλλά καθοριστικής σημασίας, η επίσκεψη του Miata στα ράουλα του δυναμόμετρου της DynoWorx, του πάντα πρόθυμου και φιλικού Δημήτρη Αλουμανή. Εδώ, το Miata αποζημίωσε και με την γλώσσα των αριθμών την αφοσίωση του Ζαχαρία, επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις προσδοκίες του με μια αξιοζήλευτη καμπύλη ισχύος και ροπής με peak τα 305,2Ps@7.201rpm και 31,4kgm@6.674rpm! Μετά από όλα αυτά τι άλλο να πούμε?    

Άντε και στα δικά μας