24h Le Mans 2015

Bucket List

Μαζεύω τελευταία στιγμή τα πράγματά μου, αφού όλη τη βδομάδα με το τρέξιμο του περιοδικού δεν τα είχα καταφέρει. Ξέρω ότι θα κοιμηθώ περίπου τρεις ώρες, αφού η πτήση μας για Γαλλία ήταν στις 06:30, κάτι που σήμαινε ότι έπρεπε να ξυπνήσω στις 04:15. Δεν με νοιάζει, όμως, καθόλου. Ήξερα ότι την επόμενη μέρα θα βρισκόμουν στην πιο επική πίστα του πλανήτη, το θρυλικό Circuit de Sarthe στο Le Mans. Βλέπετε, φέτος ήμασταν προσκεκλημένοι στο VIP πρόγραμμα παρακολούθησης του αγώνα από τη Motul, που για το 2015 αποτελεί επίσημο συνεργάτη και προμηθευτή λιπαντικών της Nissan Motorsports για το επαναστατικό GT-R LM Nismo που αγωνιζόταν για πρώτη φορά στην κατηγορία LPM1.

Το bucket list, φαντάζομαι, το έχετε ακουστά. Είναι αυτό το “εικονικό” καλάθι που ρίχνεις μέσα μια λίστα με τουλάχιστον 10 πράγματα που πρέπει να κάνεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου. Δυστυχώς, δεν έχω καταφέρει να σβήσω ούτε τα μισά, όμως με αυτό το ταξίδι πραγματοποίησα ένα ακόμα από την προσωπική μου λίστα. Σας προτείνω ακράδαντα αν δεν το έχετε βάλει ήδη, να το προσθέσετε και εσείς στη δική σας λίστα.

Ραντεβού στον αέρα

Φτάνω στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος ακριβώς στις 05:15, όπου είχαμε ραντεβού με τον Χρήστο Μιλτσακάκη, Technical & Marketing Coordinator της Motul Ελλάδος. Αφού ολοκληρώνουμε το boarding και δίνουμε τις βαλίτσες μας, πίνουμε ένα γρήγορο espressάκι και ο Χρήστος με ρωτάει: «Πώς είναι τα γαλλικά σου»? Γελάω και του αραδιάζω όσες προτάσεις θυμάμαι από το Γυμνάσιο… Ξέρετε… Je Suis Angelos, Je ne sais pas, Parlez-vous Anglais, Excusez-moi, Je suis désolé και κάπου εκεί τελειώνει το ρεπερτόριό μου… «Ωραία θα περάσουμε»…

Η πτήση ήταν εξαιρετική και φτάσαμε στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle στο Παρίσι λίγο πριν από τις 09:00. Το meeting με το υπόλοιπο group της αποστολής της Motul ήταν στις 12:00, οπότε αυτό μας έδωσε χρόνο για ένα ακόμα καφεδάκι και συζήτηση για τη συνεργασία της Motul με τη Nissan. Η γαλλική εταιρεία δεν αποτελεί τυχαία ένα από τα κορυφαία ονόματα λιπαντικών στον κόσμο, αφού οι ομάδες LMP2 και LM GTE Am που χορηγεί, χρησιμοποιούν λιπαντικά της σειράς 300V, ενώ το GT-R LM Nismo της LMP1 φοράει λιπαντικό με ειδικές προδιαγραφές από τη Nissan Motorsport, φυσικά από τη Motul. Δηλαδή ακριβώς τα ίδια 300V που βάζετε στα βελτιωμένα σας τούμπανα, λιπαίνουν τα αγωνιστικά πρωτότυπα της κατηγορίας LPM2 στον 24ωρο αγώνα του Le Mans!

Με την κουβέντα πέρασε η ώρα και έφτασε το πρώτο group, οπότε γνωρίσαμε τον υπεύθυνο της ομάδας μας, Torbjörn Ekenstam, Business Development Manager της Motul Γερμανίας. Η αποστολή της Motul αποτελούνταν από 22 άτομα, από κάθε μεριά του χάρτη, όπως Βέλγιο, Ρωσία, Δανία, Ουκρανία, Πολωνία αλλά και Ιαπωνία. Από το σύνολο αυτό, κανείς δεν είχε ξαναβρεθεί στον αγώνα του Le Mans, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν ήμουν ο μοναδικός γεμάτος ενθουσιασμό.

Le Mans

Το προσωπικό μας λεωφορείο έφτασε στο αεροδρόμιο στις 13:10, με επόμενη στάση το Le Mans, το οποίο απέχει περίπου 200km από το Παρίσι. Το πρόγραμμα της Motul ήταν άρτια οργανωμένο αλλά κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει κάτι στο 100% με την κίνηση στο Παρίσι. Μιλάμε για ατελείωτες ουρές χιλιομέτρων στις εθνικές οδούς! Για να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε, φανταστείτε την κίνηση στο ποτάμι στο ρεύμα προς Πειραιά, δευτέρα 08:30. Le Beton? Ωραία, πολλαπλασιάστε το τώρα επί πέντε φορές!

Λίγο μετά τις τέσσερις περνάμε την πινακίδα που μας ενημερώνει ότι μπαίνουμε στην αδελφή πόλη του Βόλου! Όχι, δεν είδα λάθος. Ούτε εγώ το ήξερα, αλλά το Le Mans είναι αδελφοποιημένη πόλη του Βόλου. Αδελφοποίηση είναι η προσέγγιση δύο κοινοτήτων που με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν να λειτουργήσουν με ευρωπαϊκή προοπτική, προκειμένου να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους και να αναπτύσσουν μεταξύ τους στενότερους δεσμούς. Αδελφάκια, λοιπόν, οι Βολιώτες με τους Λεμανάδες!

Η πόλη του Le Mans έχει έκταση και 52,80km² και πληθυσμό στο κέντρο της πόλης που φτάνει τους 145.000 μόνιμους κάτοικους. Μπορεί να είναι γνωστό φυσικά για τον ομώνυμο αγώνα, αλλά η πόλη έχει να επιδείξει εκπληκτικά μνημεία, ρωμαϊκά τείχη, πανέμορφους καθεδρικούς ναούς (με πιο σημαντικό τον άκρως επιβλητικό ναό Cathédrale St-Julien du Mans) και διάφορα μουσεία.

Το Le Mans αποπνέει ένα άκρως αυτοκινητιστικό vibe, αφού τα καφέ, τα μαγαζιά και τα εστιατόρια στην πλειονότητά τους φέρουν διακόσμηση με αγωνιστικά αυτοκίνητα, καρό σημαίες κ.λπ. Αυτή η πόλη πραγματικά ζει και αναπνέει στους ρυθμούς του 24ωρου αγώνα.

Το κέντρο της πόλης έχει κλείσει για την τέλεση του ετήσιου Parade. Κάθε πλήρωμα περνάει μπροστά από τον κόσμο πάνω σε ιστορικά αυτοκίνητα, με τους οδηγούς να μοιράζουν αναμνηστικά δώρα και αυτόγραφα στους ένθερμους υποστηρικτές τους. Το team Ιαπωνίας έχει βγάλει ό,τι mirrorless, dslr, handycam υπάρχει στον πλανήτη και πρέπει στο σύνολό τους να τράβηξαν τουλάχιστον 100GB φωτογραφίας και video! Η ατμόσφαιρα είναι γιορτινή: μουσική, χορός, όμορφες παρουσίες, εντυπωσιακά αυτοκίνητα, όλα ένας εξαιρετικός προπομπός του αγώνα της επόμενης ημέρας.

Λίγο μετά τις 8 μ.μ. και αφού είχαμε διασκεδάσει με την ψυχή μας, το team της Motul μας έκανε ένα μικρό tour στην παλιά πόλη του Le Mans και καταλήξαμε στο εστιατόριο La Fabrique. Φυσικά και εδώ επικρατεί διακόσμηση Le Mans 24hr με υπέροχους καμβάδες από αγωνιστικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’70 και ‘80. Η γαλλική κουζίνα, ως γνωστόν, δύσκολα συγκινεί εμάς τους Έλληνες, αφού πολύ απλά σε μερικά πιάτα δεν ξέρεις ακριβώς τι τρως…

Με τη φιλική ατμόσφαιρα που επικρατούσε από τους ανθρώπους της Motul Γαλλίας και με τις συζητήσεις περί αυτοκινήτων, λιπαντικών, αλλά και την κατάσταση στην Ελλάδα (πολύ επίκαιρο θέμα στην Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες), η ώρα πλησιάζει μεσάνυχτα και οι μισοί Γιαπωνέζοι έχουν αρχίσει να πέφτουν σαν τα κουνούπια, μέσα στα πιάτα τους. Το ξενοδοχείο μας στο Belleme απέχει περίπου 50km από το κέντρο και, όπως φαντάζεστε, καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής, κοιμόμασταν!

 

The Prestigious Circuit

Εγερτήριο νωρίς στις 7:00 π.μ. για πρωινό και αναχώρηση στις 07:45, αφού το Σάββατο επικρατεί κόλαση στους δρόμους προς την πίστα. Φτάσαμε περίπου στις 9:00 π.μ. Μετά από περπάτημα 10 λεπτών φτάνουμε στην είσοδο του Circuit de Sarthe. Μόνο και μόνο η θέα της πινακίδας σου προκαλεί δέος. Εδώ έχουν αγωνιστεί ήρωες και έχουν χτιστεί θρύλοι.

Ο 24ωρος αγώνας του Le Mans είναι ο πρώτος και παλαιότερος αγώνας αντοχής στον πλανήτη. Διεξήχθη για πρώτη φορά στις 26 και 27 Μαΐου του 1923, με την ονομασία “Grand Prix of Endurance and Efficiency” και νικητές τους Γάλλους André Lagache και René Léonard. Σε αντίθεση με τους αγώνες Grand Prix που επικρατούσαν στην Ευρώπη, οι οποίοι ήταν σχεδιασμένοι για την απόλυτη ταχύτητα, ο αγώνας του Le Mans στόχευε ταυτόχρονα και στην αξιοπιστία των αυτοκινήτων αλλά και την οικονομία καυσίμου. Η πίστα χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό από δημόσιους δρόμους και αγωνιστικό κομμάτι, περιλαμβάνοντας συνολικά 38 στροφές και φτάνοντας σε μήκος τα 13,629km.

Τα αυτοκίνητα βρίσκονται σε ποσοστό 85% στο τέρμα γκάζι, κάτι το οποίο είναι φυσικά εξαιρετικά επίπονο για τα μηχανικά μέρη του κινητήρα και της μετάδοσης. Αντίστοιχα δοκιμάζονται τα ελαστικά, φρένα και ανάρτηση στην ευθεία Mulsanne, όπου τα αυτοκίνητα πέφτουν στα φρένα από τα 320+km/h στα 120km/h, όχι μία αλλά δύο φορές, δίνοντας τα άκρως εντυπωσιακά κλικ στους φωτογράφους με τους λαμπαδιασμένους δίσκους! Ο 24ωρος αγώνας διεξάγεται κάθε χρόνο στα μέσα Ιουνίου με εξαίρεση το 1956, που έλαβε χώρα τον Ιούλιο και το 1968 που μεταφέρθηκε για τον Σεπτέμβριο, αφού οι φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία οδήγησαν σε κοινωνικοπολιτική κρίση, που άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.

Η πίστα έχει αλλάξει μορφή περισσότερες από 10 φορές, αφού τα αυτοκίνητα κάθε χρόνο γίνονταν σημαντικά πιο γρήγορα. Σκεφτείτε ότι το 1923 η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυσσαν τα αυτοκίνητα ήταν περίπου 100km/h, ενώ μέχρι το 1955 ξεπερνούσαν τα 300km/h! Χρειάστηκε ένα θανατηφόρο ατύχημα στις 11 Ιουνίου 1955, που κόστισε τη ζωή του οδηγού Pierre Levegh καθώς και 83 θεατών, για τη δραστική αλλαγή των κανονισμών ασφαλείας παγκοσμίως αλλά και τη διαμόρφωση της πίστας.

Η επόμενη μεγάλη ανατροπή στον αγώνα του Le Mans συνέβη το 1999, όταν οι περισσότερες εργοστασιακές ομάδες αποσύρθηκαν λόγω κόστους, καθώς η διοργανώτρια αρχή ανέλαβε και το American Le Mans Series, κάτι που εκτόξευσε στα ύψη το κόστος συμμετοχής. Οι μόνες εταιρείες που μπορούσαν να αντεπεξέλθουν και παρέμειναν ήταν η Audi και Cadillac, με την πρώτη να ξεκινάει ένα μπαράζ από νίκες. Η μονοτονία έσπασε το 2003, όταν η θυγατρική Bentley με το εκπληκτικό Speed 8 (που φορούσε παρόμοιο κινητήρα V8 με το R8 LMS), πήρε την καρό σημαία του τερματισμού. Η Audi συνέχισε να επικρατεί με μοναδική εξαίρεση το 2009, που τη νίκη κατέκτησε ύστερα από ένα συγκλονιστικό αγώνα το Peugeot 908 HDi FAP.

Σήμερα ο αγώνας του Le Mans δεν στοχεύει μόνο στην ταχύτητα και την αξιοπιστία αλλά κυρίως στην υβριδική τεχνολογία, προτρέποντας την οικονομική και οικολογική συνείδηση για το μέλλον. Εξού και το motto: Le Future Dans Le Course!

Motul Hospitality

Φέτος τον αγώνα του Le Mans παρακολούθησαν από κοντά 263.500 θεατές θέτοντας νέο ρεκόρ προσέλευσης. Εμείς από το VIP Lounge της Motul έχουμε εξαιρετική θέα στα paddocks, αλλά και στην ευθεία εκκίνησης-τερματισμού. Η γαλλική εταιρεία έχει πολύ δυνατή παρουσία στους 24ωρους αγώνες του Le Mans. Το 1972 ήταν η πρώτη χρονιά που η Motul αγωνίστηκε στον 24ωρο αγώνα του Le Mans, με την ομάδα BMW Schnitzer, ενώ μέχρι σήμερα περισσότερα από 200 αυτοκίνητα έχουν φορέσει τα χρώματα, τους λογότυπους και φυσικά τα λιπαντικά της. Μάλιστα, το 1996 ήταν η χρονιά που η διοργανώτρια αρχή Automobile Club de l' Ouest (ACO) έδωσε την άδεια στην γαλλική εταιρεία για χρήση του ονόματος Le Mans στο λιπαντικό 300V 20W60! Φέτος η Motul, εκτός από τα τρία πληρώματα του GT-R LM Nismo και ακόμα οκτώ ομάδες στις κατηγορίες LMP2 και LMGTE Am, αποτελεί επίσημο προμηθευτή λιπαντικών του οργανισμού ACO.

Από τις 9:00 μέχρι τις 09:45 οι ομάδες είχαν τη δυνατότητα για γύρους warm-up και κάθε φορά που έπαιρνε μπροστά κάποιο τέρας μέσα από τα pits, ήταν σα να με διαπερνούσε ρεύμα. Ο ήχος απλά δεν υπάρχει! Ειδικά τώρα που οι F1 έγιναν ηλεκτρικές σκούπες Hoover, τα αγωνιστικά του Le Mans είναι ωδή στις motorsport αισθήσεις. Μετά τις 10:00 π.μ. λαμβάνει χώρα το Legend Race, στο οποίο αγωνίζονται μονάχα αυτοκίνητα που έχουν τρέξει στο παρελθόν στο Le Mans. Η πίστα γεμίζει με Jaguar D-Type, Ford GT-40, Ferrari 250 και Daytona, Mercedes 300 SL και Aston Martin DBR1. Φέτος νικητής ήταν ο Bernard Thuner με Ford GT40 του 1968. Κατά τη διάρκεια του αγώνα παρατήρησα ότι οι κερκίδες ήταν μισοάδειες…Πώς είναι δυνατόν? Το ερώτημά μου απαντήθηκε όταν κατευθυνθήκαμε μετά τον αγώνα των ιστορικών προς το περίπτερο της Nismo. Τα περίχωρα της πίστας ήταν γεμάτα με κόσμο. Κόσμο που καθόταν στο γρασίδι, που ψώνιζε στα μαγαζιά, γυναίκες, παιδιά, ολόκληρες οικογένειες που απολάμβαναν αυτό το μαγευτικό φεστιβάλ του motorsport. Η Motul μας είχε κανονίσει ένα σύντομο tour μέσα στα paddocks της αγωνιστικής ομάδας που προετοιμάζει το GT-R LM Nismo! Δυστυχώς δεν μας άφησαν να τραβήξουμε φωτογραφίες αλλιώς θα είχα γεμίσει τουλάχιστον μια κάρτα μνήμης στην Canon. Παντού εξαρτήματα μετάδοσης, κομπλέ πίσω άξονες, δίσκοι φρένων αλλά και μέρη του αμαξώματος έτοιμα για αντικατάσταση. Οι μηχανικοί παρακολουθούν real-time κάθε αυτοκίνητο, όχι μόνο μέσω δεδομένων από την τηλεμετρία αλλά και με ξεχωριστές on-board κάμερες. Καθ' όλη τη διάρκεια της ξενάγησης ακούμε τα σκυλιασμένα V8 των Vantage που έχουν ξεκινήσει τον αγώνα GTE Aston Martin Race.

Επιστρέφουμε στο Lounge της Motul και ενώ τσιμπάμε κάτι, έχουν ξεκινήσει να μπαίνουν στην πίστα πλήθος κόσμου που αποτελείται από μηχανικούς, οδηγούς, paddock girls, αλλά και τους εκπροσώπους κάθε χώρας για τον σχηματισμό του Grid εκκίνησης και τους εθνικούς ύμνους.

Θαυμάζω αυτό που έχει καταφέρει ο θεσμός του ACO, που σε συνδυασμό με την τοπική κοινωνία δημιουργεί κάθε χρόνο ένα τόσο επιβλτητικό θέαμα που καταφέρνει να μαζέψει πάνω του τα φώτα όλου του πλανήτη. Ο αγώνας του Le Mans προβάλλεται σε 190 χώρες και περίπου 800 εκατομμύρια τηλεθεατές, ενώ επιπρόσθετα περίπου 7 εκατομμύρια χρήστες μπαίνουν online στο επίσημο site και παρακολουθούν τον αγώνα σε Web TV.

French Flag

Καθώς ο κόσμος απομακρύνεται από την ευθεία εκκίνησης, κατευθυνόμαστε και εμείς προς την κερκίδα, αφού η Motul μας είχε κλείσει εισιτήρια πάνω στις τελευταίες στροφές Ford Chicanes. Μπορεί να μην έχει διατηρηθεί η κλασική εκκίνηση του αγώνα (όπου οι οδηγοί έτρεχαν γρήγορα προς τα αυτοκίνητά τους, έβαζαν ζώνες χωρίς τη βοήθεια άλλων και έπειτα ξεκινούσαν), ωστόσο άλλες παραδόσεις έχουν μείνει αναλλοίωτες με την πάροδο των χρόνων.

Η εκκίνηση δίνεται ακριβώς στις 15:00 με την πτώση της γαλλικής σημαίας, τη στιγμή που από πάνω πετούν αεροσκάφη της Armee de l΄ Air αφήνοντας μπλε, άσπρο και κόκκινο καπνό. Οι περισσότεροι φοράνε τις ωτοασπίδες που μας προμήθευσε η Motul αλλά εγώ δεν θέλω να μειώσω τα decibel που εισέρχονται στο σώμα μου! Ο ήχος από τα 56 αυτοκίνητα είναι εκπληκτικός. Μόνο τα υβριδικά Audi ακούγονται σημαντικά λιγότερο αλλά μόλις τα δεις να στρίβουν σου κόβεται η ανάσα. Από την αρχή του αγώνα τα πληρώματα των Porsche και Audi δείχνουν να είναι σε δικό τους αγώνα, καταπίνοντας όχι μόνο τα αυτοκίνητα των κατηγοριών GTE αλλά και τα LMP2! Το GT-R LM Nismo δείχνει ότι είναι ακόμα στη φάση της εξέλιξης, αφού είναι σημαντικά πιο αργό από τα υπόλοιπα αυτοκίνητα της κατηγορίας LMP1.

Όπως είπαμε, το Le Mans είναι αγώνας αντοχής και αξιοπιστίας. Οι κανονισμοί υποχρεώνουν τους οδηγούς να σβήνουν τον κινητήρα σε κάθε pit-stop, όχι μόνο για λόγους ασφαλείας, αλλά και ως απόδειξη της αξιοπιστίας του κινητήρα. Ακόμα ένας μοναδικός κανονισμός στο Le Mans είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του ανεφοδιασμού οι μηχανικοί δεν μπορούν ταυτόχρονα να αλλάξουν ελαστικά.

 

Nightfall

Λίγο μετά τις 21:00 έχει αρχίσει να βραδιάζει και εδώ είναι το πραγματικό highlight του 24ωρου αγώνα! Ο πιο δροσερός αέρας κάνει τα αυτοκίνητα να κινούνται ακόμα πιο γρήγορα, ενώ οι θεατές χαζεύουν άσπρες και κίτρινες λωρίδες φωτός να κυνηγάνε η μία την άλλη, πάντα με το εθιστικό soundtrack των κινητήρων. Είναι πραγματική μαγεία να βλέπεις μια δέσμη φωτός και μόλις ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου να απολαμβάνεις τα κόκκινα ταψιά των δίσκων να προσπαθούν να κόψουν τον μανιασμένο ρυθμό των τεράτων! Αυτό το πράγμα δεν μπορείς να το ζήσεις σε κανέναν άλλο αγώνα του πλανήτη! Αλλά αυτό είναι που κάνει το Le Mans ξεχωριστό. Άλλοι κάθονται και συνεχίζουν την παρακολούθηση του αγώνα ακατάπαυστα επειδή δεν θέλουν να χάσουν στιγμή από την αγαπημένη τους ομάδα ή οδηγό, άλλοι φεύγουν για να κάνουν έναν ανεφοδιασμό με ψημένα λουκάνικα και παγωμένη μπίρα, άλλοι ξαπλώνουν στο γρασίδι κοντά στον χώρο που γίνονται συναυλίες το βράδυ. Ο συνδυασμός όλων αυτών είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο event μαγικό. Δεν είναι απλά ένας αγώνας, είναι ένα ζωντανό αυτοκινητιστικό φεστιβάλ!

Racing Heritage

Φύγαμε από την πίστα λίγο μετά τις 00:00 για το ξενοδοχείο. Καθ' όλη τη διαδρομή μου έρχονται εικόνες από τον αγώνα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Στα αφτιά μου αντηχούν μελωδίες από σκυλιασμένα V8, anti-lag και απανωτά downshifts. Το επόμενο πρωί φτάσαμε γύρω στις 09:30 και κατευθυνθήκαμε στο τοπικό μουσείο. Πραγματικός παράδεισος για ανθρώπους που λατρεύουν την ιστορία του motorsport. Ο ξεναγός γνωρίζει απίστευτες λεπτομέρειες για τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους που έχουν τρέξει στο Le Mans και μας περιγράφει ιστορίες που είναι αδύνατον να βρεις ακόμα και στο internet.

Λίγο μετά τις 12:00 μ.μ. και αφού έχουμε κάνει ένα μικρό tour της πίστας περνώντας μέσα από ένα κομμάτι του μικρού circuit με την ονομασία Bugatti, γευματίσαμε στο υπερυψωμένο stand της Nismo που βρίσκεται πάνω ακριβώς από τα Ford Chicanes, απολαμβάνοντας το θέαμα των αγωνιστικών. Η Porsche είναι φέτος η απόλυτη κυρίαρχος με τα αυτοκίνητα ν.19 (Hulkenberg, Bamber και Tandy) και ν.17 (Bernhard, Webber και Hartley) να μην απειλούνται -εκτός απροόπτου- από τα δυο Audi R18 που ακολουθούν. Μία ώρα απομένει για το πέσιμο της καρό σημαίας και κατευθυνόμαστε προς το Motul Lounge που είναι πιο κοντά στον τερματισμό. Στους τελευταίους γύρους οι μηχανικοί των ομάδων κάνουν κατάληψη στα τείχη προστασίας της ευθείας τερματισμού και το party έχει ήδη ξεκινήσει. Οι δύο Porsche 919 Hybrid περνούν από την ευθεία για τελευταία φορά με τις κερκίδες να τις αποθεώνουν, δίνοντας τέλος στην αυτοκρατορία της Audi και παίρνοντας την κούπα ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια! Τα δυο Audi R18 e-tron Quattro μπορεί να τερμάτισαν στην 3^η και 4^η θέση, όμως σημείωσαν ταχύτερο γύρο πίστας (3min 17.475sec) με το αυτοκίνητο ν.7 και οδηγό τον André Lotterer. Στην LMP2 πρώτα τερμάτισαν τα Nissan των ομάδων KCMG και Jota Sport. H Corvette C7R της Corvette Racing κυριάρχησε στην GTE Pro με την SMP Ferrari 458 να κερδίζει την GTE Am. Καθώς τα αυτοκίνητα φτάνουν από το pitwalk προς τον χώρο της απονομής, μια λαοθάλασσα γεμίζει ασφυκτικά τα paddocks. Οι νικητές της LMP1 ανεβαίνουν στο βάθρο και επικρατεί πανικός από χειροκροτήματα και επιφωνήματα θαυμασμού και χαράς! Τι κόσμος θεέ μου!

 

Your trip for 2016

Ο 24ωρος αγώνας του Le Mans είναι κάτι μαγικό, που ξεφεύγει από το “στενό” πλαίσιο ενός αγώνα αυτοκινήτων. Είναι ένα ζωντανό event, γεμάτο παλμό και συγκινήσεις. Μετά από 2.800 λέξεις και πέντε σελίδες φωτογραφίας είμαι σίγουρος για δύο πράγματα: έχετε βάλει να κατεβαίνει το Le Mans του 1971 με τον Steve McQueen σε high definition και έχετε μπει στο site του Le Mans για να δείτε πόσο έχουν τα εισιτήρια για του χρόνου… Σε καλό δρόμο είστε…