Alfa Romeo Montreal 2.6 V8

Τέλος, οι Ιταλοί ξέρουν να φτιάχνουν αυτοκίνητα. Αυτό μας το έχουν αποδείξει άπειρες φορές με μοντέλα όπως η Ferrari 250GTO, η Testarossa, η F40, η  Lancia 037, η Deltona, η Alfa Romeo 8C, η GTAm και τόσα ακόμα που πραγματικά θα χρειαστώ πολλές σελίδες για να τα απαριθμήσω, έστω και επιγραμματικά. Εταιρείες που έχουν γεμίσει με χρυσές σελίδες στην ιστορία της αυτοκίνησης από τις αρχές του περασμένου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας.

Τρεις χρονολογίες σταθμοί…

Η πρώτη είναι το 1967, η δεύτερη το 1970 και η τρίτη το 1993. Και οι τρεις έχουν να κάνουν με την Alfa Romeo Montreal, με την τελευταία να είναι η χρονολογία κατά την οποία αγοράστηκε από την Μινεσότα των ΗΠΑ το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Η πρώτη χρονολογία ήταν αυτή κατά την οποία το μοντέλο παρουσιάστηκε στο Montreal του Καναδά, λόγω των εκατό χρόνων ίδρυσης του κράτους. Εμφανίστηκαν δύο πρωτότυπα από την Alfa Romeo, σχεδιασμένα από τον οίκο Bertone και συγκεκριμένα από τον Marcello Gandini, τα οποία είχαν βασιστεί στο σασί της Alfa Romeo Giulia Sprint GT, με τον κινητήρα της Giulia Ti, των 1.600cc. Το κουπέ αμάξωμα των 2+2 θέσεων που θύμιζε ελαφρά τις γραμμές της Lamborghini Miura, προκάλεσε τόσο θετικά σχόλια και μαγνήτισε όλα τα βλέμματα στην έκθεση EXPO 67, που η Alfa Romeo δεν είχε άλλη επιλογή από το να βγάλει στην παραγωγή αυτό το coupe με τα χαρακτηριστικά φώτα στην παραγωγή.  Η παραγωγή ξεκίνησε το 1970 και μέχρι το 1977 παράχθηκαν 3.925 Alfa Romeo Montreal.

Racing breed…

Το αυτοκίνητο παραγωγής είχε μερικές διαφορές σε σχέση με τα δύο πρωτότυπα. Καταρχήν χρησιμοποιήθηκε το πάτωμα της Giulia GTV και δεύτερον, χρησιμοποιήθηκε διαφορετικός κινητήρας. Τα μοντέλα παραγωγής εξοπλίστηκαν με έναν V8 των 2.593cc, ο οποίος βασίστηκε στον V8 της Alfa Romeo 33 Stradale. Ο κινητήρας της Stradale απέδιδε 230Ps από 1.995cc και η περιεχόμενη γωνία των κυλίνδρων ήταν στις 90^ο. Στην πολιτισμένη του μορφή μεγάλωσε σε κυβισμό και η απόδοσή του πήγε στα 200Ps, ενώ η ροπή έφτασε στα 24,5kgm. Ο υπερτετράγωνος κινητήρας έχει διάμετρο στα 80mm και διαδρομή στα 64,5mm, λόγο στατικής συμπίεσης στο 9:1, χρησιμοποιεί ξηρό κάρτερ και χρειάζεται 11 λίτρα λιπαντικού. Το καύσιμο ψεκάζεται μέσω συστήματος μηχανικού ψεκασμού της SPICA, μιας ιταλικής εταιρείας που έφτιαχνε συστήματα ψεκασμού και είχε ιδρυθεί το 1932, ενώ το 1987 εξαγοράστηκε από την Fiat και στην συνέχεια αγοράστηκε το 1995 από την Delphi. Ο κινητήρας χρησιμοποιεί τέσσερις εκκεντροφόρους επικεφαλής και έχει δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο, επίσης χρησιμοποιεί ηλεκτρονική ανάφλεξη. Χάρη στον V8 η Montreal μπορούσε να επιταχύνει από στάση τα 1.270 κιλά της σε 7,2sec για τα πρώτα 100km/h, η τελική της ταχύτητα έφτανε στα 225km/h, για τα 400 μέτρα χρειαζόταν 15,1sec και για τα 1.000 μέτρα, 27,6sec. Επιδόσεις που μπορεί να μην σας γεμίζουν πολύ το μάτι για ένα supercar, αλλά μην ξεχνάτε πως μιλάμε για το 1970, όπου μία Ferrari Dino 208 GT του 1975, είχε τελική στα 220km/h.

Οι αναρτήσεις αποτελούνται από διπλά ψαλίδια εμπρός και άκαμπτο άξονα πίσω και βασίζονται σε αυτές της 1750 GTV, προσαρμοσμένες όμως για το βαρύτερο αμάξωμα της Montreal.  Η κίνηση φυσικά μεταδίδεται στους πίσω τροχούς (τότε δεν πέρναγε ούτε σαν ανέκδοτο η σκέψη να παράγει προσθιοκίνητο μοντέλο η Alfa Romeo), μέσω ενός πεντατάχυτου σασμάν της ZF, που έχει την πρώτη κάτω και αριστερά.

Production lines!

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαδικασία παραγωγής της, μιας και είχε χωριστεί σε τρία εργοστάσια. Το ένα ήταν της Alfa Romeo στο Arese, το δεύτερο ήταν το Carrozzeria Bertone στο Caselle και το τρίτο στο Grugliasco, που βρίσκεται στα περίχωρα του Turin. Η κατασκευή του σασί, των μηχανικών μερών και του κινητήρα γινόταν στο Arese και από εκεί έστελναν το σασί στο εργοστάσιο του Bertone όπου κατασκεύαζε το αμάξωμα, στη συνέχεια πήγαινε στο Turin όπου γινόταν το αστάρωμα του αμαξώματος, η βαφή και η τοποθέτηση του εσωτερικού και, τέλος, επέστρεφε στο Arese για να τοποθετηθεί ο κινητήρας, η μετάδοση και όλα τα υπόλοιπα μηχανικά μέρη.

Cuore sportivο… Again!

Ναι, ξέρω, πρόκειται για την πιο κλισέ πρόταση που ξεκίνησε ως motto της AlfaRomeo και έχει γραφτεί άπειρες φορές σχεδόν σε όλα τα περιοδικά αυτοκινήτου που έχουν παρουσιάσει έστω και ένα μοντέλο της φίρμας. Τι να κάνουμε όμως που ταιριάζει γάντι σχεδόν με όλα της τα μοντέλα? Πόσο μάλλον με το συγκεκριμένο μοντέλο, που ήταν το πρώτο μεταπολεμικό supercar της εταιρείας.

Ανοίγοντας την πόρτα αντικρίζεις ένα μίγμα δέρματος και ποιοτικού υφάσματος, το οποίο συνδυάζεται με ένα τριάκτινο τιμόνι με ξύλινο στεφάνι και έναν πλήρη πίνακα οργάνων με στροφόμετρο, ταχύμετρο, θερμοκρασία κινητήρα, θερμοκρασία λαδιού, πίεση λαδιού, αμπερόμετρο και δείκτη καυσίμου. Προσπάθησα να βολευτώ όσο καλύτερα γινόταν στη θέση του συνοδηγού, όμως τόσο αυτή, όσο και η θέση οδήγησης, σου δημιουργούν μία κλειστοφοβική αίσθηση, ή μάλλον νιώθεις ότι είσαι μεγάλος σε μέγεθος. Τουλάχιστον εγώ, έτσι ένιωθα. Κάθεσαι πολύ χαμηλά και το κεφάλι σου βρίσκει στον ουρανό. Αυτό βέβαια ήταν κάτι που έπαψα να του δίνω σημασία μόλις πήρε μπρος ο οκτακύλινδρος V. Ένα μπάσο και απαλό γουργουρητό γεμίζει τα αυτιά σου και, βλέποντας το μεγάλο σε μέγεθος καπό να ξεπροβάλει μπροστά από το τζάμι, καταλαβαίνεις πως μπροστά σου βρίσκεται κάτι με πολλά κυβικά και πολλούς κυλίνδρους. Ο Μάνος επιλέγει την πρώτη σχέση, που βρίσκεται κάτω και δεξιά και το γεμάτο καμπύλες αμάξωμα ξεκινάει βρυχώμενο.

Η αλήθεια είναι πως περίμενα κάτι ατίθασο και δύσκολο στο κουμαντάρισμα αυτοκίνητο, όμως έπεσα τρελά έξω. Η πανέμορφη Alfa Romeo Montreal στα χέρια του τυχερού ιδιοκτήτη της, του Μάνου Π., υπάκουε πειθήνια στις εντολές του. Το τιμόνι έχει άμεση απόκριση, παρά τα χρόνια του, ενώ οι αλλαγές ταχυτήτων γίνονται γρήγορα και με ακρίβεια. Ο ήχος, παρά τις εργοστασιακές διπλές εξατμίσεις και τα εργοστασιακά φίλτρα, ήταν μοναδικός. Γεμάτος ένταση και μελωδία, όπως ακριβώς αρμόζει σε οποιοδήποτε σπορ ιταλικό αυτοκίνητο που έχει διάταξη V. Μην ξεχνάτε πως μία Alfa Romeo που σέβεται τον εαυτό της, σέβεται και τα αυτιά του ιδιοκτήτη της. Οι έξι χοάνες, που βρίσκονται μέσα στο plenum της εισαγωγής, κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους σε κάθε βύθισμα του δεξί πεντάλ. Παρά τα χρόνια που κουβαλάει στις λαμαρίνες της, η Montreal στρίβει υποδειγματικά και με τους ανάλογους χειρισμούς το μπλοκέ διαφορικό κάνει αισθητή την παρουσία του και σου επιτρέπει να παίξεις μαζί της στις ανηφορικές στροφές της Πάρνηθας. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από την μοναδική αυτή διαδρομή παρέα με ένα καθαρόαιμο ιταλικό σπορ αυτοκίνητο. Εκεί που ανακαλύπτει όμως κανείς τις πραγματικές αρετές της Montreal, είναι στο ταξίδι. Σχεδιάστηκε ως αυτοκίνητο τουρισμού και σε αυτό είναι τέλεια, μπορεί να καλύψει μεγάλες αποστάσεις με άνεση.

Δεσποινίς ετών 42!

Ο Μάνος που έχει στην κατοχή του δύο ακόμα Alfa Romeo, είναι ιδρυτικό μέλος του ΕΣΙΑΡ, δηλαδή του Ελληνικού Συλλόγου Ιδιοκτητών Alfa Romeo,  ή αλλιώς AlfaClub. Η μοναδική επέμβαση που έχει κάνει είναι η αλλαγή του original πορτοκαλί χρώματος του αμαξώματος σε ανοιχτό κυπαρισσί πράσινο και η αλλαγή των εργοστασιακών ζαντών Cambaniolo Turbina των 14in, με τις διαιρούμενες Speedline των 15in, η οποίες ανήκαν στα αξεσουάρ της Alfa Romeo εκείνη την εποχή. Παράλληλα, ο Μάνος φροντίζει να επεκτείνει τη συλλογή ανταλλακτικών για την Montreal, μιας τα βρίσκει κανείς σπάνια και συχνά σε εξωφρενική τιμή. Ενδεικτικά, το πίσω τζάμι, που είναι και η θυρίδα του χώρου αποσκευών, κοστίζει €1.000. Στον υπόλοιπο κόσμο σώζονται περίπου 800, ενώ στην χώρα μας υπάρχουν περίπου 4 ή 5. Πρόσφατα μάλιστα, σε μία δημοπρασία στον Καναδά, πουλήθηκε μία Montreal στην τιμή των 130.000€, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για κάτι αρκετά σπάνιο, που θέλει ιδιαίτερη προσοχή και ευλάβεια στην συντήρηση. Η Μάντυ, όπως είναι το παρατσούκλι της, δεν έχει βγει ποτέ σε βροχή και δεν έχει πλυθεί ποτέ με νερό! Η κατάσταση του αμαξώματος είναι πάρα πολύ καλή, με την μπογιά να δείχνει πραγματικά σαν να βάφτηκε χτες, ενώ αντίστοιχη είναι και η εικόνα στο εσωτερικό της. Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για ένα αυτοκίνητο 42 χρονών… 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Τύπος: Οκτακύλινδρος σε διάταξη V, με δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο, 4ΕΕΚ Κυβισμός: 2.593cc Διάμετρος x Διαδρομή:  80mm x 64,5mm Σχέση Συμπίεσης: 9:1 Τροφοδοσία: Μηχανικός ψεκασμός SPICA Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική	ΑΝΑΡΤΗΣΗ Εμπρός: Διπλά ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική Πίσω: Άκαμπτος άξονας, αντιστρεπτική
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Κίνηση: Στους πίσω τροχούς Κιβώτιο: Χειροκίνητο ZF, 5 σχέσεων Διαφορικό: Περιορισμένης ολίσθησης	ΑΜΑΞΩΜΑ Μήκος/Πλάτος/Ύψος:4.220/1.672/1.205mm Μεταξόνιο: 2.350mm Μετατρόχιο:- Βάρος: 1.270kg
ΤΡΟΧΟΙ Ζάντες: 7Jx15in, Speedline Ελαστικά: Vredestein Protrac 2 195/65R15	ΦΡΕΝΑ Αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και πίσω