FIAT PUNTO 1.3 MTJ 85PS

Το Punto είναι σίγουρα το πιο πολυπρόσωπο μοντέλο της Fiat, αφού έχει φορέσει πολλά και διαφορετικά «καπέλα» στην πολύχρονη ιστορία του. Τα πολύ γνωστά σε εμάς Punto GT της πρώτης γενιάς σαρώνουν ακόμη και σήμερα τις «πίστες» με απίστευτες μετατροπές, τις οποίες ήρθε να τιμήσει η έκδοση Abarth πριν από κάποια χρόνια. Την ίδια περίοδο (1993) τα τίμια Punto 1.2 ELX αναλάμβαναν τις καθημερινές μετακινήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων.  Έτσι και σήμερα, εν έτη 2012, οι εκδόσεις του κυμαίνονται από το almighty Abarth Punto Evo των 165PS μέχρι την φθηνή 1.2 των 69PS. Κάπου ανάμεσα κινούνται και οι εκδόσεις diesel, που σήμερα (φέτος καλύτερα) είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Με την τιμή της βενζίνης στα ύψη, το φθηνότερο πετρέλαιο γίνεται πολύ δελεαστικό, ειδικά στις μικρές εκδόσεις όπου το κόστος χρήσης παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο.

Multijet?

Η έκδοση 1.3 Multijet του Fiat Punto έχει και άλλα  πλεονεκτήματα, εκτός από το κόστος του καυσίμου. Αντίθετα με τα περισσότερα diesel που έχουν κυβισμό άνω των 1.400cc, το Punto έχει κινητήρα μόλις 1.3lt, με ότι αυτό συνεπάγεται σε φορολογίσιμους ίππους, αλλά και σε εκπομπές CO2 που στα 90gr/km χαρίζουν μηδενικά τέλη κυκλοφορίας και ελεύθερη είσοδο στο δακτύλιο. Όλα αυτά χάρις στην τεχνολογία Multijet που ενσωματώνει στον κινητήρα. Όπως λέει και το όνομά τους, στους κινητήρες Multijet ο ψεκασμός του καυσίμου στον κύλινδρο δεν γίνεται σε μια φάση (Unijet), αλλά σε περισσότερες. Στους Multijet πρώτης γενιάς (2003) το καύσιμο ψεκάζονταν σε 5 φάσεις, ενώ στους Multijet II (2009 ) όπως αυτός του Punto 1.3 MTJ 2012 ο ψεκασμός γίνεται σε 8 φάσεις. Με αυτόν τον τρόπο η κατανομή του καυσίμου κατά την διάρκεια του κύκλου είναι ελεγχόμενη από την ECU και μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με διάφορους παράγοντες, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη οικονομία, χαμηλότερες εκπομπές καυσαερίων, μεγαλύτερη ισχύ και ροπή, χαμηλότερο θόρυβο και λιγότερους κραδασμούς. Ο κινητήρας έχει κυβισμό 1.248cc και στην έκδοση των 85PS συνδυάζεται με τουρμπίνα μεταβλητής γεωμετρίας, η οποία συνεργάζεται με intercooler στο εμπρός μέρος. Η μέγιστη ισχύς των 85PS επιτυγχάνεται στις 3.500rpm και η μέγιστη ροπή των 20,4kgm στις 1.500rpm. Τα συγκεκριμένα νούμερα είναι μάλλον μέτρια για ένα αυτοκίνητο 1.130 κιλών που χωράει 4 άτομα και πολλά μπαγκάζια, αλλά κανείς δεν υποσχέθηκε ότι αυτό το Punto είναι γρήγορο. Αυτό που υποσχέθηκε είναι η οικονομία και με ανακοινώσιμη μέση κατανάλωση στα 3,5lt/100km ήμασταν πραγματικά πολύ περίεργοι να δούμε πως τα καταφέρνει...

Το συγκεκριμένο Fiat Punto το είχαμε για ένα μήνα δοκιμής και καλύψαμε συνολικά πάνω από 4.000km εντός Αθηνών και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, οπότε βγάλαμε πολλά και ποικίλα συμπεράσματα. Σίγουρα πρόκειται για ένα εύχρηστο αυτοκίνητο με πλήθος θέσεων για μικροαντικείμενα και εσωτερικό προσανατολισμένο προς την εργονομία, παρά τον εντυπωσιασμό. Έτσι, η πρώτη εντύπωση μόλις καθίσεις στην θέση του οδηγού είναι ότι βρίσκεσαι σαφώς σε ένα οικογενειακό αυτοκίνητο, με συμβατική σχεδίαση, αλλά πλήθος ευκολιών, ενώ τα υλικά δείχνουν και είναι ανθεκτικά στην σκληρή χρήση. Ο χώρος είναι άνετος για 4 άτομα, το πορτ μπαγκάζ των 275lt είναι αρκετό για τις αποσκευές τους, ενώ αν απουσιάζουν οι πίσω επιβάτες, το κάθισμα μπορεί να πέσει και να μετατρέψει το Punto σε κλειστό φορτηγό.

Με το VBOX

Μιας και μιλάμε για φορτηγά, ο diesel ήχος από τον κινητήρα δεν κρύβεται. Αν και εξωτερικά η έκδοση Multijet δεν έχει καμία διαφορά από τις βενζινοκίνητες, ούτε γράφει «diesel» πουθενά, μόλις μπεις σε βενζινάδικο σου δείχνουν κατευθείαν που βρίσκεται η αντλία με το πετρέλαιο... Η αίσθηση υπογραμμίζεται μόλις ξεκινήσεις, αφού ο κινητήρας είναι ιδιαίτερα ελαστικός, με καλή ροπή στις μεσαίες στροφές, αλλά ανεβάζει αργά και το εύρος απόδοσης είναι πολύ περιορισμένο. Η αλήθεια είναι ότι από έναν diesel κινητήρα περιμέναμε καλύτερο τράβηγμα στις χαμηλομεσαίες, αλλά εδώ είναι που ο μικρός κυβισμός δείχνει την άλλη του πλευρά και οι μακριές -για χάρη της οικονομίας- σχέσεις δεν προσφέρουν καθόλου στο νεύρο του μικρού turbodiesel. Αν προσθέσεις και τον συμπλέκτη που εμπλέκει απότομα, στην εκκίνηση θα χρειαστεί λίγο παραπάνω πατινάρισμα από ότι περιμένεις για να μην σβήσει, στην συνέχεια και αφού οι στροφές περάσουν τις 1.500 θα επιταχύνει σβέλτα μέχρι τις 3.500rpm και μετά ο ρυθμός θα πέσει. Αν κρατήσεις τις στροφές πάνω από τις 4-4.500 απλά χάνεις χρόνο, αφού ο ρυθμός επιτάχυνσης έχει μειωθεί δραστικά. Μια ματιά στις μετρήσεις των ρεπρίζ είναι αποκαλυπτική: με 3η, για τα 50-80km/h χρειάζεσαι 5sec, αλλά για τα 80-110km/h (8,74sec) χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο από ότι με 4η (8,31sec)! Το σκηνικό επαναλαμβάνεται στις ρεπρίζ 4ης και 5ης, όπου με 4η, ναι μεν για τα 80-110km/h χρειάζεσαι 8,31sec -χρόνος αποδεκτός, αλλά για τα 100-140km/h χρειάζεσαι υπερδιπλάσιο χρόνο στα 16,44sec! Αντίθετα, αν στα 100km/h βάλεις 5η έχεις φτάσει στα 140km/h γρηγορότερα από ότι με 4η (15,98sec). Οπότε χρειάζεσαι να έχεις το μάτι στο στροφόμετρο και να οδηγείς με την λογική. Πάντως οι χρόνοι των ρεπρίζ μετά τα 100km/h είναι απλά αργοί, 15 δευτερόλεπτα είναι μια αιωνιότητα όταν απέναντι έρχεται νταλίκα, οπότε για να προσπεράσεις με το Punto 1.3 MJT θα πρέπει να έχεις είτε χώρο, είτε φόρα. Στο ταξίδι το αυτοκίνητο φτάνει εύκολα τα 140-150km/h και αν έχεις χώρο και υπομονή θα δεις πάνω από 170km/h στο ταχύμετρο. Η ροπή του κινητήρα είναι αρκετή για να διατηρήσει ταχύτητες ταξιδιού  στα 140km/h, αν δεν συναντήσει μεγάλη ανηφόρα. Σε ορεινό δρόμο με έντονες ανηφόρες και κλειστές στροφές θα πρέπει να δουλεύεις αρκετά το κιβώτιο ή να έχεις υπομονή και χρόνο για να φτάσεις. Η αλήθεια είναι ότι το υπόλοιπο σύνολο φωνάζει ότι είναι φτιαγμένο για παραπάνω άλογα, αφού μπορείς να μπεις στη στροφή με ταχύτητες που ούτε φαντάζεται ο μέσος συνταξιούχος και το Punto να στρίψει με ασφάλεια, τουλάχιστον όσο τα λάστιχα χαμηλής κύλισης του επιτρέπουν. Τα λάστιχα έχουν πολύ πλάκα, γιατί σπέρνουν τον πανικό με στριγκλίσματα στην στροφή χωρίς να υπάρχει πραγματικά λόγος, αφού τελικά τα περιθώρια πρόσφυσης είναι πολύ περισσότερα από ότι οι στριγκλιές ορίζουν.

Με το πορτοφόλι

Εντάξει, το Punto 1.3 MTJ είναι αργό, αλλά κανείς δεν ισχυρίστηκε το αντίθετο. Δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει γρήγορα, αλλά για να είναι οικονομικό. Είναι όμως? Μετά από 4.000 km σε κάθε πιθανή και απίθανη χρήση που θα αντιμετωπίσει ένα τέτοιο αυτοκίνητο η απάντηση είναι με ασφάλεια «ναι»! Μπορεί να μην είδαμε πουθενά τα 3,5lt/100km, αλλά η οδήγηση που κάναμε ήταν... κανονική και όχι εργαστηριακή, για αυτό και έχει μεγαλύτερη αξία. Αυτό που εντυπωσίασε ήταν η αναισθησία της κατανάλωσης στον τρόπο οδήγησης και την γεωγραφία του τοπίου. Έτσι, την στιγμή που στον αυτοκινητόδρομο με σταθερά 100-120km/h η κατανάλωση κυμαίνονταν στα 5,0lt/100km, με 150-160, δηλαδή σχεδόν πόδι στο πάτωμα για αυτό το Punto, η κατανάλωση ανέβαινε στα 5,6lt/100km. Η χειρότερη ένδειξη που είδαμε ήταν σε ορεινή ανάβαση στην Κρήτη, σε δρόμο με συνεχείς στροφές και το κιβώτιο συνεχώς στις τρεις πρώτες σχέσεις, όπου έφτασε στα 5,8lt/100km. Εντός πόλεως η φυσιολογική κατανάλωση ήταν στα 5,7 - 5,8lt, με το Stop and  Start να μπαίνει σπάνια σε λειτουργία, καθώς η περίοδος που είχαμε το αυτοκίνητο για δοκιμή ήταν ζεστή και το air-condition δούλευε υπερωρίες. Η μέση κατανάλωση σε φυσιολογική χρήση με 2 επιβάτες, φορτίο και ταχύτητες τέτοιες ώστε να μην σε βρίζουν στο δρόμο, είναι στα 5,6lt/100km και αν σας φαίνεται υπερβολικά μεγάλη είναι γιατί η ανακοινώσιμη κατανάλωση είναι υπερβολικά μικρή... Να θυμίσουμε ότι είναι μόλις μεγαλύτερη από την κατανάλωση του Fiat 500 Twin Air (τ.158), ενός αυτοκινήτου σαφώς μικρότερου, ελαφρύτερου και με μικρότερη χρηστικότητα, ενώ σε καθαρό χρήμα το Punto Multijet είναι πιο οικονομικό, αφού καίει φθηνότερο καύσιμο! Αν το συγκρίνουμε με ένα βενζινοκίνητο της ίδιας κατηγορίας αμαξώματος και ισχύος, το οποίο έχει μια μέση πραγματική κατανάλωση στα 7,5lt/100km, βλέπουμε ότι το Punto είναι 25% οικονομικότερο σε καύσιμο. Αν το ανάγουμε σε χρήμα, το diesel Punto χρειάζεται 8,4€ για 100km (μέση τιμή diesel 1,5€/lt) ενώ το μέσο βενζινοκίνητο 13,5€ (μέση τιμή αμόλυβδης 1,8€/lt), δηλαδή μιλάμε για οικονομία της τάξης του 38%!

Οπότε?

Με το Fiat Punto 1.3 MTJ συμβιώσαμε για έναν ολόκληρο μήνα και για πάνω από 4000 χιλιόμετρα, με οδήγηση και χρήση σαφώς πιο σκληρή από αυτή που θα του επιφυλάξει ο μέσος οικογενειάρχης. Το αυτοκίνητο δεν εμφάνισε το παραμικρό πρόβλημα, ήταν πολύ εύχρηστο και ταυτόχρονα από τα πιο οικονομικά που θα μπορούσε να έχει κανείς. Δεν ήταν γρήγορο, αλλά όταν κάποιος πάει να αγοράσει ένα τέτοιο αυτοκίνητο δεν έχει τις επιδόσεις στις προτεραιότητές του. Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε τα μηδενικά τέλη κυκλοφορίας, την ελεύθερη είσοδο στο δακτύλιο και το ότι είναι πολύ ανταγωνιστικό από άποψη τιμής, οπότε σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια καλή και τίμια αγορά.