Power Tests

Mini JCW R56 273Ps

Feeling famous?

Τη συμπάθειά μας για το μικρό εγγλέζικο – γερμανικό αυτοκινητάκι δεν την έχουμε κρύψει ποτέ. Είναι ένα μοντέλο που αρέσει σε όλους, μικρούς – μεγάλους, άντρες – γυναίκες. Είναι ποιοτικό, στιλάτο και γρήγορο αυτοκίνητο ακόμα και σε εργοστασιακή μορφή, γι’ αυτό και το προτιμούν και τα δύο φύλα. Το συγκεκριμένο, ο φίλος μας ο Χρήστος το αγόρασε μεταχειρισμένο από την πρώτη του ιδιοκτήτρια, την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, οπότε είναι και λίγο celebrity το cooperaki. Φαντάζομαι ότι η κοπέλα δεν ήθελε το John Cooper Works, απλώς θα μπήκε στην έκθεση και θα είπε «θέλω το ακριβότερο». Σίγουρα πάντως πήρε το ομορφότερο και στον καλύτερο δυνατό χρωματικό συνδυασμό, επομένως τουλάχιστον το καλό γούστο πρέπει να της το αναγνωρίσουμε. Τώρα, αν το πήρε και για το γκάζι, τότε σίγουρα θα ήθελα να την γνώριζα προσωπικά. Όποια κι αν είναι τέλος πάντων η ιστορία πίσω από αυτό, το θέμα είναι ότι βρέθηκε στα χέρια του Χρηστάρα, ενός γνήσιου petrolhead που του αρέσουν τα αυτοκίνητα και έχουν περάσει από τα χέρια του ουκ ολίγα και ουκ ασήμαντα, τα οποία όπου μπορεί μάλιστα τα βελτιώνει για να έρθουν περισσότερο στα μέτρα του. Αυτό εδώ το Mini, για παράδειγμα, ήθελε λίγα άλογα ακόμα, δεν τα ήθελε;

Mini me

Νομίζω ότι το Cooper του Χρήστου είναι από τα πιο όμορφα Mini που έχω δει. Είναι μαύρο, με κόκκινο ουρανό, ηλιοροφές, full έχτρα από το εργοστάσιο και άλλα τόσα που του έχει προσθέσει αυτός. Για παράδειγμα, τα καθίσματα της Recaro για το συγκεκριμένο μοντέλο υπάρχουν σαν option από το εργοστάσιο, αλλά το συγκεκριμένο δεν τα είχε, τα βρήκε μετά ο Χρήστος μεταχειρισμένα και τα έβαλε. Όπως και το John Cooper Works Aero 2 kitμε τα πρόσθετα αεροδυναμικά βοηθήματα και το diffuser του GP. Ακριβά πραγματάκια όλα αυτά και αυτό είναι το μόνο πρόβλημα με αυτό το αυτοκίνητο, ότι όλα του τα αξεσουάρ είναι φαρμακείο. Βέβαια υπάρχει λόγος που μερικά πράγματα είναι φαινομενικά αδικαιολόγητα ακριβά. Είναι ακριβά, γιατί οι πλούσιοι θέλουν να είναι ακριβά. Θέλουν να είναι ακριβά για να φαίνεται ότι αυτοί είναι πλούσιοι και μπορούν να τα αποκτήσουν. Αν βγάλει ένα μοντέλο η Rolex που κοστίζει 500 ευρώ, όσοι έχουν τα κανονικά θα τα βγάλουν και θα τα πετάξουν. Κάποια πράγματα είναι ακριβά εσκεμμένα για να είναι πολυτελή. Έτσι είναι και το Mini, που στην έκδοση John Cooper Works είναι πανάκριβο. Είναι ένα αυτοκίνητο για να συμπληρώνει το γκαράζ μαζί με την Mercedes Ε class του μπαμπά και το Audi Q3 της μαμάς και καλά κάνει. Η περίπτωση του Χρήστου βέβαια δεν είναι τέτοια, δεν του το πήρε ο μπαμπάς του και δεν το έχει «διακοσμητικό». Αν ήταν έτσι, δεν θα του είχε αλλάξει τα φώτα στο γκάζι, ούτε θα του είχε βάλει τη ρυθμιζόμενη Ohlinsκαι το μπλοκέ της Quaife. Αυτά είναι πολεμικά αξεσουάρ που δεν φαίνονται αλλά είναι κι αυτά πανάκριβα. Είναι όμως εκεί για να απογειώσουν το κράτημα και την ήδη καλή οδική συμπεριφορά του Mini, κάτι που μπορώ να πω ότι το καταφέρνουν από το λίγο που το είδαμε κατά τη δοκιμή και τις μετρήσεις. Από μηχανικές βελτιώσεις δεν έχουμε και πολλά, αλλά και αυτά τα ολίγα είναι αρκετά για να ανεβάσουν την ισχύ σε ικανοποιητικό επίπεδο για το μέγεθος και το βάρος του αυτοκινήτου, μάλιστα μπορώ να πω ότι τα 273Psείναι η ιδανική ιπποδύναμη για να μην χαλάσει η ομοιογένειά του. Σημαντικό κομμάτι σε αυτήν την ομοιογένεια είναι η διατήρηση της εργοστασιακής τουρμπίνας που είναι ό,τι πρέπει για αυτόν τον κινητήρα, μιας και ανεβάζει πίεση από χαμηλά και είναι αρκετά μεγάλη, ώστε να μην ξεφουσκώνει ιδιαίτερα ψηλά. Γενικά, το έχουμε πει πολλές φορές ότι το σωστό tuning για ένα αυτοκίνητο που κυκλοφορεί στο δρόμο και εκτελεί χρέη κανονικού αυτοκινήτου -δεν βγαίνει δηλαδή μόνο νύχτα σαν βρικόλακας ή δεν πηγαίνει στα dragster με μπαλόνια και πολυεστερικό καπό- είναι αυτό που δεν χαλάει τη συνολική του απόδοση. Αυτό εδώ το Mini, σε κανονική διαδρομή με στροφές και ελληνική άσφαλτο, ένα άλλο ολόιδιο Mini με μεγάλη τουρμπίνα και περισσότερα άλογα δεν θα το πιάσει ποτέ. Από ένα σημείο και μετά, όσο δυνατότερο γίνεται ένα αυτοκίνητο τόσο πιο αργά θα πηγαίνει. Με 500Ps, για παράδειγμα, αν πας να ανέβεις στην Πορταριά, στη μισή διαδρομή θα είσαι ξετούρμπιστος και θα σου κορνάρουν τα λεωφορεία με τα ΚΑΠΗ για να σε περάσουν και στην άλλη μισή θα καπνίζεις τα λάστιχα και θα σε μουντζώνουν οι γριές. Έτσι όπως είναι όμως αυτό εδώ το μαυροκόκκινο είναι τέλειο. Όπως είπαμε, λίγα πραγματάκια χρειάστηκαν και εύκολα, όπως ένα πρόγραμμα από την Aktivτου Νίκου Πηττά για να δώσει περισσότερη πίεση και καύσιμο, έναintercooler από την Wagner Tuningγια να κρυώνει καλύτερα το βρασμένο αέρα από την τουρμπίνα και ένα μεγαλύτερο downpipeτης Acrapovicγια να μην στριμώχνονται τα καυσαέρια φεύγοντας από το turbo και το φρενάρουν. Στην εισαγωγή φοράει ένα panel φίλτρο της K&Nκαι μία ή μάλλον μισή σκάστρα της GBF. Αυτή στην ουσία είναι ένα billet αλουμινένιο καπάκι για την ηλεκτρική σκάστρα που έχει ήδη το αυτοκίνητο, η οποία είναι ένα solenoid που λειτουργεί κατόπιν εντολής από τον εγκέφαλο, αλλά πλέον έχει σκληρότερο ελατήριο για να μην ανοίγει ακούσια και να αντέχει τη μεγαλύτερη πίεση. Το solenoid ή αλλιώς ηλεκτροβαλβίδα παραμένει το εργοστασιακό και το καινούριο καπάκι τοποθετείται με μεγαλύτερες βίδες και εμβολάκι που παρέχει το kit. Αυτά τα ολίγα λοιπόν στο μοτέρ, απλά, όμορφα και νοικοκυρεμένα.

Classic Mini

Στο δρόμο, το αυτοκίνητο είναι κλασσικό Mini, αλλά με καλύτερη ανάρτηση. Η Ohlins, εκτός από πανάκριβη, είναι και εξαιρετική στο να ελέγχει την κίνηση του αμαξώματος, αλλά και να φιλτράρει τις λακκούβες. Αυτό σημαίνει πολύ καλό πάτημα, αμεσότητα, στρίψιμο και εξαιρετική αίσθηση, χωρίς να θυσιάζεται μεγάλο μέρος της άνεσης, για να μην πω ότι με την εργοστασιακή ανάρτηση το Works ήταν πιο σκληρό. Το πλαίσιο είναι ως γνωστόν από τα καλύτερα στην κατηγορία του με οδική συμπεριφορά που το κάνει να σε κερδίζει από το πρώτο χιλιόμετρο που το οδηγείς. Η δύναμή του είναι αρκετή για να είναι γρήγορο στην ευθεία, αλλά όχι τόση που να μην τολμάς να πατήσεις γκάζι στρίβοντας και ο συμπλέκτης της SachsPerformanceαποδεικνύεται για άλλη μια φορά παλικάρι. Παρόλο το άδικο και βάναυσο πατινάρισμα που του έκανε ο Χρηστός, παρά τα φοβερά -σε πρόσφυση- Michelin pilot sport 4 και τη δύναμη του κινητήρα, δεν μύρισε ποτέ. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου έχει κάνει καλή εντύπωση αυτό το σετ συμπλέκτη, νομίζω ότι είναι εξαιρετικό. Γενικά, οι χρόνοι του Mini δεν εντυπωσιάζουν, αλλά δεν είναι ένα αυτοκίνητο που βελτιώθηκε για να κερδίζει κόντρες. Τα 0-100km/hτα κάνει σε 6,98sec και το τετρακοσάρι σε 14,75sec, με ταχύτητα εξόδου 162,07km/h. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα λίγο καλύτερα νούμερα από τα 273Ps του, αλλά και πάλι δεν είναι αργό. Είναι και φορτωμένο με όλα τα extra του εργοστασίου, είμαστε και εμείς τροφαντά παιδάκια, ζορίστηκε λίγο. Γενικά πάντως είναι ένα πολύ όμορφο και ομοιογενές αυτοκίνητο, ακριβοπληρωμένο και στην αγορά και στη βελτίωση, με κορυφαίας ποιότητας aftermarket προϊόντα, γι’ αυτό και μπορεί να χρησιμοποιείται καθημερινά και άνετα. Άψογο.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:Τετρακύλινδρος σε σειρά με μπλοκ και κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο, 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες/κύλινδρο
Κυβισμός: 1598cc
Διάμετρος x Διαδρομή: 77mm x 85,8mm

Σχέση Συμπίεσης: 10,5:1
Wagner Tuning intercooler

Acrapovic downpipe

Προγραμματισμός εγκεφάλου από Aktiv Automotive Νίκος Πιτάς

Go Fast Bits σκάστρα κλειστού κυκλώματος

Φίλτρο αέρος K&N

TUNED BY

Aktiv Automotive

ΑΜΑΞΩΜΑ

JCW Αero 2 body kit

GP diffuser

JCW Recaro καθίσματα

ΑΝΑΡΤΗΣΗ