Power Classic

Power Classic: Shelby Mustang G.T.350

Βρισκόμαστε στην εποχή που συγκροτήματα όπως οι Rolling Stones, οι The Doors, οι Creedence Clearwater Revival, οι Animals και οι Pink Floyd κάνουν τα πρώτα τους βήματα και παράλληλα από το Detroit βγαίνουν αυτοκίνητα ορόσημα, όπως η Ford Mustang. Η αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται ακόμα μακριά από την κρίση του πετρελαίου και οι V8 διψάνε για βενζίνη και οκτάνια. Βαρύ μέταλλο, πλούσιες και γεμάτες καμπύλες, με το χρώμιο πλέον να έχει περιοριστεί κάπως, σε σχέση με τα νικελωμένα γλυπτά της προηγούμενης δεκαετίας και κάπου εδώ γεννιούνται τα muscle cars.

A legend was born…

Στις αρχές του περασμένου αιώνα και συγκεκριμένα στις 11 Ιανουαρίου του 1923, γεννήθηκε στο Leesburg του Τέξας, ο Carroll Hall Shelby. Στην αγωνιστική του καριέρα, που φάνταζε αμφίβολη, μιας και γεννήθηκε με πρόβλημα στην καρδιά και μέχρι τα 14 του χρόνια βρισκόταν σ’ ένα κρεβάτι, συμμετείχε σε διάφορους αγώνες και κατάφερε να κατακτήσει 16 ρεκόρ ταχύτητας επί αμερικανικού εδάφους. Τον Οκτώβρη του 1959 όμως, αναγκάστηκε -λόγω προβλήματος υγείας- να εγκαταλείψει την καριέρα του ως οδηγός και να ξεκινήσει μία νέα ως εκπαιδευτής σε αγωνιστική σχολή, ενώ ταυτόχρονα ίδρυσε την εταιρεία Shelby American Company. Το πρώτο αυτοκίνητο, που παρουσίασε η εταιρεία, ήταν το Shelby Cobra και στη συνέχεια ακολούθησε το Shelby G.T. 350, το οποίο βασιζόταν στην Ford Mustang Fastback, του 1965. Τα πρώτα Shelby G.T. 350 ήταν βαμμένα λευκά με μπλε ρίγα στο πλάι, ενώ την επόμενη χρονιά, το 1966, ακολούθησαν και άλλοι χρωματισμοί, όπως μπλε, μαύρο, κόκκινο και πράσινο. Τα Fastbacks του ’65 είχαν εισαγωγές αέρα πίσω ακριβώς από τα παράθυρα, μέσω των οποίων αεριζόταν το εσωτερικό. Στο επόμενο μοντέλο, αυτές καταργήθηκαν και στη θέση τους τοποθετήθηκαν τζάμια.

Ο θείος και τα ανίψια του!

Δύο αδέρφια, ο Σπύρος και ο Γιάννης, μεγάλωσαν έχοντας σαν παιδική ανάμνηση την Mustang του θείου τους, με την οποία τους πήγαινε βόλτες. Το αυτοκίνητο έμεινε για αρκετά χρόνια στο γκαράζ της οικογένειας και, όταν πλέον μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν τα δύο αδέρφια, αποφάσισαν να της κάνουν ένα restoration για να την οδηγήσουν και εκείνοι! Το αυτοκίνητο ήρθε στην Ελλάδα πριν από 30 χρόνια και από τότε βρίσκεται στην κατοχή της οικογένειας. Πριν ξεκινήσουμε τα της ανακατασκευής, αξίζει να σημειωθεί ότι τα Fastbacks είναι πολύ ακριβά σα σασί. Στη Γερμανία, το κόστος αγοράς μίας -σε μέτρια κατάσταση- Mustang Coupe ή Mustang Convertible κυμαίνεται μεταξύ €6.500 και €8.000, ενώ ενός Fastback ξεκινάει από τα €25.000. Αν, μάλιστα, είναι σε άριστη κατάσταση, όπως το συγκεκριμένο, η τιμή μπορεί να ξεπεράσει με άνεση τα €120.000!

Όλα είναι θέμα ακουστικής…

Ο Mark Knopfler, frontman των Dire Straits, έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να παίζει την κιθάρα του και το αποτέλεσμα είναι να βγάζει ένα χαρακτηριστικό και λίγο πιο μελωδικό ήχο από τους υπόλοιπους κιθαρίστες. Αντί για πένα, χρησιμοποιεί τον αντίχειρα και τα δάχτυλά του και όσοι είναι μυημένοι στους ήχους της ροκ μουσικής, μπορούν να ξεχωρίσουν τον ιδιαίτερο αυτό ήχο. Κάπως έτσι μοιάζει και ο τρόπος με τον οποίο ακούγεται ο ήχος του αμερικάνικου V8, που βρίσκεται κάτω από το καπό της Shelby G.T. 350. Ακούγεται ως γνήσιος V8, έχει, όμως, τη δικιά του μοναδική και ιδιαίτερη χροιά. Κάτι, που αντιλαμβάνεσαι μόλις ακούσεις τις πρώτες περιστροφές του στροφαλοφόρου. Αυτό, που με εντυπωσίασε τρομερά, ήταν η ποιότητα λειτουργίας του κινητήρα. Τον ακούς να περιστρέφεται στο ρελαντί και να γουργουρίζει απαλά, χωρίς τριγμούς και σκαμπανεβάσματα, δείγμα ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά από το συνεργείο στο Τέξας της Αμερικής, που ανέλαβε την επισκευή του.

Ολική αναζωογόνηση!

Το καλό είναι ότι, αν έχεις ένα οποιοδήποτε Mustang στην κατοχή σου, είναι πολύ εύκολο να βρεις όλα -μα όλα- τα ανταλλακτικά του. Το μόνο κακό είναι ότι -κατά κύριο λόγο- όλα βρίσκονται στην Αμερική. Τον παράγοντα κόστος, φυσικά, τον άφησα εκτός. Τα Mustang, γενικά, είναι τρομερά δημοφιλή και άμεσα αναγνωρίσιμα οχήματα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο παράγονται ακόμα ανταλλακτικά γι’ αυτά. Από προφυλακτήρες, κινητήρες και πόρτες, μέχρι και την παραμικρή βίδα. Δεν είναι και λίγες μάλιστα οι εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν την πλήρη επισκευή μιας γερασμένης καρότσας, μετατρέποντάς την σε τελείως καινούργια. Το συγκεκριμένο Shelby ήταν ακίνητο για αρκετά χρόνια, με αποτέλεσμα ο χρόνος να έχει αφήσει τα σημάδια του και να είναι επιβεβλημένο ένα σωστό restoration. Ο Σπύρος και ο Γιάννης εμπιστεύτηκαν το φαναρτζίδικο του Διαμαντή Πάτρα, στον Άγιο Δημήτριο, όπου και έγινε όλη η ανακατασκευή του αμαξώματος. Ένα σωστό restoration ξεκινάει από το σασί. Και για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα μηχανικά μέρη, όλο το εσωτερικό, τα εξωτερικά φτερά, οι πόρτες, το ηλεκτρικό κύκλωμα και γενικά ό,τι δεν αποτελεί μέρος του σασί. Με γυμνό πλέον το σασί, είμαστε σε θέση να δούμε σημεία του αμαξώματος, που τυχόν έχουν εκτεταμένες σκουριές και σαπίσματα. Ευτυχώς, στην προκείμενη περίπτωση, μόνο το πάτωμα του οδηγού και συγκεκριμένα η περιοχή κάτω από τα πετάλια ήθελε αντικατάσταση και κάποια μικρότερα σημεία κοντά στα φτερά. Τα φτερά αλλάχθηκαν με καινούργια, ενώ καινούργια λαμαρίνα τοποθετήθηκε στο πάτωμα στο σημείο, που είχε σκουριάσει. Το αμάξωμα τρίφτηκε, προκειμένου να αφαιρεθεί όλη η παλιά μπογιά και στη συνέχεια, αφού στοκαρίστηκε, όπου χρειαζόταν, περάστηκε με αστάρι, το οποίο και αυτό με τη σειρά του τρίφτηκε, για να γίνει η επιφάνεια λεία και ομοιόμορφη. Το επόμενο στάδιο ήταν το χρώμα και επιλέχθηκε το Wimbledon white και το Guardsman blue για τις χαρακτηριστικές λωρίδες.

The American way!

Το επόμενο στάδιο, με το σασί πλέον έτοιμο, ήταν η τοποθέτηση των μηχανικών μερών του αυτοκινήτου. Ο κινητήρας των 289c.u.i. ή των 4,7lt στάλθηκε στην ΧΧΧ στο Τέξας, όπου λύθηκε και αλλάχθηκαν μπιέλες, πιστόνια, στρόφαλος, βαλβίδες, ελατήρια βαλβίδων, μέταλλα και γενικά όλα τα ταλαιπωρημένα μηχανικά μέρη. Στη συνέχεια, ρυθμίστηκε και στάλθηκε πίσω στην Ελλάδα, έτοιμος για τοποθέτηση. Το συνεργείο του Γιώργου και του Αλέκου, στον Άγιο Δημήτριο, ανέλαβε τη συναρμολόγηση του αυτοκινήτου, σε ό,τι αφορά τα μηχανικά του μέρη. Τα καινούργια μπροστινά διπλά ψαλίδια, καθώς και οι νέες πίσω σούστες, συνεργάζονται πλέον με τα κόκκινα αμορτισέρ της Koni. Εμπρός, τοποθετήθηκαν δισκόφρενα της SSBC, ενώ πίσω χρησιμοποιήθηκαν ταμπούρα, όπως ακριβώς και στην original μορφή του αυτοκινήτου. Στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, συναντάμε ακριβώς ό,τι υπήρχε πριν 50 χρόνια, ακόμα και το εργοστασιακό ραδιόφωνο, το οποίο -ως αμερικάνικο- έχει μόνο ζυγές συχνότητες. Όλα τα πράγματα στο εσωτερικό είναι καινούργια και πραγματικά σου δίνεται η εντύπωση ότι το αυτοκίνητο βγήκε μόλις χτες από το εργοστάσιο. Είναι πραγματικά απίστευτο το επίπεδο της δουλειάς, που έχει γίνει, καθώς και η κατάσταση, στην οποία πλέον βρίσκεται.

Με το πόδι στο γκάζι…

Η οδήγηση ενός τέτοιου αυτοκινήτου απαιτεί κάποιους συμβιβασμούς. Ειδικά, αν έχει μάθει κανείς να οδηγεί μόνο σύγχρονα αυτοκίνητα με ABS, ESP, ηλεκτροϋδραυλικά τιμόνια και διάφορες ανέσεις. Εδώ, τα ξεχνάτε. Εκτός από το υδραυλικό τιμόνι, το οποίο ήταν στο στάνταρ εξοπλισμό, ετοιμαστείτε να αντιμετωπίσετε έναν ζόρικο κινητήρα, με πλούσια ροπή, αρκετό τζόγο από το τιμόνι, περίεργη αίσθηση στο πεντάλ του φρένου και διάφορα άλλα. Γνωρίζοντας, όμως, ότι οδηγείς ένα αυτοκίνητο μύθο της αυτοκινητοβιομηχανίας, όλα τα παραπάνω τα ξεχνάς. Ειδικά, όταν ακούς το γουργουρητό του V8, που αγριεύει την χροιά του η διπλή εξάτμιση. Τον τζόγο στο τιμόνι τον συνηθίζεις γρήγορα και, μετά από μερικά χιλιόμετρα, μαθαίνεις τα τερτίπια του αυτοκινήτου και ξεθαρρεύεις, πατώντας όλο και περισσότερο το γκάζι. Μπροστά σου απλώνεται ένα μακρύ καπό και το μαντεμένιο θηρίο, που κρύβεται από κάτω του, έχει άφθονη ροπή για να σε μετακινήσει αρκετά γρήγορα. Στις στροφές πάντως, θα τρομάξεις λίγο από τις κλίσεις, που παίρνει το αμάξωμα και αν είσαι συνοδηγός, θα ψάχνεις από πού να κρατηθείς, αφού οι ζώνες είναι μόλις δύο σημείων και θυμίζουν περισσότερο ζώνες αεροπλάνου παρά αυτοκινήτου. Αλλά και πάλι, δεν σε νοιάζει. Οδηγείς ένα Shelby Mustang G.T. 350 και αυτό από μόνο του αρκεί…

Οικογενειακή υπόθεση!

Το αυτοκίνητο, πλέον, εκτός από το θείο, ανήκει και στα δύο αδέρφια, το Σπύρο και το Γιάννη, όπου το χαίρονται με την πρώτη ευκαιρία. Σκοπός τους ήταν να κατασκευάσουν ένα αυτοκίνητο για καθημερινή χρήση και γι’ αυτόν το λόγο το κράτησαν σε εργοστασιακή μορφή και απέφυγαν υπερβολές στον κινητήρα. Τα δύο χρόνια, που χρειάστηκε να περάσουν, προκειμένου να ολοκληρωθεί το restoration, άξιζαν και με το παραπάνω. Το μόνο σημείο το οποίο θα ήθελαν και οι δύο να είχαν αλλάξει, ήταν το αυτόματο τριτάχυτο κιβώτιο, τοποθετώντας στη θέση του το μηχανικό με τις τέσσερεις σχέσεις. Στο μέλλον, ίσως αλλάξουν την εισαγωγή και το καρμπυρατέρ για λίγη περισσότερη ροπή. Παρά τις δυσκολίες όμως, και τα άπειρα έξοδα, αν τους δινόταν η ευκαιρία, θα το έκαναν όλο από την αρχή. Ίσως σε μία Eleanor ή αλλιώς Shelby Mustang G.T. 500 του 1967. Για την ώρα, κάθε βόλτα, που κάνουν με το αυτοκίνητο, είναι μια πραγματική απόλαυση!