Στεγανοποιητικά και… “φωκιες”!

Κάποια εμπορικά σήματα ριζώνουν στην καθομιλουμένη,  χαρακτηρίζοντας καθολικά ένα είδος προϊόντων: σήμερα μιλάμε για βαλβολίνες εν γένει και όχι της Valvoline, Black&Decker ακόμα κι αν τα φτιάχνει η… Makita(!), και φυσικά… φώκιες για το ψυγείο. Το 1961 η Radiator Specialty Company (γνωστή σήμερα από προϊόντα όπως οι σειρές Gunk, Motormedic, Liquid Wrench κ.λπ.) κατοχύρωσε ως εμπορικό σήμα το καρτουνάκι με το θαλάσσιο θηλαστικό, παίζοντας ένα χαριτωμένο λογοπαίγνιο (το ρήμα seal σημαίνει στεγανοποιώ, το ουσιαστικό seal  είναι μια φώκια που οδεύει προς τον αφανισμό).

Τι κάνει μια φώκια στο ψυγείο μας?

Κόβει βόλτες αναζητώντας διέξοδο, δηλαδή το πέρασμα που προκαλεί τη μισητή διαρροή προς το περιβάλλον ή προς τους θαλάμους καύσης. Όταν βρει τη διαρροή, κοκαλώνει από τη συγκίνηση (έκθεση στην ατμόσφαιρα) και τη σφραγίζει όλο καμάρι. Η κάπως έτσι… Υπάρχουν πολλά είδη φώκιας: σε υγρή ή στερεή μορφή  (σκόνες ή κόκκοι), μονάχες ή με παρέα (εναιωρήματα χαλκού, αλουμινίου, ψευδάργυρου κ.λπ.) .  Ολες σχεδόν μπορούν να πιάσουν μια μικροδιαρροή από μια ψωριασμένη μούφα νερού, ένα σαφρακιασμένο o-ring ή ένα καζανάκι ψυγείου που δακρύζει. Κάποιες υπόσχονται ότι μπορούν να αποκαταστήσουν μέχρι και καμμένες φλάντζες κυλινδροκεφαλής! Χμμμ…. Αν και τις θυμόμαστε μόνο όταν πέσουμε στην ανάγκη τους, μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε και προληπτικά, προκειμένου να αποφύγουμε την εκδήλωση διαρροών . Όλα αυτά σε νορμάλ καταστάσεις, όπου το εργοστασιακό κύκλωμα ψύξης υπερκαλύπτει κατά πολύ τις θερμικές απαιτήσεις του μοτέρ. Δεν μιλάμε για τουμπανιασμένα τουρμπίδια ή για εργοστασιακά ολισθήματα (βλ. Forester Turbo, που δεινοπαθούν με το εργοστασιακό μονόσειρο ψυγείο): αρκετές φώκιες επηρεάζουν αρνητικά τη θερμική αγωγιμότητα των υδροθαλάμων και του ψυγείου. Επίσης, καλό είναι να προτιμάμε τις υγρές κι όχι τις στερεές φώκιες.

Με κίνδυνο να με μπινελικώνει ο Καρταλαμάκης μέχρι τα Χριστούγεννα, να εξομολογηθώ λοιπόν ότι σε πολλές περιπτώσεις καταφεύγω στη φώκια, προκειμένου να γλιτώσω τα χειρότερα (λ.χ. 500 Ευρώ για ένα σπάνιο ψυγείο που δακρύζει, ξήλωμα ταμπλώ για μια μικροσκοπική διαρροή από το ψυγείο του καλοριφέρ ή ξήλωμα το μισό μηχανοστάσιο για ν’ αλλάξω ένα o-ring του μισού Ευρώ). Ξεκαθαρίζω τη θέση μου, ότι με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη και πάντα με δική του ευθύνη, η απόπειρα γίνεται μόνο για να δοθεί παράταση ζωής στο εξάρτημα κι όχι για να  αποφευχθεί η επισκευή.  Συνήθως κάτι τέτοια γίνονται εν τω μέσω του Σαββατοκύριακου ή με αυτοκίνητα που δεν μπορούν, τη δεδομένη στιγμή, να παραμείνουν στο συνεργείο. Εχω όμως αρκετά success stories, όπου το στουμπωτικό μαντζούνι μας γλίτωσε για αρκετό καιρό, αποσβένοντας πολλές φορές το δεκάευρο που κόστισε! Προσοχή: το κάθε σκεύασμα χρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο, οπότε πάντα να ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες χρήσης! Αλλιώς, ή δεν θα δουλέψει, ή θα βουλώσει τα πάντα, με πρώτο και καλύτερο το ψυγείο μας!

Μόνο στο ψυγείο?

Όχι, δα! Φώκιες είναι αυτές!  Αντίστοιχα σκευάσματα υπάρχουν και για το σύστημα λίπανσης. Τα περισσότερα υπόσχονται να αναζωογονήσουν τις ξεραμένες τσιμούχες (λ.χ. εκκεντροφόρων, στροφάλου), περιορίζοντας τις διαρροές. Μεταξύ μας, αν μια τσιμούχα έχει γίνει άκαμπτη σαν βερνικωμένο κέρατο ή αν έχει σκάψει χείλος στον άξονα που στεγανοποιεί, δε σώζεται με τίποτε. Κάποια άλλα όμως, έρχονται να στουμπώσουν και διαρροές από ρήγματα στο μπλοκ κ.λπ. Σας πληροφορώ, ότι δουλεύουν! Καλό είναι, βέβαια, να τα αποφεύγετε σε μοτέρ με υδραυλικά ωστήρια! Ομοίως, κυκλοφορούν πρόσθετα για τη στεγανοποίηση των σανζμάν, αλλά σε αυτόματο θα τα φοβόμουν, κι ας γράφουν κάποια ότι είναι ειδικά γι’ αυτή τη δουλειά. Με τα στεγανοποιητικά υδραυλικού τιμονιού δεν είχα ποτέ επιτυχία, στο τέλος επισκευάζω τις ζουμερές κρεμαγιέρες. Οσο για τα πανάκριβα στεγανοποιητικά κυκλώματος κλιματισμού, το ερώτημα είναι πάντα οικονομικό. Αν πρόκειται να πληρώσουμε μια περιουσία για ν’ αλλάξουμε την εβαπορέτα, το κατοστάρικο για τη φώκια του… νότιου πόλου μάλλον αξίζει. Αν όμως η διαρροή μας είναι ένας σωλήνας ή δυο λαστιχάκια, τότε δεν χωράει συζήτηση. Επίσης, μην σας πουλήσουν φώκια όταν η διαρροή είναι από την τσιμούχα στροφάλου του κομπρεσέρ. Εκεί, δεν σας σώζει τίποτε!

Φλος ρουαγιάλ

Τα διάφορα flushes που κυκλοφορούν είναι πολύ χρήσιμα, όταν ξέρεις να τα δουλέψεις. Τα καθαριστικά κυκλώματος λαδιού (engine flush) είναι ισχυροί διαλύτες που προστίθενται στο λάδι της μηχανής, για να καθαρίσουν τη μούργα από το εσωτερικό της. Θέλουν πολλή προσοχή, και κανονικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο με πιεσόμετρο λαδιού συνδεδεμένο στο μπλοκ, γιατί είναι πολύ εύκολο να λεπτύνει το λάδι σε βαθμό που να χάσουμε σχεδόν όλη την πίεση λαδιού και να πάρουμε κανέναν στρόφαλο παραμάσχαλα. Σε καμία περίπτωση δεν οδηγούμε με engine flush στα λάδια, παρά φροντίζουμε να κρατάμε τη μηχανή στις 1500-2000rpm με το όχημα στατικό, για να εξασφαλίζουμε καλή πίεση λαδιού. Πιο ήπιες μέθοδοι flush περιλαμβάνουν τη χρήση λιπαντικού ATF σε αναλογία 10-15% με το κυρίως λάδι μας, και χαλαρή οδήγηση για 100-200km. Οι πιο παλιοί, χρησιμοποιούσαν και Diesel αντί για ATF. Το οποίο, εκτός από ισχυρό καθαριστικό, είναι και έξοχο λιπαντικό. Περί ορέξεως…

Οσο για τα καθαριστικά κυκλώματος ψύξης, αν δεν έχουμε ένα μοτέρ τίγκα στη σκουριά, καλό είναι να τα αποφύγουμε. Ασχετά από το τι λένε στη συσκευασία, τα ισχυρότερα εξ’ αυτών δεν αργούν να επιτεθούν στα ελαστομερή του κυκλώματος, δηλαδή κολάρα, ρουμπινέτα καλοριφέρ, ή ακόμα και τις ίδιες τις τσιμούχες από τα καζάνια του ψυγείου. Αν είναι να ξεπλύνεις το κύκλωμα και μετά να θες είκοσι φώκιες για να μαζευτεί το σουρωτήρι, καλύτερα να μην παιδευτείς καθόλου: ξεκίνα να πετάς ανταλλακτικά!

Φτάνει με τα χημικά

Κι επειδή το κουράσαμε τρεις μήνες με τη χημεία, τώρα που ξέρετε όσα πρέπει για τα βασικότερα aftermarket σκευάσματα μπορούμε ν’ αλλάξουμε κεφάλαιο. Τον τελευταίο καιρό πέφτουν πολλές ερωτήσεις για τα υλικά στεγανοποίησης. Τα λέμε σ’ έναν μήνα, λοιπόν! Θα γίνει της… φλαντζόκολλας!!