BMW E36 Track-Day Project Part I

BMW E36 Track-Day Project Part I

(Dude) I almost had you

Πάμε πίσω στο μακρινό 2002. Το μόλις ενάμισι έτους Seat Ibiza 1.4 Top Gun αφενός δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις ανάγκες μου για ιπποδύναμη αφετέρου με είχε ταράξει στα προβληματάκια παρότι το αγόρασα «του κουτιού». Το κιτρινάκι Ibiza φεύγει λοιπόν και είμαι στην αναζήτηση πιο γρήγορου εργαλείου. Long story short, οι 2 φιναλίστ ήταν ένα μπλε σκούρο BMW E36 Coupe με δίλιτρο εξακύλινδρο μοτέρ και ένα μαύρο VW Golf IV GTI. Παρότι είχα ανέκαθεν ένα softspot για τα εξακύλινδρα της BMW, με κέρδισε τελικά η δίψα για άλογα του άκρως βελτιώσιμου 1.8 20V. Ποιος θα μου το έλεγε ότι θα βρισκόμουν με ένα Ε36 στην κατοχή μου 18χρόνια μετά…

Πώς κι έτσι;

Τα τελευταία χρόνια με γαργάλαγε συνεχώς η σκέψη ενός «πιστάδικου». Ιδανικά ως δεύτερο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί να χαλάσω το πρώτο, το «καθημερινό». Το RX-8, παρότι είμαι σίγουρος ότι μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικό track-day car, με μόλις 52.000km και όντας σε άψογη κατάσταση, δεν τόλμησα να το «χαλάσω». Ένα πιστάδικο που πρέπει να οδηγείται και σε καθημερινή βάση δεν θα είναι ποτέ όσο σκληροπυρηνικό μπορεί να είναι από ανάρτηση-φρένα-σασί και θα έχεις πάντα ένα αυτοκίνητο ημίμετρο, που ναι μεν κάνει πράγματα μέσα στην πίστα, αλλά δεν κάνει αυτά που θα μπορούσε να κάνει, επειδή θες να είναι και λίγο ανθρώπινο και να πηγαίνεις πού και πού για κανένα καφέ.

Τελευταία, οι ανάγκες και οι προσανατολισμοί μου ήρθαν λίγο τούμπα και αναγκάστηκα να πουλήσω το RX. Ευτυχώς πήγε σε καλά χέρια, σε άνθρωπο γνώστη και με μεράκι. Και βρέθηκα να ψάχνω αυτοκίνητο… Το budget περιορισμένο και οι επιλογές σε αξιόλογα αυτοκίνητα λίγες… Το αγγελάκι πάνω από τον ένα ώμο φώναζε: «πάρε ένα μικρό και οικονομικό αυτοκινητάκι να κάνεις τη δουλειά σου», έλα μου όμως που από την άλλη μεριά το διαβολάκι είχε μία πολύ καλύτερη πρόταση: «έφτασε η στιγμή να φτιάξεις ένα track-day car»! Τι να κάνω, ρε παιδιά, άνθρωπος είμαι…ενέδωσα…

The E36 saga

Οι πρώτες ιδέες που έσκασαν στο τραπέζι ήταν όλες FWD και όλες από Ευρώπη. Renault Clio II RS 172Ps, Peugeot 206 GTi 136Ps, Ford Fiesta mk6 ST 150Ps τα πιο επικρατή λόγω διασκεδαστικού χαρακτήρα και μοτέρ που παίρνει σχετικά τα πόδια του. Τα παραδείγματα στα περίπου 3 χιλιάρικα που είχα θέσει ως ταβάνι ελάχιστα, σε μέτριες καταστάσεις, με μαζέματα και τα περισσότερα στην επαρχία, διαδικασία που με αποθάρρυνε. Βολεψάκιας part I… Και τότε έρχεται η μαγική ιδέα! BMW E36! Μα ναι, φυσικά! Παλιό, ανόθευτο από ηλεκτρονικά, με πληθώρα επιλογών σε μοτέρ, αλλά και βελτιωτικών parts! Μούρλια, κύριε Πρόεδρε! Τα 36άρια έχουν γίνει τα go-to-track-weapons τόσο σε Ευρώπη όσο και Αμερική και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις το γιατί: είναι πισωκίνητα, με κατανομή 50/50, δεμένο και σχετικά ελαφρύ σασί και μεγάλα, δυνατά και αρκετά αξιόπιστα μοτέρ.

Άρχισα και πάλι την έρευνα για εξακύλινδρη μπέμπα για να μην μπαίνω στη διαδικασία αλλαγής μοτέρ. Βολεψάκιας part IΙ the return. Και πάλι τα αυτοκίνητα -στα λεφτά που μπορούσα να διαθέσω- ελάχιστα και σκάει μύτη η προτροπή ενός λευκού 36 (και όμορφο και σπάνιο, όπως διαπίστωσα, στην Ελλάδα ως coupe) με δυομισάλιτρο μοτέρ που μάλιστα είναι και πρώην αυτοκίνητο φίλου που το ήξερα για αρκετά χρόνια. Μοντέλο του 1994, coupe φυσικά, σε απόχρωση Alpinweiss (κατά την BMW) και γνήσιο M3 look, με μοτέρ M50B25TU 192Ps και Vanos στην εισαγωγή. Δίνουμε τα χέρια στα 3χιλιάρικα στρογγυλά και ακριβώς μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων δεν βρίσκω διαθέσιμο συνεργείο για αναλυτικό έλεγχο και μένω μόνο στον δικό μου οπτικό, σε μία σύντομη βόλτα και στα λόγια του φίλου μου του Χρήστου που το είχε στην κατοχή του για πολλά χρόνια, σε καλή κατάσταση… «Άντε να θέλει μερικά μαζέματα μωρέ», σκέφτηκε ο δικός σου (πολύ λάθος, όπως θα διαπιστώσουμε μετά…) και βγήκε από το ΚΕΠ με το χαρτί της άδειας χαρούμενος να πάει να μπει μέσα στα ταλαιπωρημένα μπεζ δερμάτινα καθίσματα και να βάλει μπροστά το de-cat εξακύλινδρο θηρίο! Τύφλα να έχουν τα M3…από ήχο… Note to self no.1: Να αλλάξω εξάτμιση, αλλιώς σύντομα θα με δέσουν!

Carbon-Off

Το λευκό E36 θα γίνει ένα 70-30 αυτοκίνητο πίστας (Μέγαρα και Σέρρες, δεν έχουμε και τίποτα περισσότερο…) με το 70% να είναι full-on προσανατολισμός πίστας και 30% χρήση daily. Το project αυτό μπορεί να αποτελέσει μπούσουλα για όλους όσοι ενδιαφέρονται να χτίσουν κάτι αντίστοιχο, το οποίο θα είναι αποτελεσματικό εντός πίστας και διασκεδαστικό, αλλά όχι-υπερβολικά hardcore για χρήση δρόμου. Επίσης, θα είναι budget track-day car με καλές, ψαγμένες, αλλά όχι πανάκριβες λύσεις, γιατί, αν είχαμε όλοι λεφτά με το τσουβάλι, θα αγοράζαμε μία Cayman GT4 και θα τελείωνε η υπόθεση. Όχι, θα το κάνουμε με τον πιο rewarding τρόπο. Το low-budget που θα κυνηγάει τα high-budget!

Την πρώτη βδομάδα που το είχα στα χέρια μου πέρασα μία βόλτα από την CarbonOff στον Άγιο Δημήτριο για να «πάρει μία ανάσα» το εξακύλινδρο μωρό. Με 145.000km στην πλάτη του, θεώρησα ότι θα του κάνει καλό να φύγει λίγη μούργα από το εσωτερικό του. Η CarbonOff χρησιμοποιεί καινοτόμο τεχνολογία HHO Engine Carbon Cleaning, με τελευταίας γενιάς σύστημα, εφοδιασμένο με μικροεπεξεργαστή για ηλεκτρονικό έλεγχο της διαδικασίας καθαρισμού, δίνοντας άμεσα αισθητά αποτελέσματα μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Στην περίπτωση μας, επειδή ο κινητήρας μας είναι 2,5lt (ζωή να’ χει..), η διαδικασία διαρκεί λίγο περισσότερο, στα 40 λεπτά, αφού έχει μεγαλύτερες επιφάνειες από τις οποίες πρέπει να φύγουν τα βλαβερά ιζήματα άνθρακα. Το σύστημα συνδέεται στην εισαγωγή του κινητήρα και χωρίς καθόλου χημικά και -με ελάχιστο κόστος- έχεις έναν σαφώς πιο καθαρό (στο εσωτερικό του) και πιο υγιή κινητήρα. Ο εξακύλινδρος Μ50 ήρθε στα ίσια του με πιο στρωτό ρελαντί και πιο πρόθυμη διάθεση να ανεβάσει στροφές. Φυσικά και δεν το πίεσα καθόλου όμως, γιατί ήθελα να κάνει αρχικά ένα μεγάλο check-up στην…

Aktiv Automotive

Εδώ που θα γίνει το δεύτερο σπίτι του Ε36, αφού ο Νίκος Πηττάς θα επιμελείται της συντήρησης και φυσικά της εξέλιξης-βελτίωσης του όλου project. Ο Νίκος έχει τρομερή εμπειρία στα μοντέλα της BMW και αφουγκράστηκε αμέσως το τι θέλαμε να κάνουμε με το project. Συμφωνήσαμε από κοινού ότι δεν θα φτιάξουμε ένα αυτοκίνητο 100% track-focused, όλο «μπετό» από κάτω, από βάσεις, ψαλίδια, silent-blocks κλπ και ότι θα ακολουθούσαμε, όπου ήταν αυτό εφικτό, ΟΕΜ επιλογές από την BMW από ανώτερα μοντέλα, κυρίως την E36 M3.

Ο πρώτος έλεγχος από τον Νίκο αποκαρδιωτικός… Το αυτοκίνητο ήταν καλό από καρότσα, αλλά πολύ, μα πολύ παραμελημένο από συντήρηση. Και σε μοτέρ και σε περιφερειακά και σε αρθρώσεις ανάρτησης. Είπαμε να μην κάνουμε αρχικά βελτιώσεις και να επικεντρωθούμε στο να φέρουμε το αυτοκίνητο σε 100% λειτουργική κατάσταση.

Ξεκινήσαμε με ένα μεγαλούτσικο service, με αντικατάσταση λαδιών με τα 8100 X-cess 5W40 της Motul, paraflu, μπουζί NGK, φίλτρων (λαδιού-βενζίνης), υγρών φρένων/συμπλέκτη/υδραυλικού τιμονιού και βαλβολίνες σασμάν. Το διαφορικό δεν το πειράξαμε, καθώς είμαστε σε αναζήτηση μπλοκέ, οπότε το δικό του ελεύθερο με βήμα 3,15:1 δεν μακροημερεύει στην πίσω γέφυρα.

Συνεχίσαμε με το περιβόητο σύστημα ψύξης, ένα σημείο που πονάνε όλα τα BMW. Αντικατάσταση του housing του θερμοστάτη, με τον τελευταίο να δίνει τη θέση του σε έναν που ανοίγει πλέον στους 80ο C από τους 88ο C που ανοίγει ο εργοστασιακός. Αλλάξαμε και τον ανεμιστήρα που είχε χάσει τα μισά του πτερύγια και έμοιαζε με αστεράκι νίντζα! Στο μέλλον, το υδραργυρικό σύστημα θα αντικατασταθεί με ηλεκτρινό ανεμιστήρα με σαφώς μειωμένες απώλειες από την ισχύ του μοτέρ.  

Το ψευτοκάπακο των βαλβίδων είχε αρκετές διαρροές, οπότε λύθηκε για να αντικατασταθούν οι φλάντζες του. Επειδή όμως είχε γίνει και μία αηδία, πέρασε και μία βόλτα από ηλεκτροστατική βαφή για να έρθει σε αυτήν την όμορφη, μαύρη ματ απόχρωση που βλέπετε. Αλλάχθηκαν επίσης και οι φλάντζες της πολλαπλής εισαγωγής που πατάνε πάνω στην κεφαλή, καθώς και όλα τα κολάρα αναθυμιάσεων λαδιού. Στο λύσιμο βρέθηκαν και μπόλικα ενδιαφέροντα ευρήματα: το αυτοκίνητο είχε δύο ραγισμένους αισθητήρες κρουστικής καύσης και διαφορετικά μπεκ: 5 πράσινα από 325i και ένα λευκό από 320i!

Με την πάροδο των ετών ξεραίνεται το πλαστικό στους knock sensors, με αποτέλεσμα να μένει εκτεθειμένο το πηνίο. Σίγουρα τσεκάρετέ το αν σκέφτεστε για αγορά, καθώς είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα Μ50/Μ52 και οι αισθητήρες αυτοί δεν είναι και φτηνοί (50-80 ευρώ ανάλογα με τον κατασκευαστή και την ποιότητα). Το εργαλείο μας, λοιπόν, είχε διαφορετικά μπεκ, ραγισμένους knock και ανύπαρκτους καταλύτες, με τους «λ» να μην μπορούν να διορθώσουν Χριστό… Πώς αυτό το πράγμα δούλευε στρωτά, κράταγε ρελαντί και πήγαινε και κανονικότατα στο δρόμο χωρίς το παραμικρό κόψιμο, είναι απορίας άξιο και μία ένδειξη για το πόσο τίμια είναι αυτά τα εξακύλινδρα μοτέρ της BMW.

Λαστιχένιοι σύνδεσμοι σε αυτοκίνητο 20+ ετών δεν πιστεύω να περιμένατε ότι θα μείνουν πάνω στο αμάξι, έτσι; Φυσικά και όχι! Αλλάχθηκαν όλες οι σωληνώσεις της τροφοδοσίας καυσίμου, η σωλήνα από το maf-case στην πεταλούδα, καθώς και τα 2 σωληνάκια που καταλήγουν στη βαλβίδα του ρελαντί, που και αυτή με τη σειρά της αντικαταστάθηκε με μία καινούρια. Για το τέλος, ο Νίκος άφησε το δυναμό, το οποίο έκανε μπόλικη φασαρία στη λειτουργία του μοτέρ και το γιατί διαπιστώθηκε μόλις ήταν όλο σε τεύχη πάνω στον πάγκο… Ήταν επισκευασμένο με ρουλεμάν και αυτόματο χαμηλής ποιότητας, οπότε ο Νίκος πήρε ένα γνήσιο αυτόματο διακόπτη της Bosch, καινούριο συλλέκτη, τροχαλίες και «τρελό» ρουλεμάν και το έκανε κυριολεκτικά καινούριο. Επόμενο βήμα; Ξεκινάμε με το στήσιμο της μπέμπας…

TUNED BY:

Aktiv Automotive

Τηλ: 210 97 08 807

Web: www.aktiv-automotive.gr

 

Thanks to:

CarbonOff

Αγίου Βασιλείου 81

Άγιος Δημήτριος Αττικής, 173 43

Τηλ: 211 18 43 507

www.carbonoff.gr

 

Κ. ΧΑΜΠΗΣ Α.Ε.

Μιχαήλ Ψελλού 2, Ίλιον 131 21

210 57 73 573

www.motul.gr

 

Αρθρογράφος

 

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Απρόβλεπτο ως το τέλος

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Απρόβλεπτο ως το τέλος

Εγκαταλείψεις και ανατροπές ως το τέλος. Το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις παραμένει σκληρό και απρόβλεπτο.