Honda Civic Type R Turbo 575wHP
Πριν από αρκετό καιρό, είχαμε δυναμομετρήσει ένα λευκό Honda Civic Type R για τις ανάγκες του περιοδικού XL. Ήταν σχεδόν 600 άλογα με νίτρο και το είχε φέρει στο δυναμόμετρο ο Σωκράτης Χιώτης, της SokratiSpeed. Από τότε δεν μάθαμε κάτι παραπάνω για αυτό, μέχρι που έγινε το πρόσφατο Drag Day στη Λαμία, όπου και έκανε μια αρκετά δυναμική εμφάνιση! Από εκείνη τη στιγμή, ξεκίνησε το ψάξιμο για να βρούμε τον ιδιοκτήτη του. Ρωτώντας φίλους και γνωστούς, βρήκα τον βελτιωτή και στη συνέχεια τον ιδιοκτήτη. Κάπου εκεί ανακάλυψα ότι όταν ψάχνεις κάτι, μπορεί να βρίσκεται κάτω από την μύτη σου και να μην το βλέπεις... Ο λόγος; Ο λόγος είναι ότι ο Φίλιππος, ο ιδιοκτήτης του λευκού Civic, είναι μία από τις επαφές μου στο facebook!
Ο Φίλιππος λοιπόν, έχει αρκετό καιρό στην κατοχή του το Civic και φρόντισε ώστε το αυτοκίνητό του, να έχει περάσει από όλα τα στάδια βελτίωσης. Πρώτα το έφτιαξε ατμοσφαιρικό με εκκεντροφόρους, μετά έβαλε νίτρο, μετά turbo, μετά του έβαλε ξανά νίτρο και τελικά κατέληξε σε μια GT3582R και ησύχασε. Για την ώρα. Όπως και να έχει, το Civic του μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Κρύβει αρκετά καλές λύσεις, όπως για παράδειγμα ο κορμός του κινητήρα και η μετάδοση. Στα συν βάλτε και το ότι -με χαμηλή πίεση και κακή πρόσφυση- κάνει 12,228sec, με ταχύτητα εξόδου στα 205,12km/h. Αυτή ήταν και η καλύτερη επίδοση στην πίστα της Λαμίας.
Είμαι εδώ!
Το Honda Civic του Φίλιππου, δεν μπορείς να το πεις διακριτικό και σε καμία περίπτωση δεν είναι από τα αυτοκίνητα που θα περάσει από μπροστά σου, χωρίς να γυρίσεις δύο φορές το κεφάλι σου προς το μέρος του. Το περίεργο όμως είναι, πως δεν έχει κάτι συγκεκριμένο και κραυγαλέο πάνω του, πέρα από τις dragsterάδικες μπροστινές ζάντες και το carbon καπό. Ίσως φταίει το στήσιμο με την μούρη που γλύφει το δρόμο, σίγουρα πάντως ο ήχος, καθώς και μερικές μικρές ακόμα λεπτομέρειες, σου θυμίζουν ότι αυτό το πράμα που βλέπεις μπροστά σου είναι άγριο. Πολύ.
Πόσο άγριο;
Στην εισαγωγή σας έγραψα πως με την μικρή πίεση κάνει 12άρια και χαμηλά μάλιστα, αλλά αυτός ο χρόνος μάλλον δεν δείχνει τις πραγματικές δυνατότητες του αυτοκινήτου. Με 2,09bar πίεση, έβγαλε στο Dynojet της Stratis Autosport 575,92whp στις 7.800rpm και 60,62kgm ροπής στις 5.750rpm. Από το αυτοκίνητο, το μόνο που λείπει είναι ένα σετ μπροστινών Hoosier και μετά μία πίστα με καλή πρόσφυση. Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα οδηγού!
Importtuners
Στην Αμερική υπάρχει μία ολόκληρη βιομηχανία που βελτιώνει και κατασκευάζει aftermarket προϊόντα για Honda. Λεφτά και όρεξη να έχει κανείς και μπορεί να βρει κυριολεκτικά τα πάντα! Από βάσεις κινητήρα για τρελά engine-swaps, μέχρι την τελευταία βίδα και το τελευταίο ρακόρ που θα μπορέσει να χρειαστεί. Εκεί στην Αμερική λοιπόν, ζει ο Jeff. Ο Jeff, πριν μερικά χρόνια,ξεκίνησε να βελτιώνει κινητήρες Honda στο γκαράζ του σπιτιού του. Βρίσκοντας τρελή ανταπόκριση από τον κόσμο, μιας και οι δουλειές του ήταν ιδιαίτερα καλές, ίδρυσε την Import Builders, που στη συνέχεια ενσωματώθηκε στην Blueprint Racing. Η Blueprint Racing έχει φτιάξει μεγάλο όνομα, κατασκευάζοντας υψηλής ποιότητας και επίδοσης aftermarket προϊόντα για Honda. Από εκεί λοιπόν, προμηθεύτηκε το μπλοκ του κινητήρα, παρέα με τα πιστόνια του ο Φίλιππος. Το μπλοκ αυτό προορίζεται για αγωνιστική χρήση, σε υπερτροφοδοτούμενα σύνολα που μπορούν να φτάσουν ακόμα και τα 800Ps. Τέτοια σύνολα έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν με αγωνιστικές βενζίνες όπως η C16, η Ε85 αλλά και με μεθανόλη. Τα μπλοκ αυτά έρχονται έτοιμα, δεμένα και το μόνο που τους μένει είναι να μπει μία αντίστοιχη κυλινδροκεφαλή. Η Blueprint Racing τοποθετεί πιστόνια Wiseco και χιτώνια Μ-1 Abrams, τα οποία έχουν αυλάκια στην εξωτερική τους πλευρά, για καλύτερη απαγωγή θερμότητας, αλλά και για αυξημένη αντοχή. Ο στρόφαλος που χρησιμοποιείται είναι ο νορμάλ της Honda, μόνο που ζυγίζεται, ελαφρώνεται και γυαλίζεται πριν τοποθετηθεί ξανά στο μοτέρ. Οι μπιέλες διατομής Η που χρησιμοποιούνται, είναι κατασκευής Blueprint Racing, και εδράζονται στο στρόφαλο μέσω τριμεταλλικών μετάλλων Race της ACL.
Στη συνέχεια είχε σειρά η κυλινδροκεφαλή. Εκεί, αλλάχθηκε όλο το valvetrain με το αντίστοιχο της Skunk2, το οποίο περιλαμβάνει βαλβίδες, ελατήρια και retainers. Οι βαλβίδες διατηρούν τις νορμάλ διαστάσεις, τα retainers είναι τιτανίου και τα ελατήρια διπλά. Κατόπιν, έγινε ροϊκή εξέλιξη σε αυλούς εισαγωγής και εξαγωγής, ενώ αλλάχθηκαν οι εκκεντροφόροι με τους Α3 της Toda Racing. Ο εισαγωγής έχει 245ο διάρκεια και 9,2mm βύθισμα πριν το V-TEC, ενώ ο εξαγωγής είναι στις 240ο και στα 8,9mm αντίστοιχα. Οι τιμές με το V-TEC είναι στις 295ο με 13mm για τον εισαγωγής και στις 290ο με 12,5mm για τον εξαγωγής.
Τα περιφερειακά...
Με τέτοιους κανίβαλους εκκεντροφόρους, χρειαζόμαστε αρκετή βενζίνη. Δύο αντλίες 044 της Bosch και ένας ρυθμιστής πίεσης της Aeromotive τροφοδοτούν μέσα από σωλήνες υψηλής πίεσης τα τέσσερα 1000άρια μπεκ της RC Engineering που εδράζονται σε μία μπεκιέρα της ΑΕΜ. Η πολλαπλή εισαγωγής που τοποθετήθηκε, προέρχεται από τον κινητήρα που προορίζεται για την γιαπωνέζικη αγορά και έχει κωδικό PRC, ενώ πάνω της τοποθετήθηκε μία 70άρα πεταλούδα της J's Racing, η οποία θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη για την ιπποδύναμη αυτή. Αυξημένες είναι και οι ανάγκες για σωστή ψύξη του κινητήρα, έτσι λοιπόν πήρε θέση το full αλουμινένιο ψυγείο της Koyo, παρέα με την βάση θερμοστάτη και τον θερμοστάτη της Mugen. Όλο το σύστημα εξαγωγής είναι χειροποίητο από τον Αντώνη Δρίτσα και περιλαμβάνει πολλαπλή εξαγωγής, downpipe με διάμετρο στα 80mm και ένα τελικό καζανάκι τιτανίου.
Τι ξέχασα;
Α, ναι σωστά! Το βασικότερο πράγμα, που δεν είναι άλλο από το turbo και φυσικά την ECU. Το turbo που επιλέχθηκε είναι το GT3582R της Garrett, το οποίο έχει διάμετρο συμπιεστή στα 82mm και διάμετρο εξαγωγής στα 68mm, ενώ ο λόγος A/R είναι 1.06. Η GT3582R συνεργάζεται με εξωτερικό wastegate και εδώ επιλέχθηκε ένα της Tial, με διάμετρο 44mm. Μια σκάστρα της GReddy ανακουφίζει το κύκλωμα κατά το κλείσιμο της πεταλούδας του γκαζιού και ένα intercooler της Precision ψύχει τον εισερχόμενο αέρα. Όλα τα κολάρα που χρησιμοποιήθηκαν είναι της Samco.
Το γενικό management του κινητήρα, το έχει αναλάβει η Hondata K-Pro ECU, η οποία προγραμματίστηκε από τον Γιώργο Κάκκο της Re-Action Engineering.
Doggystyle!
Μην πάει ο νους σας στο πονηρό, στο σασμάν αναφέρομαι! Πιο συγκεκριμένα, στο dog engagement κιβώτιο ταχυτήτων με τέσσερις σχέσεις, κατασκευασμένο από την P.P.G. Μετά από διάφορες απόπειρες, ο Φίλιππος και ο μηχανικός του, επέλεξαν ένα καθαρά dragsterάδικο σασμάν, που αντέχει την δύναμη του κινητήρα. Οι σχέσεις μετάδοσης είναι 2,83 για την πρώτη, 1,93 για την δεύτερη, 1,50 για την τρίτη και 1,20 για την τέταρτη. Επίσης, μιας και τα σασμάν που έχουν ίσια γρανάζια έχουν πολλούς κραδασμούς, η P.P.G.δίνει μία μπάρα ενίσχυσης, η οποία φροντίζει να κρατάει τους δύο πρωτεύοντες άξονες σταθερούς και «δεμένους». Η μπάρα αυτή (shaft brace), τοποθετείται στην θέση της πέμπτης σχέσης, η οποία πλέον καταργείται. Σε γενικές γραμμές, τα κιβώτια ταχυτήτων των Honda είναι αρκετά ανθεκτικά, όχι όμως όταν έχουμε να κάνουμε με τέτοιες ιπποδυνάμεις, ειδικά όταν συνδυάζονται με μπαλόνια και καλή πρόσφυση. Ένα τρίδισκος συμπλέκτης της Carbonetic παίζει πλέον μπάλα, ενώ επιβεβλημένη ήταν και η τοποθέτηση των ημιαξονίων της Driveshaft Shop, Level 5.9. Τα συγκεκριμένα ημιαξόνια είναι ιδανικά για μέχρι 850Ps, ενώ είναι ότι καλύτερο μπορεί να τοποθετήσει κανείς σε ΕΡ3. Τελευταίες πινελιές, τα ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Hot Bits, παρέα με τα ρυθμιζόμενα εμπρός top mounts, πάλι της Hot Bits, καθώς επίσης και οι εμπρός αεριζόμενοι δίσκοι της ΑΡ Racing που χρησιμοποιούν τακάκια Ferodo DS2500.
Warmachine!
Το εσωτερικό του είναι σχεδόν τελείως γυμνό. Ένα κάθισμα της Sparco υπάρχει για τον οδηγό, μιας και δεν χρειάζεται να μεταφέρει κανέναν παρέα όταν κάνει 400άρια, καθώς επίσης ένα turbo timer της APEXi, ένα όργανο πίεσης λαδιού, ένα πυρόμετρο και ένα μπαρόμετρο της GReddy, παρέα με ένα boost controller, επίσης της GReddy και τέλος!
Φυσικά υπάρχουν και κάποια μειονεκτήματα σε τόσο ξεβράκωτα εσωτερικά. Ως γνωστόν τα Civic είναι hatchbacks. Αυτό σημαίνει πως, βγάζοντας το πίσω κάθισμα, έχεις άμεση επαφή με τον χώρο αποσκευών. Βγάζοντας το εργοστασιακό ρεζερβουάρ καυσίμου και τοποθετώντας ένα αγωνιστικό στον χώρο της ρεζέρβας, παρέα με δύο αντλίες Bosch 044, έχεις άμεση επαφή με το ρεζερβουάρ και τις αναθυμιάσεις του. Πέντε λεπτά με κλειστά παράθυρα μέσα στο Civic, ισοδυναμούν με δύο μπουκάλια Jack...
Στο εξωτερικό του Civic, έχουν γίνει αρκετές αλλαγές, που δεν αλλοιώνουν το σχήμα του. Για παράδειγμα, αλλάχθηκε ο μπροστά προφυλακτήρας γιατί δεν χώραγε το intercooler. Κάτι αντίστοιχο έπαθε το εμπρός αριστερό φανάρι, που είναι καλύτερα να δίνει αέρα στο turbo, αντί να φωτίζει το δρόμο. Έτσι και αλλιώς, οι αγώνες γίνονται μέρα. Το καπό, όπως η αεροτομή αλλά και η πίσω πόρτα, αλλάχθηκαν με carbon της Seibon, ενώ τα πίσω φανάρια έγιναν φιμέ. Είναι λίγες και αρκετά διακριτικές λεπτομέρειες, που προσθέτουν πολύ όμως στην τελική εμφάνιση, με την οποία αγριεύεσαι αρκετά!
Επειδή μπορούμε!
Η ευθεία των μετρήσεων απείχε αρκετά από το σημείο στο οποίο βρισκόμασταν, το ίδιο και η παλιά ευθεία που χρησιμοποιούσαμε πριν αρκετά χρόνια, στην Θήβα. Βέβαια δεν υπήρχε λόγος να μετρήσουμε ένα προσθιοκίνητο με 600 άλογα στους εμπρός τροχούς σε κανονικό δρόμο με όχι ιδιαίτερα καλή πρόσφυση, αλλά το κάναμε. Επειδή μπορούμε! Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο. Ο δρόμος γλίστραγε περισσότερο και από παγοδρόμιο, με αποτέλεσμα να κάνει 0-100km/h σε 5,37sec και 0-180km/h σε 10,48sec. Ο Φίλιππος άφησε το γκάζι αρκετά νωρίτερα από τα 400 μέτρα, μιας και το σπινάρισμα ήταν ιδιαίτερα έντονο. Σκεφτείτε μάλιστα ότι η πίεση δεν ήταν η μεγάλη, αλλά η μικρή, δηλαδή περίπου 1bar. Το σίγουρο είναι, πως με ένα καλό σετ dragsterάδικων ελαστικών και σε καλή άσφαλτο ή ακόμα καλύτερα σε πίστα με κόλλα, το Civic μπορεί να γίνει τρομερά γρήγορο. Έχει όλη την υποδομή που χρειάζεται: μετάδοση, σασμάν, δύναμη στον κινητήρα και χαμηλό βάρος.
Everydaywhat;
Καθημερινό αυτοκίνητο δεν το λες με ευκολία. Εντάξει, αν σου αρέσει να έχεις ένα τετρατάχυτο κτήνος, με 600 άλογα και με μπαλόνια μέσα στην πόλη, ok, αλλά όχι... Το ταλαιπωρείς άδικα και χωρίς λόγο. Το Honda Civic Type R Turbo του Φίλιππου είναι ένα ειδικό αυτοκίνητο που φτιάχτηκε για να τρώει τους αντιπάλους του στις πίστες. Στον δρόμο αδικείται πραγματικά μιας και στερείται της απαραίτητης πρόσφυσης. Το σίγουρο είναι πως με ένα καλό σετ ελαστικών και μία καλή πίστα, θα δούμε τρομερούς χρόνους σύντομα!
Αρθρογράφος
Δοκιμές Αυτοκινήτου CarTest.gr
Για 28η φορά, οι αναγνώστες του Γερμανικού περιοδικού SPORT AUTO, ψήφισαν τα αγαπημένα τους αυτοκίνητα. Για ακόμα μια φορά, η Alfa Romeo Giulia, ήταν ...