OPEL ASTRA OPC 340PS

Αυτό είναι το παρατσούκλι του ιδιοκτήτη του, αρκετοί τον αποκαλούν έτσι για χαβαλέ. Ο λόγος? Το ότι δεν αποκαλύπτει την «προίκα» που φοράει το Astra του. Όμως το δυναμόμετρο και κυρίως, οι μετρήσεις στον δρόμο, προδίδουν όποιον θέλει να κρύψει το οτιδήποτε. Εμείς λέμε πως φοράει ό,τι ακριβώς γράφουμε στον πίνακα τεχνικών χαρακτηριστικών. Εξάλλου ο Μιχάλης Σ. σε εμάς λέει πάντα την αλήθεια. Μάλλον... Φίλος και αναγνώστης του περιοδικού εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που είχε στην κατοχή του ένα Peugeot Rallye 1.3 και βολτάριζε με την γρήγορη και θρυλική παρέα του T.F.R.C., του πρώτου club αυτοκινήτου με forum στην Ελλάδα. Τον Μιχάλη τον έχουμε δει στο «Πέταλο», στην Μαύρη, στην Βούτα, στην Κερατέα, αλλά και στο Dynoday των Peugeot που είχαμε κάνει πριν αρκετά χρόνια. Τώρα τελευταία τον συναντάμε στα Sunday Battle, μία μάζωξη τρελών αυτοκινητόφιλων που κάθε Κυριακή δοκιμάζουν τα αυτοκίνητά τους και βγάζουν συμπεράσματα για το ποιο είναι πιο γρήγορο, πιο ελαφρύ, πιο... ποντικίσιο... Γέλια, πειράγματα, παρεξηγήσεις. Απ' όλα έχει το μενού. Το συγκεκριμένο Astra λοιπόν, «πατάει» με τα πάντα και, συνήθως, κερδίζει.

Εριστικός Κι έτσι να τον φωνάξετε, γυρνάει. Έτσι τον ξέρουν οι περισσότεροι στην πιάτσα, εξού και ο τίτλος. Οι επιδόσεις αυτού του αυτοκινήτου, φανερώνουν Astra OPC με μεγάλη βελτιωτική προίκα. Αν αναρωτιέστε πως συμβαίνει αυτό, θα σας το απαντήσω μέσα στις επόμενες 960 λέξεις. Καταρχήν το budget, ειδικά αυτή την εποχή, είναι περιορισμένο. Οπότε ο φίλος μας θέλησε να προχωρήσει σε βελτιώσεις που θα άφηναν το μοτέρ με τα εργοστασιακά σωθικά του, πράγμα που σημαίνει πως το turbo δεν μπορεί να φουσκώνει και τρελή πίεση μιας και θα έβρισκε τις μπιέλες του καρφωμένες στον δρόμο. Για να πέσει η θερμοκρασία του αέρα εισαγωγής προς τον κινητήρα, κατασκευάστηκε ένα kit σωληνώσεων από την Turbo Welding, παρέα με ένα front mount intercooler. Σωστή κίνηση, μιας και τα πιεσμένα Astra OPC πάσχουν στον συγκεκριμένο τομέα. Από την Turbo Welding προέρχεται και η σωλήνα της εισαγωγής, η οποία μεταφέρει τον φιλτραρισμένο από την AirInx φιλτροχοάνη της Trust, στο turbo. Τι φυσάει? TFSi! Τι συμβαίνει εδώ? Αναφέραμε το turbo και εδώ είναι το σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε παραπάνω. Το εργοστασιακό turbo είχε κάνει αρκετά χιλιόμετρα και ήταν ώρα για αναβάθμιση. Η εργασία είναι πολύ συγκεκριμένη και... της μόδας στα turbo των Astra OPC. Η φτερωτή εισαγωγής από το stock turbo της Opel  αφαιρείται και την θέση της παίρνει μία μεγαλύτερη, που προέρχεται από την Κ04 του Leon Cupra TFSi. Αυτή είναι billet και έχει διάμετρο 46mm. Για να χωρέσει, προφανώς το εργοστασιακό αλουμινένιο κέλυφος του turbo «ανοίγεται». Αυτή την εργασία ανέλαβε να φέρει σε πέρας η Turbo Service Spartalis στην Κρήτη, μαγαζί που έχει κάνει τέτοιου είδους τροποποιήσεις σε turbo των TFSi, TSi, OPC κλπ αμέτρητες φορές. Έτσι, τώρα το Astra κυκλοφορεί με μία οπτικά «εργοστασιακή» τουρμπίνα, η οποία πλέον μπορεί να αποδώσει περισσότερα από 350 άλογα. Βέβαια όπως είπαμε εξαρχής, τα εργοστασιακά σωθικά δεν επιτρέπουν μεγάλη πίεση overboost οπότε ο ιδιοκτήτης έχει αρκεστεί στο 1,5 bar, με 1,3 σταθερή πίεση, τα οποία οριοθετούνται από την wastegate της Forge Motorsport.

Μία ακόμη έξυπνη κίνηση ήταν η αλλαγή της εργοστασιακής πολλαπλής εξαγωγής, καθώς ύστερα από σκληρή χρήση ραγίζει εύκολα -έχει αλλάξει ήδη 2 φορές. Την θέση της πήρε μία της dbilas Dynamic, επίσης χυτή από μαντέμι. Γιατί «την ακούει» η εργοστασιακή? Η σχεδίαση της εργοστασιακής πολλαπλής στριμώχνει αρκετά τα καυσαέρια στον τρίτο κύλινδρο και στο συγκεκριμένο σημείο η πολλαπλή αναπτύσσει υπερβολικά μεγάλη θερμοκρασία με αποτέλεσμα να ραγίζει, συν την προβληματική λειτουργία του χώρου καύσης του 3ου κυλίνδρου, πέρα από την πολλαπλή. Αυτή της dbilas Dynamic έχει σχεδίαση με λίγο μακρύτερους αυλούς, οπότε και βοηθά αρκετά τα καυσαέρια να φτάσουν ευκολότερα στον στρόβιλο του turbo. Re-ActionEngineeringΠολλές φορές συναντάμε τον συνδυασμό Re-Action Engineering και OPC. O Γιώργος Κάκκος έχει προγραμματίσει την ECU και αυτού του OPC με πολύ καλά αποτελέσματα και σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη, δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ το παραμικρό πρόβλημα, ενώ η απόδοση του αυτοκινήτου είναι πάντοτε σταθερή. Εξάτμιση είπατε? Φυσικά και είναι αλλαγμένη. Από το downpipe και πίσω έχει διάμετρο 70mm, με ένα τελικό καζανάκι και προέρχεται από την Remus. Ο καταλύτης για κάποιο μυστήριο λόγο, δεν υπάρχει...

Συμφωνούμε και στην τοποθέτηση μίας ενισχυμένης βάσης σασμάν της Courteney Sport, αλλά διαφωνούμε κάθετα στην διατήρηση των εργοστασιακών αναρτήσεων και φρένων. Ένα σωστό, ρυθμιζόμενο, set αναρτήσεων με ψαγμένη ευθυγράμμιση, θα χάριζε στο συγκεκριμένο Astra τουλάχιστον 1 καρότσα στα 400m, μιας και θα ξεκίναγε ακόμα καλύτερα. Οπότε υποψήφιοι αντίπαλοι, όταν μάθετε ότι ο Εριστικός κούμπωσε aftermarket ανάρτηση, ξανασκεφτείτε το. Για τα φρένα δεν το κουβεντιάζουμε καν. Βλέπεις για χαβαλέ 240km/h και δεν είναι ωραία φάση να κόβεις απότομα με τα μαμά φρένα. Οπότε Μιχαλάκη, σε βάλαμε σε δουλειές... Συμπλέκτη να πάρω, γιατί τώρα πατινάρω! Αν και το Astra «μας» φοράει ένα kit συμπλέκτη της αγγλικής Regal Autosport, παρέα με ένα βολάν μονής μάζας, το σύστημα βρίσκεται στα τελευταία του. Όχι άδικα, αφού ο ιδιοκτήτης δεν αφήνει σε ησυχία το OPC. Ο συμπλέκτης έχει αρχίσει και πατινάρει, αλλά όχι σε τραγικό σημείο. Θα το καταλάβεις όταν τα ελαστικά βρουν καλή πρόσφυση. Κάναμε μετρήσεις γνωρίζοντας αυτό το πρόβλημα, συν άλλο ένα: Το συγχρονιζέ τη 2ας ετοιμάζεται να «την κάνει». Έχει φάει κι αυτό αρκετές ώρες βίας. Οι συνθήκες μετρήσεων λοιπόν δεν ήταν ιδανικές. Σαν benchmark είχαμε τις μετρήσεις από τα Drag Day στα οποία είχε συμμετάσχει ο Μιχάλης. Καλύτερη επίδοση 13,1sec για τα 402m με μονάχα το κάθισμα του οδηγού στην καμπίνα. Τώρα βρισκόμαστε με κομπλέ σαλόνι, δύο άτομα και συμπλέκτη που «κάνει ό,τι μπορεί». Με 13,5sec θα ήμασταν super ευχαριστημένοι. Ευτυχώς τα εμπρός ελαστικά είναι τα R1R της Toyo, πράγμα που σημαίνει ότι θα ξεκινήσουμε καλά.

Ο Μιχάλης «το' χει» στην εκκίνηση. Το σπινάρει όσο χρειάζεται και το OPC ξεκινά ιδανικά. Τα 2,49sec για τα πρώτα 18m είναι απίστευτος χρόνος για μπροστοκίνητο μετρημένο στον δρόμο. Πάμε καλά. Φυλαγμένη αλλαγή 2ας, με τέτοιο τρόπο ώστε να μπει σίγουρα και όσο γίνεται γρήγορα. Οριακά στον κόφτη και στην αλλαγή σε 3η βλέπουμε 100km/h σε 5,79sec. Super! Η αλλαγή 4ης έγινε όπως πρέπει: Astra-πιαία!  Οδεύουμε προς ένα πολύ καλό 400άρι. Ουάου! 13,57 δευτερόλεπτα με «έξοδο» λίγο κάτω από 180km/h. Πολλή ωραία φάση για ένα μοτέρ βελτιωμένο «στα σημεία». Πριν προχωρήσουμε στις υπόλοιπες μετρήσεις, σκέφτηκα στιγμιαία ότι υπάρχουν φορές που τέτοια νούμερα δεν βλέπουμε ούτε από αυτοκίνητα με 500 άλογα στο μοτέρ, καθώς δεν είναι σωστά βελτιωμένα και η δύναμη πάει χαμένη από στάση. Ναι, φυσικά και σε μία ρολλαριστή κόντρα το τέρας με τα 500 θα είναι μπροστά, αλλά από στάση, θα την αρπάξει την ήττα του.

Τώρα ρολλάρουμε με 3η και περίπου 70km/h. Εφόσον η 2α βγάζει οριακά 100km/h, δεν θα δούμε καλό νούμερο 100-200 σε roll-on μέτρηση από 2α. Η 3η φουσκώνει καλά, αλλά η 4η δεν βγάζει 200km/h. Ήδη στα 190km/h κουμπώνουμε και 5η. Έτσι το Astra γράφει 100-200 σε 11,69sec. Για τους περίεργους, με 2α γράψαμε σχεδόν 12sec, διαφορά που μεταφράζεται σε περίπου 2 αυτοκίνητα. Έξι λέξεις Έτσι ξεκίνησα το κείμενο και με τον ίδιο τρόπο θα το κλείσω. Ο ιδιοκτήτης ήξερε καλά τι θέλει από το αυτοκίνητό του και το έκανε πράξη: Κλειστό μοτέρ, περιφερειακές βελτιώσεις, απίστευτες επιδόσεις. Με ένα νέο set συμπλέκτη και ψάξιμο σε ανάρτηση και στήσιμο, αυτό το OPC θα γράψει στα Drag events κάτω από 13sec, με σκάρτα 350 άλογα. Επιτυχία!