Power Classic

Pontiac Firebird Trans Am KITT

“Knight Rider, a shadowy flight into the dangerous world of a man who does not exist. Michael Knight, a young loner on a crusade to champion the cause of the innocent, the helpless, the powerless in a world of criminals who operate above the law”. Με αυτά τα λόγια ξεκίναγε η διάσημη σειρά των 80ies, δείχνοντας μία κατάμαυρη PontiacFirebirdTransAm να έρχεται από τα βάθη της ερήμου.

Ήταν μία σειρά που προβλήθηκε λίγα χρόνια πριν ο David Hasselohoff πασαλειφθεί με αντηλιακό λάδι και αρπάζοντας στο χέρι το σωσίβιο αρχίσει να κυνηγάει τα τεράστια βυζόμπαλα της Pamela Anderson στις παραλίες της California. Η σειρά αυτή ονομαζόταν Knight Rider, μόνο που οι Έλληνες μεταφραστές έδωσαν τον τίτλο «Ο ιππότης της ασφάλτου» όταν την πρόβαλε η ΕΡΤ-1 το 1984.

Αθάνατα 80ies!

Την εποχή που το metal είχε πλέον καθιερωθεί, την εποχή που οι disco γέμιζαν με διχτυωτές φανέλες, καουμπόικες μπότες και πέτσινα μπουφάν, την εποχή που μεσουρανούσαν τα σκυλάδικα στην Ελλάδα, υπήρχαν δύο σειρές στην ελληνική τηλεόραση που άφησαν εποχή. Οι Dukes of Hazzard και ο Ιππότης της Ασφάλτου. Οι σειρές αυτές μας έκαναν να κλεινόμαστε σπίτι μπροστά από την τηλεόραση, αφήνοντας άδειες τις αλάνες και τις πλατείες. Η επόμενη μέρα στο σχολείο είχε να κάνει αποκλειστικά με το κάθε επεισόδιο της σειράς και τα παιχνίδια που ζητάγαμε από τους γονείς μας αφορούσαν σε μεγάλο βαθμό τον Knight Rider, ή «Ιππότη της Ασφάλτου» αν προτιμάτε. Η σειρά είχε τέτοια επιτυχία στην Ελλάδα, που μέχρι και αντίγραφό της σε ελληνική ταινία βγήκε, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Βουτσά και τον ΨΙΤ στην cult ταινία ο «Ιππότης της Λακκούβας». Σε αρκετά σημεία της ταινίας μάλιστα εμφανιζόταν και ο υποτιθέμενος Michael Knight με έναν κόκκινο, επίσης υποτιθέμενο, ΚΙΤΤ…

Ο ΚΙΤΤ

Μπορεί στους τίτλους της σειράς να εμφανιζόταν ως πρωταγωνιστής ο David Hasselhoff, όμως ο πραγματικός πρωταγωνιστής ήταν ο ΚΙΤΤ, ή όπως σήμαινε το αρκτικόλεξο, Knight Industries Two Thousand. Σύμφωνα με το σενάριο της σειράς, ένας μυστικός ντετέκτιβ, ο Michael Arthur Long, είχε δεχθεί έναν παραλίγο θανατηφόρο πυροβολισμό στο πρόσωπο και αφού τον ανακάλυψε ο δισεκατομμυριούχος Wilton Knight, τον προσέλαβε, του έσωσε την ζωή και στη συνέχεια, αφού τον υπέβαλε σε πλαστική εγχείρηση στο πρόσωπο, του έδωσε νέα ταυτότητα και μία θέση στην εταιρεία FLAG (Foundation for Law and Government). Το νέο όνομα του Long ήταν πλέον Michael Knight και με ένα ειδικά εξελιγμένο και κατάμαυρο Pontiac Firebird Trans Am, έγινε ο διώκτης των κακοποιών και των τρομοκρατών που είχαν την ατυχία να συναντηθούν μαζί του. Ο ΚΙΤΤ είχε διάφορες καινοτομίες, όπως ενισχυμένο και θωρακισμένο αμάξωμα, εκτινασσόμενα καθίσματα και μπορούσε να ελεγχθεί από έναν υπολογιστή με τεχνητή νοημοσύνη. Εξωτερικά, χαρακτηριστικό ήταν το κόκκινου χρώματος scanner στην μάσκα, ενώ εσωτερικά περισσότερο θύμιζε διαστημόπλοιο, μιας και ήταν γεμάτος οθόνες, διακόπτες και φωτάκια, δίνοντας ένα τελείως φουτουριστικό, ακόμα και για την εποχή μας, look.

Και η ελληνική πραγματικότητα!

Όπως έγραψα και παραπάνω, στην Ελλάδα ο ΚΙΤΤ είχε φανατικούς υποστηρικτές, η γενιά που μεγάλωσε στα 80ies είχε σαν είδωλό της φιγούρες όπως ο Schwarzenegger, ο Stallone, ο Bruce Lee, οι Miami Vice και φυσικά ο David Hasselhoff και ο ΚΙΤΤ. Ένα από αυτά τα παιδιά είναι και ο Στέλιος, ο οποίος όμως το πήγε ένα βήμα παραπάνω και αποφάσισε να αποκτήσει το αυτοκίνητο που ονειρευόταν στα παιδικά του χρόνια! Αφού λοιπόν σας έβαλα στην cult και ίσως λίγο κιτς εποχή των 80ies, καιρός είναι να ασχοληθούμε με τον πρωταγωνιστή αυτών των σελίδων! Ο Στέλιος αγόρασε την Pontiac το 2007, από έναν ιδιώτη στη Θεσσαλονίκη. Το αυτοκίνητο ήταν σε πραγματικά άθλια κατάσταση και το έργο που θα αντιμετώπιζε ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Καταρχήν έπρεπε να αλλάξει τον κινητήρα, μιας και αυτός που είχε πάνω της η Pontiac απείχε αρκετά από τον όρο «λειτουργικός». Το ίδιο χρειάστηκε να γίνει και με το διαφορικό, το οποίο είχε αρκετά σπασμένα δόντια στα γρανάζια του.

Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα…

Όταν λοιπόν έφτασε από την Θεσσαλονίκη με γερανό στην Αθήνα, ο ΚΙΤΤ, ή μάλλον το αυτοκίνητο που θα γινόταν ΚΙΤΤ, ο Στέλιος το πήγε στους Kustom Kings προκειμένου να λυθούν όλα τα μηχανικά μέρη και να ξεκινήσει η επισκευή. Εκεί λοιπόν πετάχτηκε ο παλιός κινητήρας και τοποθετήθηκε ένας V8 των 350c.u.i., ή καλύτερα των 5.700cc. Ο νέος κινητήρας χρειάστηκε ανακατασκευή και για αυτό τον λόγο λύθηκε και αλλάχθηκαν πιστόνια, φλάντζες, εκκεντροφόρος, βίδες μπιελών, μέταλλα στροφάλου και ελατήρια βαλβίδων, τηρώντας πάντα τις εργοστασιακές προδιαγραφές. Στο μπλοκ έγινε ρεκτιφιέ και ο κινητήρας, αφού συναρμολογήθηκε ξανά, τοποθετήθηκε στο αμάξωμα. Παρέα του κάνει ένα καρμπυρατέρ και μία πολλαπλή εισαγωγή της Holley, ενώ το τελικό καζανάκι της Flowmaster βρίσκεται στο τέλος του custom συστήματος εξαγωγής της Mavroidakos Exhaust. Ο κινητήρας με κωδικό L98 διατήρησε την εργοστασιακή του απόδοση στα 225Ps και στα 33,65kgm ροπής. Κάπου εδώ να προσθέσω μία σημαντική διαφορά σε σχέση με τον κινητήρα του ΚΙΤΤ της σειράς και του ΚΙΤΤ του Στέλιου. Ο ΚΙΤΤ χρησιμοποιούσε έναν turbojet κινητήρα με μετάκαυση και ένα κιβώτιο ταχυτήτων με οκτώ σχέσεις. Χρειαζόταν 2sec για τα πρώτα 100km/h και έκανε το 400άρι σε 4,286sec. Όπως είναι λογικό ο Στέλιος προτίμησε να χρησιμοποιήσει έναν συμβατικό V8, καθώς και ένα αυτόματο σασμάν με κωδικό TH350, που συνδυάζεται με ένα μπλοκέ διαφορικό Positraction 3.23,όπως και είναι η ονομασία του από την Pontiac. Ο λόγος που η ισχύς του L98 κρατήθηκε στα εργοστασιακά επίπεδα, ήταν η κατανάλωση βενζίνης. Αφού ο κινητήρας ρυθμίστηκε, πήρε την θέση του στο αμάξωμα, μαζί με το κιβώτιο ταχυτήτων και το διαφορικό, και πλέον η Pontiac μπορούσε να κινηθεί με την δική της ισχύ.

Η μεταμόρφωση!

Εξωτερικά ο ΚΙΤΤ δεν διέφερε ιδιαίτερα από μία απλή Pontiac Firebird Trans Am. Πέρα από τις ζάντες της Turbocast των 15in, το scanner στην μάσκα και τα φιμέ τζάμια, οι εξωτερικές επεμβάσεις σταματούσαν εκεί. Όλο το ζουμί ήταν στο εσωτερικό, το οποίο θα αναλύσουμε παρακάτω. Παρά την κακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν το αμάξωμα, ο Στέλιος ήταν τυχερός μιας και δεν είχε καθόλου σκουριές και σαπίσματα. Πέρα από τα φτερά και τις πόρτες που αλλάχθηκαν με καινούργιες, το υπόλοιπο αμάξωμα τρίφτηκε και στη συνέχεια ασταρώθηκε προσεκτικά προκειμένου να προετοιμαστεί για βάψιμο. Το χρώμα που επιλέχθηκε ήταν το deep black της Spies Hecker και πλέον η Pontiac ήταν έτοιμη εξωτερικά. Σχεδόν. Η περισσότερη δουλειά έγινε στο εσωτερικό, το οποίο ήταν επίσης σε κακή κατάσταση. Όλα τα πλαστικά είχαν ξεθωριάσει από τον ήλιο, οι ταπετσαρίες ήταν σκισμένες, η οροφή το ίδιο και γενικά χρειαζόταν ένας τεράστιος όγκος εργασίας για να ξαναγίνει αυτοκίνητο. Όλο το εσωτερικό γδύθηκε εντελώς και έμεινε σκέτη λαμαρίνα, προκειμένου να πάνε σε ταπετσέρη τα καθίσματα, η ταπετσαρία της οροφής και οι πόρτες, ενώ όλα τα πλαστικά βάφτηκαν από την αρχή αφού πρώτα ο Στέλιος πήρε δείγμα χρώματος μέσω φασματογράφου. Αφού λοιπόν τα πλαστικά και οι ταπετσαρίες είχαν βαφτεί και ντυθεί αντίστοιχα, σειρά είχε το ταμπλό που θα μεταμόρφωνε ουσιαστικά την Pontiac σε ΚΙΤΤ.

Η δεύτερη μεταμόρφωση!

Η διαδικασία αυτή ήταν και η πιο χρονοβόρα μιας και, λόγω κόστους, τα πράγματα έρχονταν από το εξωτερικό σε αργούς ρυθμούς. Ο Στέλιος παράγγειλε το χαρακτηριστικό τιμόνι, τις ζάντες, τα τάσια, την πινακίδα, το ταμπλό, όλα τα κουμπάκια του εσωτερικού, τα LED, τις οθόνες και οτιδήποτε άλλο είχε στο εσωτερικό του ο ΚΙΤΤ.

Το πρώτο πράγμα που ήρθε ήταν οι αλουμινένιες ζάντες, στις οποίες έγινε αμμοβολή και βάψιμο και αφού τοποθετήθηκαν καινούργια ελαστικά, τοποθετήθηκαν τα τάσια και μπήκαν στο αυτοκίνητο.

Το επόμενο ήταν το χαρακτηριστικό scanner, δηλαδή το κόκκινο φως που βρίσκεται στην μάσκα του αυτοκινήτου και στην τηλεοπτική σειρά μέσω αυτού αντιλαμβανόταν το περιβάλλον ο ΚΙΤΤ. Το scanner αυτό το κατασκεύαζε ένας τύπος στην Αμερική, περιλαμβάνει τηλεχειρισμό και φυσικά παράγει τον χαρακτηριστικό ήχο που ακούγαμε στην σειρά. Η τιμή μόνο για το φως ήταν στα €600 και ο χρόνος παράδοσης έφτανε τους οκτώ μήνες! Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν διάφοροι κατασκευαστές τέτοιων scanner στην Αμερική, το συγκεκριμένο έχει άφταστη ποιότητα.

Σειρά είχε το χαρακτηριστικό τιμόνι, το οποίο δεν έχει στεφάνη. Όσοι φίλοι του Στέλιου το είδαν, του έλεγαν πως θα φάει τα μούτρα του με αυτό, όμως μέσα σε μισή ώρα ο Στέλιος το συνήθισε και πλέον μπορεί και οδηγεί κανονικά, χωρίς κανένα πρόβλημα. Η αλήθεια είναι πως και εμένα με προβλημάτισε το πώς μπορεί κανείς να οδηγήσει με ένα τέτοιο τιμόνι, αλλά δεν έχω λόγο να μην πιστέψω τον Στέλιο. Έτσι και αλλιώς δεν έχει σκοπό να ανέβει την Ριτσώνα flat-out με τον ΚΙΤΤ του.

Πανικός!

Τέλος, ο Στέλιος ξεκίνησε να παραλαμβάνει τα εξαρτήματα του ταμπλό. Πρώτο ήρθε το πολυεστερικό κομμάτι μαζί με τις βάσεις των διακοπτών και στη συνέχεια οι πλακέτες, οι οθόνες, οι διακόπτες και όλα τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά του. Κάθε εργασία εδώ έγινε από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, μιας και ήθελε οι απαραίτητες εργασίες να γίνουν όλα σωστά. Πρώτα βάφτηκε το ταμπλό και στη συνέχεια ξεκίνησε ένας Γολγοθάς ατελείωτων μέτρων καλωδίων, με τσιπάκια, πλακέτες, ρελέδες, πυκνωτές και ασφάλειες. Πέρα από τις καθαρά διακοσμητικές ενδείξεις του ταμπλό, το κοντέρ, το στροφόμετρο, οι ενδείξεις στάθμης του ρεζερβουάρ, της θερμοκρασίας κινητήρα, κατάστασης μπαταρίας και οι υπόλοιπες βασικές ενδείξεις, λειτουργούν κανονικά. Η εργασία της σωστής τοποθέτησης ήταν ένας πραγματικός πονοκέφαλος, σε σημείο που πολλές φορές ο Στέλιος αναγκαζόταν να τα αφήσει όλα στην άκρη για την επόμενη μέρα. Στο δεξί μέρος του ταμπλό βρίσκονται δύο οθόνες. Η πρώτη είναι συνδεδεμένη με μία κάμερα που βρίσκεται στον μπροστινό προφυλακτήρα και η δεύτερη με ένα USB player και προβάλει ένα slideshow το οποίο αναπαριστά ότι έδειχνε και η αντίστοιχη οθόνη στη σειρά. Στο μέλλον ο Στέλιος θα τοποθετήσει έναν κανονικό υπολογιστή, στον οποίο θα εγκαταστήσει πρόγραμμα ομιλίας με αποτέλεσμα να ανέβει κατακόρυφα ο ρεαλισμός.

Όταν ήρθε η ώρα και πάτησε τον διακόπτη με την ένδειξη POWER και το ταμπλό άναψε και όλα δούλευαν στην εντέλεια, η χαρά και η ικανοποίηση που ένιωσε για τον κόπο του είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λέξεις. Εκείνο που με προβλημάτισε ήταν η κατανάλωση του ρεύματος, όμως ο Στέλιος με διαβεβαίωσε πως καίει πολύ λιγότερο ρεύμα από ότι ένα αυτοκίνητο με μεγάλο ηχοσύστημα. Πάντως στο μέλλον θα τοποθετήσει και μια δεύτερη μπαταρία, μιας και η τοποθέτηση υπολογιστή θα αυξήσει τις ανάγκες σε ρεύμα.

A dream comes true

Ο Στέλιος έχει πλέον στα χέρια του ένα πιστό και πανέμορφο αντίγραφο του αυτοκινήτου που σημάδεψε τα παιδικά χρόνια μιας ολόκληρης γενιάς, συμπεριλαμβανόμενου και εμένα. Δεν χάνει ευκαιρία να κυκλοφορεί στον δρόμο με το καμάρι του, χαρίζοντας χαμόγελα νοσταλγίας στους 40άρηδες και θαυμασμό στους μικρότερους. Κάπως έτσι έγινε και με εμένα, όταν ένα βράδυ κατέβαινα την Συγγρού και είδα στο βάθος μπροστά μου κάτι φαρδύ με έξι κόκκινα φώτα πορείας στο πίσω μέρος. Όταν πλησίασα λίγο περισσότερο αναγνώρισα το αυτοκίνητο ως Pontiac Firebird Trans Am. Μερικά μέτρα παρακάτω έριξα μία ματιά στο εσωτερικό και έμεινα με ανοιχτό το στόμα όταν αναγνώρισα το ταμπλό. Όταν δε προσπέρασα και είδα το κόκκινο scanner στο μπροστά μέρος, τρελάθηκα!

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ