Seajets Acropolis Rally 2016

Μακριά από εμάς
Αναφέρομαι στη γκρίνια. Ναι, ξέρουμε ότι το Seajets Acropolis Rally 2016 δεν είναι ένα παραδοσιακό Rally Acropolis, όπως το έχουμε στο μυαλό μας. Παρόλα αυτά, είναι ένας μεγάλος Ευρωπαϊκός αγώνας, που η διοργάνωσή του αποτελεί στοίχημα για την ΟΜΑΕ. Πάντοτε θα υπάρχουν πράγματα, που ξέφυγαν, σίγουρα κάτι δεν θα πήγε καλά ή όπως θα είχαν προγραμματίσει διοργανωτές και εθελοντές, όμως αυτά δεν είναι για εμάς. Για εμάς είναι το θέαμα, ο ήχος των κινητήρων, η σκόνη, το service park και η μάχη των μηχανικών για την επισκευή του αγωνιστικού. Για εμάς είναι η χαρά των νικητών, η χαρά των εκατοντάδων μικρών και νέων παιδιών, που ήρθαν με τους γονείς τους να δουν το «Ράλι Ακρόπολις». Προσαρμοστείτε, λοιπόν, στο σήμερα και ευχαριστηθείτε όλα τα παραπάνω.

Στο αγώνα
Ο Ralfs Sirmacis έσπασε ένα ρεκόρ. Ή κάπως έτσι. Με λίγα λόγια, είναι ο νεότερος οδηγός στην ιστορία του rally. Είναι μόλις 21 χρονών! Στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, ο εκπληκτικός και ταχύτατος Λάμπρος Αθανασούλας με τον Ηλία Παναγιωτούνη να βρίσκεται σύμμαχός του στο δεξί μπάκετ. Πέρυσι, πολλοί είπαν ότι ο Λάμπρος τυχαία βρέθηκε στην τρίτη θέση. Φέτος, απέδειξε ότι έχει ψυχή και ικανότητες. Τρίτος, βρέθηκε ο Τσέχος Jaromir Tarabus, ο οποίος μάλιστα παραδέχθηκε την ανωτερότητα του Ελληνικού πληρώματος. Πάντως, ο Sirmacis ήταν αλάνθαστος, γρήγορος και προσεκτικός. Τρομερό ταλέντο, που σίγουρα θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, όντας πολύ μικρός. Ο Λάμπρος είχε δύσκολο έργο. Η συμμετοχή του προέκυψε την τελευταία στιγμή, χωρίς τον Νίκο Ζακχαίο δίπλα του. Ο έμπειρος Ηλίας Παναγιωτούνης αποδείχθηκε άριστος και οι δύο τους βρήκαν αμέσως τον κώδικα επικοινωνίας, που θα τους έφερνε στις πρώτες θέσεις. Η Lascaris Foundation στηρίζει, φυσικά, και φέτος την προσπάθεια. Ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλοι. Όπως και να έχει, η Ελληνική ομάδα έβλεπε ότι η πρώτη θέση ήταν δύσκολη υπόθεση, οπότε και εστίασε ορθώς στο κυνήγι της δεύτερης θέσης, την οποία παραλίγο να χάσει λόγω του Peter Ranga, ο οποίος, στην τελευταία ειδική της Ελάτειας, αντιμετώπισε μηχανικό πρόβλημα, οδηγούσε αργά και δεν άφηνε το Ελληνικό πλήρωμα να περάσει. Αυτό, για τουλάχιστον 8km. Μετά ο Λάμπρος «πήγε τέρμα», ρίσκαρε και κατάφερε να βρεθεί μόλις 0,1sec μπροστά από το τρίτο πλήρωμα. Μετά το τέλος του αγώνα, οι αγωνοδίκες εξέτασαν τα video και έδωσαν 30sec επιπλέον στο Ελληνικό πλήρωμα, αλλά μικρή σημασία είχε. Η νίκη ήταν, ούτως ή άλλως, δική τους. Γιατί και η 2^η θέση είναι νίκη και τεράστιο κατόρθωμα! Ο Kajetan Kajetanowicz, στην πρώτη ειδική, τούμπαρε με το Ford Fiesta του και έμεινε «ανάσκελα» για περίπου 15 λεπτά. Κάπου εκεί, χάθηκε κάθε ελπίδα για το βάθρο, παρότι ήταν ένα από τα φαβορί. Έμειναν απλά στην 8η θέση. Ο Ρώσος A. Lukyanuk ήταν επίσης ένα από τα φαβορί. Αντιμετώπισε δεκάδες προβλήματα, όπως σπασμένη ανάρτηση, πρόβλημα στον κινητήρα και άλλα. Όλα αυτά, τον έφεραν στη δέκατη θέση. Έτσι είναι, όμως, το Ακρόπολις. Ευνοημένος? Ο Raul Jeets, με Skoda Fabia R5, ο οποίος τερμάτισε 4^ος, κάνοντας την καλύτερη επίδοση στη μέχρι τώρα καριέρα του. 

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ
Εκτός από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, στις ειδικές έτρεχε και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Βασίλης και Γιάννης Βελάνης,  Φιλιππίδης και Μαχαίρας, Ιαβέρης Jr και Κολτσίδας, Νιώρας και Κακαλής, Αλυγιζάκης και Χατζηδάκης, όλοι ορεξάτοι να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν. Η πρώτη θέση άνηκε, φυσικά, εύκολα στον Αθανασούλα, η δεύτερη, όμως, θέση παιζόταν. Δυστυχώς, Γιάννης και Βασίλης Βελάνης, αλλά και ο Iaveris Jr τούμπαραν -ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς- και έχασαν κάθε ελπίδα για διεκδίκηση θέσης. Τελικά, δεύτερο βρέθηκε το δίδυμο Φιλιππίδης-Μαχαίρας με Mitsubishi EVO IX, αφήνοντας πίσω του τα διάφορα προβλήματα, που αντιμετώπισε. Σταθερή αξία οι Νιώρας-Κακαλής, οι οποίοι, με το Subaru Impreza, κατάφεραν να ανέβουν στην τρίτη θέση του βάθρου, αν και «σκουριασμένοι», αφού είχαν αρκετό καιρό να τρέξουν.  Ωραίοι και οι Αλυγιζάκης-Χατζηδάκης με το EVO. Κινήθηκαν πολύ γρήγορα και εντυπωσιακά, πράγμα που τους έφερε στην 4^η θέση.

Ωραία ήταν!
Χωρίς το χορηγό Seajets, την προσπάθεια της ΟΜΑΕ, τους εθελοντές και τους αγωνιζόμενους, που στην πλειοψηφία τους πληρώνουν πολλά χρήματα για μία τέτοια συμμετοχή, Ακρόπολις δεν θα βλέπαμε. Οπότε, στην άκρη η γκρίνια για τα μεγαλεία, που γίνονταν κάποτε και να κοιτάμε να στηρίξουμε την προσπάθεια, με σκοπό να ξαναδούμε WRC στα Ελληνικά χώματα. Πάμε, λοιπόν, αισιόδοξα για το επόμενο Ακρόπολις!