Τι πίνει και δεν μας δίνει?

Η… μεγάλη απόφραξη!

Τα καθαριστικά  συστήματος τροφοδοσίας είναι ίσως τα δημοφιλέστερα aftermarket χημικά πρόσθετα, και ως εκ τούτου, πεδίο δόξης λαμπρό για κάθε λογής εμφιαλωμένη παπάτζα. Κοντολογίς, μην περιμένετε πολλά πράγματα απ’ ό,τι μπουκαλάκι 125-200ml ξαποσταίνει σε πολύχρωμο σταντ πάνω στην αντλία του βενζινάδικου. Και σε καμία περίπτωση μην χρησιμοποιείτε καθαριστικό “ό,τι να ‘ναι” σε μοτέρ άμεσου ψεκασμού, παρά μόνο αν αναγράφει ξεκάθαρα ότι είναι πιστοποιημένο για χρήση σε τέτοια συστήματα τροφοδοσίας (υπάρχουν πλέον δυο-τρία στην αγορά).

Βενζίνη και υγρασία

Ακόμα πιο σημαντική, από τον υποτιθέμενο ή μη καθαρισμό των μπεκ, είναι η αφαίρεση της υγρασίας από το ρεζερβουάρ. Όλα (μα όλα) τα ρεζερβουάρ έχουν λίγη υγρασία, είτε λόγω βρώμικων δεξαμενών αποθήκευσης, είτε λόγω των ίδιων των περιβαλλοντικών συνθηκών (αυξημένη υγρασία και χαμηλή θερμοκρασία, για παράδειγμα, είναι φονικός συνδυασμός). Μιας και τα περισσότερα “καθαριστικά Injection” περιέχουν και κάτι σε –όλη (μεθανόλη, τολουόλη κ.λπ), είναι σχετικά εύκολο να “αναμείξουν” την υγρασία με τη βενζίνη. Το δύσκολο όμως είναι να τη σπάσουν σε τόσο μικρά σταγονίδια, ώστε να καεί μαζί με τη βενζίνη χωρίς να διαβρώσει ή να βουλώσει τα μπεκ και την αντλία. Και σ’ αυτόν τον τομέα υπερτερούν τα καθαριστικά με πιστοποίηση για χρήση σε μοτέρ άμεσου ψεκασμού.

Common… παθήσεις!

Σαφώς πιο δύσκολα είναι τα πράγματα στην περίπτωση του diesel, αφού ιδίως τα μοτέρ common rail βάλλονται από παντού. Όταν  το πετρέλαιο δεν πληροί τις προδιαγραφές ύψιστης αποθείωσης που απαιτεί το CR, ρημάζουν τα πάντα: η αντλία και τα μπεκ, η βαλβίδα EGR, η πολλαπλή εισαγωγής που γεμίζει καρβουνίλα, το φίλτρο σωματιδίων (DPF) που βουλώνει από τη μαυρίλα, ακόμα και τα πτερύγια μεταβαλλόμενης γεωμετρίας του turbo την ακούνε από την κάπνα και κολλάνε. Τα καθαριστικά συστήματος diesel για τους παλιότερους κινητήρες είναι ακατάλληλα για μοτέρ common rail, αφού τα συστατικά των περισσότερων δεν αρέσουν ούτε στους αισθητήρες λ ούτε στα DPF. Κι εδώ πρέπει να χρησιμοποιείται κάτι εξειδικευμένο, και σε καμία περίπτωση μην ακούσετε τις εξυπνάδες του θείου που είναι ταρίφας και μια ζωή ρίχνει λίγο… “δεκαράκι” λάδι στο ρεζερβουάρ “για να μην χαλάει η αντλία πετρελαίου”. Όχι, λέμε!

Μούχλα και αλητεία

Το πιο μεγάλο πρόβλημα, ωστόσο, είναι η νοθεία με βιοντίζελ, και δη αγνώστου προέλευσης και προδιαγραφής. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που μαστίζει κατά κόρον τη Β. Ελλάδα, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Το βιοντίζελ είναι πολλαπλάσια πιο επιρρεπές στην ανάπτυξη μικροοργανισμών και μυκήτων απ’ ότι το “παραδοσιακό” ντίζελ κίνησης. Ναι, τ’ ακούσατε κι αυτό:  το ντίζελ “μουχλιάζει” αν μείνει πολύ καιρό αποθηκευμένο χωρίς τα κατάλληλα αντιβιοτικά – μυκητοκτόνα πρόσθετα πετρελαίου. Τα υπολείμματα μαγειρικών ελαίων ή φυτικής μάζας που περιέχουν τα κακοπαρασκευασμένα βιοντίζελ είναι… βούτυρο στο ψωμί των μυκήτων, που πολλαπλασιάζουν με ραγδαίο ρυθμό την αποικία του εντός του ρεζερβουάρ και φράζουν τα πάντα! Όταν το φίλτρο πετρελαίου μοιάσει με άπλυτο φίλτρο ενυδρείου, τα πράγματα γίνονται στην κυριολεξία σκούρα. Είναι πολύ δύσκολο να απολυμάνεις ένα μολυσμένο σύστημα τροφοδοσίας.

Η δική μου μέθοδος είναι σχετικά απλή: σε πρώτη φάση πρέπει να βγει το ρεζερβουάρ για να αφαιρεθεί η γλίτσα από τα τοιχώματά του. Πολύ αποτελεσματικά στον… μαρασμό – εξουδετέρωση της γλίτσας είναι η βενζίνη και το ασετόν, ενώ για εγγυημένο αποτέλεσμα μπορείς πάντα ν’ αγοράσεις ένα καινούριο ρεζερβουάρ. Αφού καθαριστεί και (όσο γίνεται) στεγνώσει καλά το ρεζερβουάρ, μπαίνει φρέσκο ντίζελ, καινούριο φίλτρο και ειδικό αντιβιοτικό πρόσθετο πετρελαίου, σε αναλογία διπλάσια από τη μέγιστη προτεινόμενη στη συσκευασία. Το αυτοκίνητο τρώει όλο το φαγάκι του (καίει ολόκληρο το περιεχόμενο του ρεζερβουάρ που φουλάραμε) και ανοίγουμε πάλι το ρεζερβουάρ για να καθαρίσουμε τη σήτα και ό,τι ψόφιο μύκητα βγήκε στη φόρα από σωληνάκια και από απρόσιτες γωνιές του ρεζερβουάρ.  Ακολουθεί συστηματικά αγωγή με αντιβιοτικό για κανέναν μήνα, στην μέγιστη προτεινόμενη αναλογία, και κατόπιν περιοδική χρήση του αντιβιοτικού ανά δίμηνο.

Ποιο πρόσθετο για diesel?

Στην αγορά κυκλοφορούν  πολλά πρόσθετα diesel που υποτίθεται ότι ντύνουν– στολίζουν – νοικοκυρεύουν το σύστημα τροφοδοσίας. Τα φτηνιάρικα είναι σκέτο λαδάκι με λίγο διαλυτικό, τρίχες! Κάποια είναι παραδοσιακά αντιπαγωτικά και αφυγραντικά, ΟΚ εφόσον τα χρειαζόμαστε εκεί που μένουμε, αρκεί να είναι επώνυμα. Αυτό που βάζει ο άλλος θείος στο τρακτέρ, δεν είναι οπωσδήποτε κατάλληλο για το HDi που πάει τα παιδιά στο σχολείο. Κάποια υπόσχονται λίπανση της αντλίας και καθαρισμό των μπεκ, μεγάλη προσοχή να είναι κατάλληλα για common rail. Και μη γελιόμαστε, ειδικά τα μπεκ των diesel δεν καθαρίζουν με σιροπάκια… Μια άλλη κατηγορία υποτίθεται ότι βελτιώνει τον αριθμό κετανίου, για να μην κροταλίζει το μοτέρ. Αν βάζουμε καλά πετρέλαια και εξακολουθεί να κροταλίζει, δεν μας σώζει κανένα ζουμάκι, παρά μόνο επισκευή στα μπεκ (γιατί “κατουράνε”) και στην αντλία, που μάλλον από πιέσεις είναι στον κόσμο της. Τέλος, είναι της μόδας τα καθαριστικά βαλβίδων EGR κ.λπ. Μέχρι στιγμής έχω πετύχει μόνο δύο τέτοια ζουμιά που αποδεδειγμένα μου έλυσαν θέματα με EGR και πτερύγια turbo σε diesel, αλλά δεν ξέρω αν τελικά έκανε δουλειά το μαντζούνι ή το δεξί πόδι του οδηγού που αποφάσισε να κυνηγήσει επιτέλους και λίγο το μοτέρ του, σύμφωνα με τις οδηγίες μου. Θα μπορούσε να είναι μια λύση απελπισίας, για να μεταχρονολογηθεί κάπως το πέταμα της EGR και το λύσιμο πολλαπλής εισαγωγής και turbo για καθάρισμα, και ως τέτοια την εγκρίνω. Ο πνιγμένος, άλλωστε…. Οσο για τα καθαριστικά DPF… Οι απόψεις εξακολουθούν να διίστανται. Κι εδώ μιλάμε για λύσεις ανάγκης, αφού αποδεδειγμένα τίποτε δεν σώζει ένα βουλωμένο DPF όταν φτάσει να ζητάει αναγέννηση μια φορά τη βδομάδα ή να μας έχει μόνιμα καρφωμένο στα μάτια ένα check engine. Οπότε, θα πεταχτεί που θα πεταχτεί, γιατί να μην πετάξεις κι ένα ζουμάκι μέσα μήπως την παλέψει λίγο? Αν το δεις έτσι, ΟΚ…

Στη φωτό θα απολαύσετε τα χαϊρια του κακού και υπερβολικού σε ποσότητα, λόγω νοθείας, βιοντίζελ. Είναι το προφίλτρο από την τροφοδοτική αντλία ρεζερβουάρ ενός μοτέρ common rail. Περιττό να πούμε ότι η τροφοδοτική πήγε για πέταμα και η υψηλής πίεσης για ανακατασκευή… Τον άλλο μήνα θα τα πούμε με “φώκιες”, στουμπωτικά κ.λπ. σκευάσματα!