TUNE-IT - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Μάθε κινέζικα
Στο προηγούμενο (και πρώτο) κομμάτι, φτάσαμε να έχουμε ένα καθαρό μπλοκ και στρόφαλο, ο τελευταίος στην καλύτερη περίπτωση με βιδωτές τάπες. Αφού έχετε καθαρίσει τον στρόφαλο, κάπου εκεί κοντά θα είναι το βολάν και οι μπιέλες. Ρίξτε τους ένα καλό καθάρισμα και βεβαιωθείτε ότι το στεφάνι της μίζας είναι σε καλή κατάσταση και δεν του λείπει κανένα ...δόντι!

Το επόμενο βήμα θέλει κάποια σκέψη. Μιλάμε για τις μπιέλες... Προσωπικά, όταν φτιάχνω ένα μοτέρ επιδόσεων, θέλω πρώτα από όλα να είμαι σίγουρος για ένα πράγμα: ότι δεν θα σπάσει! Προϋπόθεση γι' αυτό είναι, βέβαια, να αντέχουν τα επιμέρους εξαρτήματα στην ζητούμενη (και προβλεπόμενη) καταπόνηση. Πως μπορώ όμως να είμαι βέβαιος για την αντοχή των μεταχειρισμένων μπιελών που έχουν υποστεί εκατομμύρια κύκλους εφελκυσμού και θλίψης (τέντωμα και συμπίεση δηλαδή)? Η κόπωση των μέταλλων είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα της λειτουργίας σε εναλλασσόμενα φορτία. Επειδή κανένας έλεγχος δεν μπορεί να πιστοποιήσει την ζωή που απομένει στα εξαρτήματα αυτά, θεωρώ πως είναι επιβεβλημένη η αντικατάσταση τους με καινούργια. Βέβαια, αυτοκίνητο με αυτοκίνητο έχει διαφορά, και από εμπειρία ετών -πολύτιμος σύμβουλος συνήθως- ξέρουμε μέσες-άκρες ποιά εξαρτήματα «αντέχουν» και ποιά όχι. Πάλι όμως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι... Βασικό κριτήριο είναι η χρήση για την οποία προορίζεται το μοτέρ μας. Αν, όπως συνήθως, πρόθεση μας είναι να δουλέψουμε στο επάνω μέρος της κλίμακας στροφών ή να προσθέσουμε 1.000-2.000rpm ακόμα στο εργοστασιακό στροφόμετρο, αφήστε τις παλιές μπιέλες και βάλτε λίγο το χέρι στην τσέπη για κάτι καλύτερο, τύπου «Η» αντί για τις «Ι» που ήδη έχετε. Δεν νομίζω να κρέμεστε από 350-500€, γιατί τόσο έχουν οι... Κινέζικες. Δεν κατάλαβα? Έχετε κάποια τεκμηριωμένη αντίρρηση για την ποιότητα τους? Αν δεν θέλετε ούτε να το σκέφτεστε, να δώσετε 700-1.000€ και να πάρετε τις «καλές».

Εδώ λοιπόν θα πέσει σοβαρή κουβέντα και εκ των προτέρων δηλώνω ότι ούτε πουλάω τίποτε, ούτε πατρονάρω κάποιους. Θα μιλήσω μόνο με γεγονότα. Όταν πριν 5-6 χρόνια έγραφα το βιβλίο για τα V6 της Alfa Romeo, μαζί με τις αναφλέξεις που είχα σχεδιάσει, τους εκκεντροφόρους, τις βαλβίδες και τη ροϊκή στα καπάκια, θέλησα να φτιάξω και μπιέλες. Φυσικά και υπήρχαν μπιέλες από Carrillo, Arrow και ένα-δυο άλλα γνωστά ονόματα, αλλά σε αρκετά ψηλή τιμή. Επικοινώνησα λοιπόν με τον Άγγλο αντιπρόσωπο/διανομέα Κινέζικης εταιρίας και ρώτησα αν ενδιαφέρονται να συμπεριλάβουν στην, ήδη μεγάλη, γκάμα τους τις μπιέλες για τον V6 της Alfa. Αφού τσεκάρισαν τα πιθανά νούμερα πωλήσεων, απάντησαν θετικά. Έστειλα δείγμα την εργοστασιακή μπιέλα με τις εργοστασιακές διαστάσεις και σε ένα μήνα είχα τα προτεινόμενα σχέδια στα χέρια μου για σχόλια και αλλαγές. Αφού μετά από μερικές τροποποιήσεις παγιώσαμε το σχέδιο, παρέλαβα 8 μπιέλες, δυο από τις οποίες θα χρησιμοποιούσα για καταστροφικούς μηχανολογικούς ελέγχους αντοχής, σκληρότητας μέσα/έξω, Χ-rays, μεταλλογραφική ανάλυση κλπ. Σε σύγκριση όμως με τι? Μα φυσικά με μια πολύ επώνυμη! Έγιναν λοιπόν όλοι οι έλεγχοι και στους δυο κατασκευαστές και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήθελα -και ήλπιζα. Η ...Κινέζικη, δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από την επώνυμη. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Αμερική εδώ και αρκετά χρόνια έχουν επιδοθεί (με το δίκιο τους, αν το σκεφτούμε εμπορικά) σε μια εκστρατεία λάσπης προσπαθώντας να υποβαθμίσουν την ποιότητα των Κινέζων, διότι η διαφορά τιμής είναι περίπου 4:1 και δεν παλεύεται. Θέλετε άλλη μαρτυρία? Συγκεκριμένη ομάδα στη Ν. Αφρική που ακολουθεί σε πολύ καλές θέσεις το πρωτάθλημα της χώρας, εδώ και χρόνια χρησιμοποιεί Κινέζικες χωρίς την παραμικρή ζημιά - αλλά δεν το λένε... Ας αναφέρω εδώ ότι η διαφορά -σε αντοχή- μιας τέτοιας μπιέλας από μια πολύ καλή παραγωγής, μπορεί να είναι και 40%! Για τη λεπτομέρεια, να πω ότι οι μπιέλες αυτού του είδους προέρχονται κυρίως από Κίνα, Ινδία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - με ίδια μεταξύ τους ποιότητα.

Τα κράματα του χάλυβα που χρησιμοποιούνται για τις μπιέλες ποιότητος είναι 3-4 στην αγορά και είναι γνωστά (ΕΝ24, AISI4340 κλπ). Μικροδιαφορές μεταξύ τους στο ποσοστό περιεκτικότητας των μετάλλων που τα αποτελούν (σίδηρος, άνθρακας, πυρίτιο, μαγγάνιο, νικέλιο, χρώμιο, μολυβδαίνιο) έχουν σαν αποτέλεσμα πολύ μικρές διαφορές σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Έτσι, δεν είναι περίεργο ότι παρουσιάζουν μικρές διαφορές αντοχής μεταξύ τους. Μεγαλύτερη σημασία έχει ο τρόπος χύτευσης και μηχανουργικής κατεργασίας και εκεί εστιάζεται το marketing των κατασκευαστών. Α... και για όσους δεν το ξέρετε ακόμα - και είστε ασυγχώρητοι - άριστες μπιέλες κατασκευάζονται και στην Ελλάδα. Για να μην το παιδεύουμε παραπέρα, η κουβέντα λήγει εδώ και η απόφαση δική σας.

Δεν θα ξεχάσουμε όμως τις μπιελόβιδες... Εδώ, δε φαντάζομαι να έχετε αντίρρηση για καινούργιες, καθότι το κόστος είναι πολύ μικρό. Κατά τεκμήριο, όταν επισκευάζεται ένα καλό μοτέρ, οι μπιελόβιδες αλλάζονται οπωσδήποτε. Αν θέλετε να ακριβολογούμε, υπάρχει έγκυρος τρόπος έλεγχου γι' αυτές τις βίδες, ένα απλό εργαλείο που μετρά με ακρίβεια το μήκος της, αφού την αφαιρέσουμε. Προϋπόθεση όμως είναι να είχε μετρηθεί αρχικά πριν τοποθετηθεί στο μοτέρ... Ύστερα από x εκατομμύρια κύκλους, αν έχει «ξεχειλώσει» κατ' ελάχιστο... σκράπ! Λοιπόν, το εργαλειάκι αυτό για τις μπιελόβιδες, χρησιμοποιείται και όταν τις σφίγγουμε. Λίγη ...βιδολογία: Η μέγιστη συγκράτηση επιτυγχάνεται όταν η βίδα «μακρύνει» κάποια εκατοστά του χιλιοστού από το αρχικό (ελεύθερο) μήκος της -και εφόσον βρίσκεται εντός των ορίων της ελαστικής παραμόρφωσης. Ακριβώς αυτή τη διαφορά μήκους μετράμε κι' εμείς. Τέτοια στοιχεία όμως δίνουν πολύ λίγοι κατασκευαστές, οπότε στις περισσότερες περιπτώσεις σφίγγουμε με το ροπόκλειδο, όπως κάναμε τόσα χρόνια σύμφωνα με την οδηγία του κατασκευαστή. Μια ενδιάμεση τεχνική είναι το σφίξιμο με κιλά και μοίρες. Όπως και να γίνει όμως η δουλειά, το ζητούμενο είναι να βρεθεί η βίδα στην περιοχή της ελαστικής - όπως είπαμε - παραμόρφωσης. Αυτά για τις βίδες. Πως είπατε? Ψύλλοι στ' άχυρα? Εσείς ξέρετε! 

Επιμονή στην λεπτομέρεια
Αν από το μοτέρ σας έχετε κάποιες αξιώσεις όπως πχ μακροζωία, καλό είναι να αγοράσετε καινούργια πιστόνια. Αν έχετε σοβαρές αξιώσεις, καλό είναι να σκεφθείτε για σφυρήλατα. Βεβαίως είναι ακριβότερα, αλλά όπως λέει κι' ο λαός «με πορδές αυγά δε βάφονται!» Βέβαια, η εμπειρία είναι πάντα μεγάλος δάσκαλος και έτσι ξέρουμε πχ ότι υπάρχουν πιστόνια «μαμά» που αντέχουν και 2 - 2.5bar, αλλά αυτές είναι εξαιρέσεις.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, μαζεύετε τα εξής: μπλόκ, στρόφαλο, βολάν, τροχαλία στροφάλου, πύρους/πιστόνια και κάνετε μια βόλτα στο ρεκτιφιέ, οπότε ετοιμαστείτε για ένα μικρό ηλεκτροσόκ, γιατί οι δουλειές που θα ζητήσετε δεν είναι και φθηνές... Η πιο ακριβή εργασία είναι να «περάσει μπάρα» το μπλοκ. Θα πουν πολλοί ότι αυτό χρειάζεται να γίνει μόνο σε μοτέρ που έχουν στραβώσει από υπερθέρμανση κλπ. Αξίωμα: δεν υπάρχει περίπτωση μπλοκ 15-20 χρονών να μην είναι στραβό! Βέβαια, η «στραβωμάρα» είναι κάποια εκατοστά του χιλιοστού. Το ζητούμενο είναι να βρίσκονται οι τρύπες στα καβαλέτα του στροφάλου σε τέλεια ευθεία. Στο ρεκτιφιέ μπορούν να μετρήσουν το μπλοκ και με το κατάλληλο μηχάνημα να το επαναφέρουν στα αρχικά του μέτρα. Όταν βγήκε από το εργοστάσιο μπορεί να ήταν τέλειο, αλλά λόγω χιλιάδων κύκλων θέρμανσης/ψύξης, κραδασμών, εσωτερικών τάσεων κλπ, συμβαίνουν κάποιες παραμορφώσεις οι οποίες μηδενίζονται σε ένταση ύστερα από αρκετά χρόνια. Αυτός είναι και ο λόγος που μεγάλες εταιρείες στο εξωτερικό, αφήνουν καινούργια μπλοκ σε ανοικτές αποθήκες για αρκετά χρόνια πριν τα χρησιμοποιήσουν για αγωνιστικά μοτέρ. Με το πέρασμα του χρόνου, εκτονώνονται όλες οι εσωτερικές τάσεις και όταν έρθει η ώρα για τις λεπτομερείς μηχανουργικές κατεργασίες, ξέρουν ότι δεν θα μεταβληθούν οι σημαντικές διαστάσεις και ανοχές τις οποίες με πολλή προσοχή επιδιώκουν. Ταυτόχρονα με τη μπάρα, πρέπει να πούμε στο ρεκτιφιέ τι διάκενα θέλουμε να έχει ο στρόφαλος και οι μπιέλες. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα συνεργεία δεν ασχολούνται καθόλου με αυτά τα νούμερα και το ρεκτιφιέ κάνει αυτό που θέλει. Ο «μάστορας» δεν ενδιαφέρεται για τα διάκενα γιατί «ξέρουν στο ρεκτιφιέ». Με συγχωρείτε, αλλά υπάρχει ένας εύκολος χρυσός κανόνας που ακόμα κι' ο «μάστορας» μπορούσε εύκολα να ξέρει και να θυμάται: στα κομβία στροφάλου, βάζουμε ένα εκατοστό του χιλιοστού διάκενο για κάθε εκατοστό διαμέτρου του κομβίου και στις μπιέλες βάζουμε ενάμιση. Να δώσω και ένα παράδειγμα: σε κομβίο στροφάλου 60mm θέλω διάκενο 0.06mm (έξι εκατοστά του χιλιοστού) και σε κομβίο μπιέλας 50mm θέλω διάκενο 0.075mm (εφτάμιση εκατοστά του χιλιοστού). Αυτά όμως τα νούμερα είναι για μοτέρ που θα μπορεί να παίζει «σανίδα» χωρίς πρόβλημα όλη μέρα στις Σέρρες! Αν έχετε στόχο ένα μοτέρ με μεγάλη διάρκεια ζωής και όχι τόσο το παιχνίδι, τα νούμερα του πιο πάνω κανόνα μικραίνουν κατά 25-30%. Αν κάνετε χρήση ...ταξί, μικραίνουν κατά 50-60%. Αυτά ισχύουν για όλα τα μοτέρ, ατμοσφαιρικά ή τούρμπο για τις αναφερόμενες περιπτώσεις χρήσης. Στα νιτρομεθάνια των dragster και για λοιπούς κανίβαλους που λειτουργούν για δευτερόλεπτα, τα διάκενα αυξάνονται κατά ~25%. Διαλέγετε λοιπόν την εφαρμογή σας και αμέσως βγαίνουν τα νούμερα που θα δώσετε στο ρεκτιφιέ. Επειδή όμως πολλές φορές έχουμε να κάνουμε με ...αρτηριοσκληρωτικές καταστάσεις (παλιό γαϊδούρι καινούργια περπατησιά δεν μαθαίνει -έλεγε ο παππούς μου) θα επιμείνετε στο ρεκτιφιέ για τα νούμερα που εσείς θέλετε!

Η επόμενη δουλειά είναι το «γώνιασμα» των μπιελών. Αν νομίζετε ότι εκ φύσεως συνεπάγεται πως οι άξονες των δυο οπών της μπιέλας είναι παράλληλοι, κάνετε λάθος. Ναι, θα έπρεπε να είναι, αλλά συμβαίνει σπάνια. Αυτό διορθώνεται στο κατάλληλο πάλι μηχάνημα, αφού γίνει και η -συνήθως απαραίτητη- αλλαγή δαχτυλιδιών. Γι' αυτό άλλωστε φέρατε μαζί τους πύρους, για να πάρουν ακριβείς μετρήσεις ώστε να γίνει ακριβής εφαρμογή τους στα δαχτυλίδια.

Δίαιτα
Ώρα για λίγη σκέψη και κάποιες αποφάσεις για το βολάν τώρα. Αν το μοτέρ είναι ατμοσφαιρικό, μπορείτε χωρίς φόβο να αφαιρέσετε μέχρι και 30% του βάρους και φυσικά από το εξωτερικό μέρος. Αν το μοτέρ είναι τούρμπο, πρέπει να είστε πολύ πιο συντηρητικοί και να μην υπερβείτε το 10%. Ο λόγος είναι ότι, ναι μεν στην «ατμόσφαιρα» θα ανεβοκατεβάζει πιο εύκολα στροφές, στην τουρμπίνα όμως θα πέφτουν πιο εύκολα οι στροφές στις αλλαγές ταχυτήτων και θα αργεί να «ξανασπουλάρει». Προσοχή λοιπόν. Υπάρχει όμως και άλλη μια παράμετρος που επηρεάζεται από το το ελάφρωμα του βολάν, η σταθερότητα του ρελαντί. Το βολάν, είναι μια αποθήκη ροπής (ή ορμής αν θέλετε) και η μάζα του ανθίσταται στις γρήγορες αλλαγές στροφών που έχει το ακανόνιστο/ασύμμετρο ρελαντί. Όταν αυτή η μάζα ελαττωθεί αρκετά, δεν επαρκεί η στροφορμή της για να εξασφαλίσει σταθερές στροφές και το στροφόμετρο αρχίζει να «παίζει». Επειδή με τα ελαφρωμένα βολάν έχουν γίνει και σοβαρότατα ατυχήματα, βεβαιωθείτε ότι το ρεκτιφιέ ξέρει πόσο μέταλλο και από πού θα το αφαιρέσει με απόλυτη ασφάλεια. Για την ιστορία: Μια BMW είχε «στηθεί» πριν πολλά χρόνια στην Κατεχάκη. Με το που φεύγει και ανεβάζει στροφές ...σπάει το βολάν, φεύγει ένα μεγάλο κομμάτι, βγαίνει κόβοντας το καπό και καρφώνεται σε μια ξύλινη κολώνα... Τι να πω? ...Προσοχή?

Η σχέση σας με το ρεκτιφιέ συνεχίζεται με το ζύγισμα μπιελών, γυάλισμα των κομβίων του στροφάλου και στη συνέχεια με τη δυναμική ζυγοστάθμιση στροφάλου-βολάν-τροχαλίας. Οι περισσότερες μπιέλες αυτοκινήτων παραγωγής, έχουν στο ένα ή και στα δυο άκρα τους κάποιους ακαταλαβίστικους τάκους που με κανένα τρόπο δεν συμβάλλουν στην αντοχή, οπότε καλό είναι να αφαιρεθούν προσεκτικά στον τροχό και στο τελικό στάδιο να γυαλιστεί πολύ καλά η περιοχή - θα προτιμούσα και σφαιροβολή όπως θα δούμε πιο κάτω. Ακολούθως, οι μπιέλες ζυγίζονται σε ειδική ζυγαριά, πρώτα από άκρη σε άκρη και έπειτα σαν συνολικό βάρος, όπου εξισώνονται όλες με την ελαφρύτερη.. Αν έχετε πάρει Κινέζικες δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείτε με τις μπιέλες, εκτός αν είστε και πολύ ψείρες. Σ' αυτή την περίπτωση, μπορείτε να μηδενίσετε τις όποιες ελάχιστες διαφορές βάρους τροχίζοντας προσεκτικά τις άκρες από τις μπιελόβιδες -την άκρη πριν από το σπείρωμα δηλαδή. Μη διανοηθείτε να τρίψετε το σώμα της μπιέλας, διότι έχει ήδη υποστεί την απαραίτητη σφαιροβολή. Τα πιστόνια επίσης ζυγίζονται και εξισώνονται τα βάρη τους με το ελαφρύτερο. Όταν λέμε «εξίσωση», έρχονται όλα αν όχι στο μηδέν, μέσα σε ένα-δυο δέκατα του γραμμαρίου. Η εξίσωση γίνεται τροχίζοντας εσωτερικά τις άκρες των πύρων. Μία άλλη σημαντική μέτρηση του ρεκτιφιέ, αφορά και τα διάκενα εμβόλων/χιτωνίων, τα οποία φυσικά και είναι μεγαλύτερα για τα σφυρήλατα.

Οι στρόφαλοι των εν σειρά κινητήρων ζυγοσταθμίζονται εύκολα, κατά προτίμηση πρώτα μόνοι τους και ύστερα με το βολάν και την τροχαλία. Αν το μοτέρ σας είναι τύπου V, τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά, διότι απαιτείται να προσαρμοστούν ειδικά αντίβαρα στα κομβία του στροφάλου για τη διαδικασία της δυναμικής ζυγοστάθμισης. Στη χώρα μας, είναι ζήτημα αν 2-3 ρεκτιφιέ έχουν τη δυνατότητα ζυγοστάθμισης σε κινητήρες V. Τα αντίβαρα που χρησιμοποιούνται, υπολογίζονται με ένα μαθηματικό τύπο, ανάλογα με το βάρος που έχουν οι μπιέλες και τα πιστόνια και μάλιστα διαχωρισμένο σε περιστρεφόμενη και παλινδρομική συνιστώσα. Επειδή τέτοια νούμερα δεν ανακοινώνονται εύκολα, ας μάθετε εδώ ότι το αντίβαρο ισούται με το άθροισμα του 100% του περιστρεφόμενου βάρους συν το 51% του παλινδρομικού βάρους. «Περιστρεφόμενο» βάρος είναι το κάτω μέρος της μπιέλας με τα μέταλλα και 3-4 γραμμάρια λάδι, ενώ «παλινδρομικό» είναι το βάρος του επάνω μέρους της μπιέλας μαζί με πύρο, πιστόνι, ελατήρια και 2-3 γραμμάρια λάδι. Αυτό το 51% αφορά γρήγορο καθημερινό μοτέρ που παίζει και πίστα. 52-53% είναι μόνο για πίστα και, στην άλλη άκρη, το 50% είναι για ...ταξί!

Πάμε τώρα σε ένα θέμα που βγάζει πολλή ομίχλη και παραμύθι κάργα! Μιλάμε πρώτιστα για το ελάφρωμα στροφάλου και έπειτα για το γυάλισμα στροφάλου και μπιελών... Δε μου λέτε ρε παλληκάρια, στο εργοστάσιο περίσσευε το μέταλλο, δεν ήξεραν τι να το κάνουν και το βάλανε στα στροφάλια σας? Έτσι δικαιολογούν οι «επιστήμονες» το ελάφρωμα στροφάλου? Έχουμε όλοι δει γυαλισμένους και κομμένους στρόφαλους: ακριβά σκουπίδια! Ας προσπαθήσουμε με απλούς όρους να δούμε κάποια πράγματα μήπως και πέσει λίγο φως σ' αυτές τις ...σκοτεινές πρακτικές. Οι «κιθάρες» του στροφάλου, έχουν υπολογιστεί έτσι, ώστε να αναπτύσσουν μια αντίθετη και ανάλογη δύναμη με αυτή που ασκείται από τη μπιέλα και το πιστόνι, την ώρα που είτε ανεβαίνουν, είτε κατεβαίνουν, στον κύλινδρο, με στόχο να μην έχει κραδασμούς το μοτέρ. Η δύναμη αυτή εξαρτάται από το βάρος του πιστονιού, της μπιέλας και την ταχύτητα με την οποία ανεβοκατεβαίνουν. Αν πράγματι οι δυο δυνάμεις είναι ίσες και αντίθετες, δεν θα υπάρχει λόγος να φθαρούν τα μέταλλα μονόπατα. Αν τώρα ο ...πονηρίδης «επιστήμονας» κόψει τις κιθάρες για να κάνει πιο ...εύστροφο - όπως νομίζει - το μοτέρ, το πρώτο που θα γίνει είναι να φθαρούν υπέρμετρα και μονόπατα τα μέταλλα στα έδρανα του στροφάλου. Η μοναδική περίπτωση που δικαιολογεί τέτοια επέμβαση, είναι όταν τοποθετηθούν ελαφρύτερα πιστόνια. Τότε, το βάρος που θα αφαιρεθεί από τις κιθάρες του στροφάλου πρέπει να είναι ίσο με τη διαφορά βάρους που κερδίσαμε από τα πιστόνια.

Γυάλισμα στροφάλου/μπιελών τώρα. Κατά τη διαδικασία της εν θερμώ σφυρηλάτησης του στροφάλου/μπιελών, δημιουργείται ένα πολύ σκληρό στρώμα στην επιφάνεια. Αν το δει κανείς στο μικροσκόπιο, θα δει βέβαια μια ακανόνιστη επιφάνεια η οποία όμως είναι ομαλή χωρίς «κορυφές» και εμφανείς «γρατζουνιές» και «μαχαιριές». Ακριβώς για το λόγο αυτό, είναι δύσκολο να δημιουργηθούν ρωγμές που με τον καιρό βαθαίνουν και τελικά αποβαίνουν καταστροφικές. Η επιφάνεια αυτή δεν γυαλίζει και επειδή είναι κάπως σαγρέ, κρατάει και κάποια ποσότητα λαδιού η οποία απάγει μέρος της θερμοκρασίας που αναπτύσσεται. Όταν τώρα γυαλίσουμε αυτές τις επιφάνειες, μπορεί στο μάτι να φαίνονται ωραίες, αλλά στο μικροσκόπιο θα πάθετε πλάκα! Θα δείτε ένα ...γυαλόχαρτο σε μεγέθυνση! Κορυφές, χάσματα, μαχαιριές και πάει λέγοντας. Καταστρέψαμε τη σκληρή -λόγω σφυρηλάτησης- επιφάνεια και δημιουργήσαμε εκατομμύρια -στην κυριολεξία- πολύ πρόσφορα σημεία για τη δημιουργία ρωγμών! Στο μάτι όμως... τζάμι! Αν κάνουμε τέτοια κίνηση, πρέπει οπωσδήποτε να την συμπληρώσουμε με μια καλή σφαιροβολή, η οποία θα σφυρηλατήσει πάλι την επιφάνεια «πακτώνοντας» τη και απομακρύνοντας την πιθανότητα δημιουργίας ρωγμών. Το μόνο αρνητικό είναι ότι η επιφάνεια αυτή δεν συγκρατεί εύκολα πλέον το λάδι και ανεβάζει περίπου 20-30° θερμοκρασία περισσότερο από το αρχικό σφυρήλατο εξάρτημα. Αν δεν το καταλάβατε ακόμα ....μη γυαλίζετε τίποτε! Τέλος πάντων φτάνει για σήμερα, μάλλον πολλά είπαμε και ...θα μας κυνηγήσει ο Αρχοντίτσης! Ραντεβού ξέρετε πότε!