Power Classic

Volksrod Pickup

Δύο μήνες πριν δοκιμάζαμε το Chevy Rat Rod του Πέτρου και μετά από λίγο καιρό ήρθε ένα μήνυμα στο Instagram με φωτογραφίες από ένα ακόμα ιδιαίτερο όχημα. Το VolksRod pickup των HomoRatus. Ένα σπάνιο -για τα ελληνικά δεδομένα- μετασκευασμένο αυτοκίνητο, άγριο, μοναδικό και με την προσωπική πινελιά του Γιώργου, του ιδιοκτήτη του. Ο Γιώργος και οι φίλοι του διατηρούν ένα στάβλο, τον οποίο τον έχουν μετασκευάσει σε συνεργείο και μπαρ! Τρελός συνδυασμός, τελείως cult, γεμάτος αντικείμενα, ανταλλακτικά, μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα μιας άλλης εποχής. Σε αυτόν το στάβλο, ο Γιώργος έχει κατασκευάσει αρκετές custom μοτοσικλέτες, με ένα μοναδικό στιλ που ακολουθεί τα χνάρια των rat rod. Μηχανικά, είναι σε άψογη κατάσταση, αλλά εμφανισιακά, η σκουριά και τα τσαλακώματα στις λαμαρίνες έχουν τον πρώτο λόγο. Με τόσες μοτοσικλέτες στα χέρια του, επόμενο βήμα ήταν να φτιάξει κάτι αντίστοιχο σε αυτοκίνητο. Εννοείται φυσικά στην ίδια φιλοσοφία, ξεχάστε λοιπόν τις καλογυαλισμένες λαμαρίνες και τα άψογα φινιρίσματα. Η σκουριά και τα μπαλώματα και οι τρύπες έχουν τον πρώτο ρόλο εδώ!

Δεύτερη ευκαιρία!

Το καθημερινό αυτοκίνητο του Γιώργου είναι ένα VW Beetle του ‘65. Παράλληλα στο στάβλο συστεγάζεται ο JunkYard Custom, ένας από τους πιο φανατικούς οπαδούς των Beetle στην Ελλάδα. Οπότε για τον Γιώργο η μετασκευή ενός Beetle σε αυτό που βλέπουμε εδώ ήταν μονόδρομος. Ο τρόπος που μετασκεύασε τον Σκαραβαίο του σε pick up σίγουρα θα βρει πολλούς αντίθετους, που υποστηρίζουν ότι τα κλασσικά αυτοκίνητα θα πρέπει να διατηρούν αυτούσια τα χαρακτηριστικά και τα ανταλλακτικά που είχαν στην εργοστασιακή τους μορφή. Ο Γιώργος όμως έχει διαφορετική άποψη. Το Beetle που βρήκε ήταν σχεδόν έτοιμο να πάει για σκραπ, οπότε με το δικό του τρόπο το έσωσε από το χυτήριο και του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Η αρχή του Γιώργου είναι γιατί να οδηγείς ένα βαρετό, ασφαλές και γυαλιστερό αυτοκίνητο-κονσέρβα από τη στιγμή που μπορείς να φτιάξεις το δικό σου, full custom όχημα? Αυτό είναι κάτι που ακολουθεί είτε πρόκειται για αυτοκίνητο είτε για μοτοσικλέτα. Η απάντηση του Γιώργου σε όλους όσους υποστηρίζουν την αντίθετη άποψη είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν ένα σωρό αυτοκίνητα που σαπίζουν και αξίζει να σωθούν, αρκεί να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούν στις ανέσεις ενός σύγχρονου αυτοκινήτου και ας αφήσουν τον Γιώργο και τους υπόλοιπους ρομαντικούς να στάζουν ιδρώτα το καλοκαίρι, αρνούμενοι τις σύγχρονες ανέσεις, όπως ο πολύτιμος, αλλά δεδομένος κλιματισμός κ.λπ.

Ο ιδανικός δότης!

Για τους περισσότερους, το ιδανικό κλασσικό αυτοκίνητο που θέλουν να ανακατασκευάσουν θα πρέπει να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, με όσο το δυνατόν λιγότερα σάπια τμήματα. Εννοείται ότι θα ψάξουν να βρουν τα αυθεντικά ανταλλακτικά για την επισκευή του και ο στόχος τους είναι να το φέρουν στην πλήρη εργοστασιακή του μορφή με ένα άψογο φινίρισμα. Ε, λοιπόν, ξεχάστε τα αυτά. Ο Γιώργος βρήκε ένα VW Beetle του ’68, το οποίο ήταν παρατημένο σε ένα χωράφι για αρκετά χρόνια, με το αμάξωμα να έχει σημαντικά σημάδια διάβρωσης από τη βροχή, ενώ το εσωτερικό του φιλοξενούσε την τοπική χλωρίδα και πανίδα. Με άλλα λόγια, ποντίκια, αράχνες, χόρτα κτλ. Εννοείται φυσικά ότι το πάτωμα είχε άπειρες τρύπες, αρκετά τζάμια ήταν σπασμένα και μπορείτε να φανταστείτε για την κατάσταση των υπόλοιπων μηχανικών μερών. Εκεί που κάποιος θα έβλεπε σαν μόνη λύση το διαλυτήριο, ο Γιώργος είδε ένα ονειρικό αυτοκίνητο! Αμέσως το πήρε και του περνάγανε διάφορες ιδέες μέχρι να φτάσει στο τελικό σχήμα. Στην αρχή υπολόγιζε απλά να το χαμηλώσει, μετά απλά να κόψει τις κολώνες και να χαμηλώσει και την οροφή και τελικά αποφάσισε να κάνει όλα τα παραπάνω και να το κόψει στη μέση, μετατρέποντάς το σε pick up!

Μεγάλο σχολείο!

Ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκε με ένα τέτοιο αυτοκίνητο ο Γιώργος, οπότε όλο το project ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Χρειάστηκε να μπει σε άγνωστα μονοπάτια, όπως για παράδειγμα να μάθει να κόβει λαμαρίνες, να κάνει κολλήσεις και χρειάστηκε να ψάξει, να διαβάσει, να μιλήσει με διάφορους ανθρώπους και να ανταλλάξει ιδέες και απόψεις, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας. Οι δυσκολίες ήταν πολλές, αλλά οι λύσεις που βρήκε στο τέλος ήταν ακόμα περισσότερες. Αυτό άλλωστε είναι και το ωραίο όταν ξεκινάς να φτιάξεις κάτι με τα ίδια σου χέρια. Ξεκινάς από λευκό χαρτί ή έστω σκουριασμένη λαμαρίνα και δημιουργείς κάτι εντελώς ξεχωριστό που είναι ξεκάθαρα δικό σου. Οπότε, πιάστε μια μπύρα, βάλτε AC/DC να παίζουν, πιάστε τον κόφτη μετάλλου και πάμε!

Με τον τροχό στο χέρι!

Ο Γιώργος αποφάσισε να αφήσει τις φλωριές και να πάρει τον τροχό και να σφάξει το αμάξωμα του σκαραβαίου. Έκοψε στη μέση το αμάξωμα, αφήνοντας στην άκρη όλο το πίσω μέρος και στη συνέχεια έκοψε τις κολώνες b-pillar και c-pillar κάνοντάς τες πιο κοντές για να χαμηλώσει το προφίλ των παραθύρων. Με σκουριασμένη πάντα λαμαρίνα, κατασκεύασε μια πλάτη για να χωρίζει το χώρο των επιβατών από την αυτοσχέδια καρότσα που θα έφτιαχνε στη συνέχεια. Το φινίρισμα το είχε φροντίσει αρχικά η μητέρα φύση. Το αρχικό χρώμα ήταν μπορντό, το οποίο είχε αρκετά σημεία ξεφλουδίσματος, ο Γιώργος πήρε το τριβείο και άρχισε να αφαιρεί όσο αστάρι και βερνίκι είχε απομείνει, με αποτέλεσμα σε μερικά σημεία να υπάρχει θαμπωμένο το αρχικό χρώμα, σε άλλα σημεία η σκουριά και σε άλλα το αστάρι και ο στόκος. Για να μην συνεχιστεί η σκουριά, ψεκάστηκαν όλα τα μεταλλικά μέρη με ματ βερνίκι, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του μισού αμαξώματος. Στο εσωτερικό κατασκευάστηκαν από λαμαρίνα δύο καθίσματα bucket, εννοείται oldschool, τα οποία ντύθηκαν με δέρμα. Ο πίνακας οργάνων είναι τελείως custom. Μια ίσια λαμαρίνα αποτελεί το κύριο σώμα και, πάνω της, τοποθετήθηκε ένα κομμάτι ξύλου κατάλληλα κομμένου και φυσικά φθαρμένο, το οποίο υποδέχθηκε δύο βαρόμετρα σε ρόλο ταχύμετρου και στροφόμετρου! Τέρμα δεξιά, μπήκαν οι διακόπτες για την παροχή ρεύματος για να ανοίγει η αντλία βενζίνης και το βεντιλατέρ.

Πρωτοχρονιά με την κόλληση

Αφού λοιπόν η καμπίνα των επιβατών, στην οποία είχε μπει και ένα custom roll-cage, ήταν έτοιμη, είχε έρθει η σειρά του σασί. Αυτό ήθελε να το μεγαλώσει σε μήκος και διάλεξε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς για να το κάνει! Έτσι, λοιπόν, ενώ σχεδόν όλος ο κόσμος ετοιμαζόταν για το ρεβεγιόν που θα υποδεχόταν το 2018, ο Γιώργος ήταν κλεισμένος στο στάβλο και έκαιγε τα μάτια του κολλώντας τις απαραίτητες ενισχύσεις στο σασί, που μεγάλωσε κατά 20 εκατοστά. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «ενώ άλλοι έβλεπαν πυροτεχνήματα, εγώ δεν έβλεπα από τις πολλές ώρες που κολλούσα με την Mig»! Στα μηχανικά μέρη, τώρα, χρησιμοποιήθηκαν παντού καινούργια ανταλλακτικά. Το ότι δείχνει σάπιο, δεν σημαίνει ότι είναι και κακά συντηρημένο. Κάθε άλλο! Αλλάχθηκαν όλα τα ρουλεμάν, όλες οι σωληνώσεις, τα φρένα επισκευάστηκαν και γενικά έγινε ό,τι χρειαζόταν για να είναι ασφαλές στην οδήγηση το αυτοκίνητο. Ο Γιώργος έφτιαξε όλη την πλεξούδα των ηλεκτρονικών του αυτοκινήτου από την αρχή, αφού τα περισσότερα καλώδια τα είχαν φάει τα ποντίκια. Τελευταίες λεπτομέρειες ήταν η κατασκευή όλων των τζαμιών του αυτοκινήτου από plexiglass, καθώς και να κατασκευαστεί από ξύλο η καρότσα που τοποθετήθηκε ανάμεσα στον κινητήρα και στην καμπίνα των επιβατών.

Ξεκίνα κι εσύ

Τελικά κάποιες φορές δεν έχει σημασία το τι σχήμα θα δώσεις στις λαμαρίνες και πόσα like θα πάρεις στο Instagram και στο Facebook, αλλά το τι θα μάθεις και το τι θα βιώσεις, καθώς και το πόσο κοντά μπορεί κάτι άψυχο να σε φέρει με το έμψυχο περιβάλλον σου. Μην κάθεσαι στον καναπέ και μιζεριάζεις, σήκω και ξεκίνα κάτι απλό και ίσως κάποια μέρα να φτιάξεις και εσύ το δικό σου custom project, ό,τι κι αν είναι αυτό. Με αυτά τα λόγια μας αποχαιρέτησε ο Γιώργος όταν τον αφήσαμε στο γκαράζ του. Αν ψάξετε στο Instagram τον HomoRatus, θα μπορέσετε να επικοινωνήσετε μαζί του, μιας και το VolksRod διατίθεται για βόλτες και άτοκες δόσεις ενθουσιασμού.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Κυβισμός: 1.584cc

Κύλινδροι: 4

Διάμετρος x Διαδρομή: 69mm x 85,5mm

Σχέση Συμπίεσης: 7,7:1

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ανεξάρτητη με ράβδους στρέψης

Royal Enfield coilover

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Κίνηση πίσω, μηχανικό κιβώτιο 4 σχέσεων

ΑΜΑΞΩΜΑ