Power Tests

Toyota Starlet 2.0T 395PS

Πιο επίκαιρο από ποτέ

Μάλιστα, φίλοι μου, έτσι όπως έχουμε (ή καλύτερα μας έχουνε) καταντήσει, πιο λογικό μου φαίνεται να βελτιώνει κανείς Starlet παρά καινούριο hot hatch. Και αν είναι να το κάνει κιόλας σαν αυτό εδώ του φίλου μας του Γιώργη, τότε μου φαίνεται ακόμα πιο λογικό. Γιατί καλό, χρυσό και άγιο το σωστό αυτοκίνητο, ολιστικά βελτιωμένο και καλοστημένο, που δεν του φαίνονται τα άλογά του και πάει τρένο κτλ, κτλ, αλλά αυτό που λες ότι, αν το δώσω σε έναν άσχετο να πάει στο περίπτερο θα σκοτωθεί, είναι ακόμα διασκεδαστικό. Είναι το αυτοκίνητο που δεν το δίνεις σε κανένα. Είναι αυτό που, αν το πάρει τυχαίος κλέφτης, θα βγεις με τα πόδια να μαζέψεις ό,τι έχει απομείνει κάπου εκεί γύρω. Είναι το απόλυτο sleeper, που με μια ταμπέλα «σχολή οδηγών ο Χάρος», θα ήταν ο βασιλιάς της πλάκας. Κάτω, όμως, από όλα αυτά και πέρα από το δούλεμα και το χιούμορ, κρύβεται μια πανέξυπνη και με πολύ εμπειρία και μαστοριά δουλειά, που -για άλλη μια φορά- αποδεικνύει πως, όταν υπάρχει μυαλό και τέχνη, τα χρήματα περισσεύουν.

Super πατέντας

Το συγκεκριμένο Starlet το έχει φτιάξει ο Σωτήρης στην Stroked Up, που είναι γνωστό τρελό μαστόρι και βασιλιάς της πατέντας. Έχει κάνει κάτι γάμους απίστευτους. Αν μου πουν ότι έφτιαξε Aygo με LS1 και σασμάν από Opel Olympia, θα το πιστέψω. Βέβαια ξέρω ότι έχει μία ιδιαίτερη προτίμηση στα Toyota, αλλά και πάλι θα το πιστέψω. Κάτι τέτοιο είναι και αυτό εδώ το Starlet. Έχει μοτέρ από RAV4 δίλιτρο, γιαπωνέζικο του 1997, που είχε 190Ps με κωδική ονομασία 3S-GE. Το σασμάν είναι από Corolla 1,6 κομπρεσσοράτη του 1991, που και αυτή είναι JDM και δεν την είδαμε ποτέ εδώ, με κωδικό κινητήρα 4Α-GZE και ο Σωτήρης μου είπε ότι είναι το σασμάν με τα πιο χοντρά ημιαξόνια, που έχει δει σε επιβατικό αυτοκίνητο. Λογικό μου ακούγεται, γιατί το '91 η Toyota ήταν η Toyota που αγαπήσαμε, αυτή που έφτιαχνε κάτι που θα είχε 100Ps, αλλά θα άντεχε 500, έτσι γιατί ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να πέσει σε γκρεμό, ρε παιδί μου, είναι ανάγκη να στραβώσουν και τα ημιαξόνια; Το σασμάν αυτό έχει και δισκάτο μπλοκέ από το εργοστάσιο. Τις βάσεις για να μπουν όλα αυτά στο engine bay του Starlet τις έφτιαξε ο Σωτήρης και γενικά όλη η μετατροπή και οι εργασίες, που χρειάστηκαν, έγιναν in house στην Stroked Up. Το έχω πει και παλιότερα, αλλά θα το ξαναπώ, το να αγοράζεις βελτιωτικά προϊόντα, που είναι για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο που φτιάχνεις και να τα τοποθετείς, εμένα δεν μου λέει κάτι ιδιαίτερο. Είναι σαν να λες, σας αρέσει παιδιά αυτή η τούρτα; Εγώ την διάλεξα! Δεν είναι το ίδιο με το «εγώ την έφτιαξα». Ενώ το να ταιριάζεις πράγματα από διάφορα αυτοκίνητα και να κατασκευάζεις ό,τι σου λείπει, είναι πραγματική μαστοριά. Δείχνει γνώση, έμπνευση και αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Το να έρθει ένας τύπος με ένα EVO, που να φοράει όλο τον κατάλογο της GReddy, ας πούμε, εμένα μου λέει απλώς ότι έχει λεφτά και αντί να πάρει GT-R έφτιαξε ένα EVO. Λύσε, δέσε και έτοιμος, σαν να κάνεις service. Το να βάλεις όμως την τουρμπίνα από το EVOVITommiMakineneditionσε μοτέρ από RAV-4 με σασμάν από Corollaκαι όλα μαζί σε Starlet, μου λέει. Αυτό ακριβώς που έχει κάνει και ο Σώτος εδώ δηλαδή. Πήρε το μοτεράκι μεταχειρισμένο, εισαγωγής από Ιαπωνία, το άνοιξε, του άλλαξε όλα τα αναλώσιμα, του έβαλε και σφυρήλατα έμβολα της CP και τίποτε άλλο, γιατί ήθελε να κρατηθεί και το κόστος σε λογικά επίπεδα, επειδή, όπως και να έχει, δεν βάζεις μοτέρ των δέκα χιλιάδων σε αυτοκίνητο, που μετά θα κάνει δύο. Του φόρεσαν και ένα δισκόπλατο με εξάφτερο δίσκο της TRD και αφού μονταρίστηκαν όλα, τοποθετήθηκαν στο μηχανοστάσιο και το αυτοκίνητο έφυγε για την Power Up, όπου του ετοίμασαν το χταπόδι για να μπει η τουρμπίνα, αλλά και την υπόλοιπη εξάτμιση. Το aftercooler είναι κάποιο no name ή τέλος πάντων έχει κάποιο όνομα, που κανείς δεν θυμάται πια και είναι κινέζικο, αλλά είναι αρκετά μεγάλο και τις σωληνώσεις τις έφτιαξαν στην Stroked Up. Για την παροχή καυσίμου φροντίζει μία τρόμπα βενζίνης της ΑΕΜ και μια τετράδα μπεκ με παροχή 750cc/min της TRE Performance. Τη διαχείριση του κινητήρα την έχει αναλάβει ένας άγραφος εγκέφαλος της Ultratec, που τον προγραμμάτισε ο Γιώργος Ζόμπολας στην Geartech Engineering και μάλιστα αυτός ο εγκέφαλος σου δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθείς τις λειτουργίες του κινητήρα στο κινητό σου ή στο tablet, όπως οι εργοστασιακοί εγκέφαλοι μέσω της θύρας OBD. Τέλειο, ούτε να ξοδεύεσαι για οργανάκια, ούτε να γεμίσεις το ταμπλό και την κολώνα. Έτσι κι αλλιώς αυτό πλέον είναι μπανάλ.

Βγήκε ο χάρος παγανιά

Πραγματικά, το Starlet του Γιώργου δεν υπάρχει. Έχω πολλά χρόνια να οδηγήσω τόσο ωμό αυτοκίνητο και πραγματικά το καταευχαριστήθηκα. Ο τρόπος που παλεύεις με το μηχανικό τιμόνι να το κρατήσεις στην ευθεία, που κάθε φορά που πατάς το γκάζι, όχι για να τρέξεις, απλώς για να επιταχύνεις και προσπαθεί να σε ρίξει στο χαντάκι, είναι φανταστικός. Δεν είναι 1.000 άλογα, παρά κάτι 400, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να πεις ότι πήρα αυτό το αμάξι να πάω μια απλή βόλτα. Θες δεν θες θα πολεμήσεις για να το πας γρήγορα! Ο συμπλέκτης, πέτρα και απότομος, ο λεβιές σφιχτός, το τιμόνι βαρύ και με το περισσότερο torque steer, που έχω συναντήσει ever, ακόμα και με πέμπτη, μόλις σηκώνει πίεση πρέπει να το κρατάς γερά, όχι γιατί θα αλλάξει λωρίδα, αλλά γιατί θα αλλάξει ταχυδρομικό κώδικα. Τα φρένα από κάποιο corolla και αυτά είναι ανύπαρκτα, απλά δεν υπολογίζεις σε αυτά και το στρίψιμο δεν ξέρω, γιατί έχουμε και μικρά παιδιά. Μπορεί να είχε coilovers της XYZ, αλλά, όπως και να έχει, δεν είναι αυτοκίνητο για να στρίψεις. Γενικά δεν υπάρχει περίπτωση να το πας αυτό το αυτοκίνητο, όπως πρέπει, αν δεν έχεις ζήσει χρόνια με δυνατό μπροστοκίνητο. Με πρώτη και δευτέρα, για να πάει ευθεία με τέρμα γκάζι, το τιμόνι θέλει μισή στροφή αριστερά. Με τρίτη και τετάρτη θέλει συνέχεια να διορθώνεις την πορεία, γιατί τραβάει πέρα δώθε και με πέμπτη, σχεδόν τα ίδια. Δεν είχε και λάστιχα της προκοπής, αλλά και να είχε... δεν βλέπω σωτηρία. Ό,τι και να του βάλεις, θα το κάνει φιτίλια. Και δεν είναι από αυτά τα μπροστοκίνητα, που δε κάνουν τίποτα μέχρι τις 4.500rpm και μετά χάνεται η μπάλα. Εδώ την μπάλα δεν την είδαμε ποτέ... με τη τουρμπίνα του EVO να φουσκώνει από τις 3.000rpm και τη ροπή να ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες του πλαισίου, είσαι μόνιμα στο τρενάκι του τρόμου και έχεις αυτό το χαμόγελο του τύπου «ω ρε φίλε, θα σκοτωθούμε, φοβερό!!!» Στην τελική, αυτό το νόημα δεν έχει όμως η κατασκευή ενός τέτοιου οχήματος; Δεν είναι ένα roller coaster για το δρόμο;Δεν είναι ένα όχημα για να κάνεις πλάκα στον κόσμο, αυτόν που είναι μέσα και αυτόν που είναι απέξω; Οι χρόνοι, που σημείωσε το μικρό αυτό δαιμονισμένο πράμα, είναι απίστευτοι. Μην κοιτάτε τόσο τι έκανε από στάση, γιατί, όπως φαντάζεστε, δεν πάτησε κάτω ποτέ. Το 5,95secγια τα πρώτα 100km/hτο έκανε όλο σπινιάροντας, και πιο αντιπροσωπευτικό είναι το 100-200km/h, που το έκανε σχεδόν σε άλλο τόσο με 8,22sec. Το ίδιο ισχύει και για το τετρακοσάρι, όπου έκανε 13,52secσπινιάροντας σχεδόν τη μισή απόσταση. Εκεί που θα καταλάβετε περί τίνος φόβητρου πρόκειται, είναι στο 80-110km/hμε τρίτη, που του πήρε 1,68secκαι στο 100-140km/hμε τέταρτη, που έκανε μόλις 2,02sec. Νομίζω ότι έχω πολλά χρόνια να δω τέτοιους αριθμούς από αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας. Ειδικά το 1,68sec είναι παρανοϊκό. Όλα αυτά βέβαια, αν καταφέρεις να το κρατήσεις πάνω στο δρόμο, γιατί έχει αυτοκτονικές τάσεις με το γκάζι στο πάτωμα... Είναι σαν να βγάζεις βόλτα ένα rottweiler 60 κιλών και ξαφνικά να δει γάτα. Εγώ πάντως το καταευχαριστήθηκα και το ίδιο κάνει και ο Γιώργος, που το χρησιμοποιεί καθημερινά, γιατί, αν το οδηγείς με σύνεση και προσοχή, γνωρίζοντας τις αδυναμίες του και πηγαίνοντας με τα νερά του, παλεύεται. Φανταστικό ρουκετάκι, να το χαίρεσαι, φίλε Γιώργο.